ปรโลกนิวส์ สตีฟ จ๊อบส์ ตอนที่ 2 ทำไมสตีฟ จ็อบส์จึงเป็นคนฉลาด
เหตุใดสตีฟ จ็อบส์ จึงเป็นคนฉลาด มีความคิดสร้างสรรค์ที่แตกต่างไม่เหมือนใคร ทำให้สามารถสร้างนวัตกรรมใหม่ๆ ที่มีผลต่อคนทั้งโลก และทำไมไม่ว่าผลงานผลิตภัณฑ์และสิ่งที่สตีฟ จ็อบส์ คิดออกมา จึงประสบความสำเร็จ และเป็นที่ต้องการของคนส่วนใหญ่ในโลก
เมื่อเป็นเช่นนี้ พวกชาวบ้านจึงได้แห่กันมาแย่งซื้อและทำให้สินค้าของคุณสตีฟ จ็อบส์ (ในภพชาตินั้น) ทำรายได้อย่างถล่มทลาย โดยที่ไม่ต้องมีโปรโมชั่นใดๆ เลย ซึ่งตัวคุณสตีฟ จ็อบส์ (ในภพชาตินั้น) ก็รู้สึกภูมิใจและดีใจเป็นอย่างมาก
* ชี้แจงเรื่อง การนำเสนอเนื้อหา สตีฟ จ็อบส์ ตายแล้วไปไหน ของเว็บไซต์ต่างๆ
เนื่องจากทางสถานีโทรทัศน์ DMC ได้มีการนำเสนอเนื้อหาเรื่อง Where is Steve Jobs? และได้มีเว็บไซต์ต่างๆ สรุปเนื้อหา Where is Steve Jobs? ไปไว้ในเว็บไซต์ของตน ซึ่งการสรุปเนื้อหาดังกล่าวนั้น เป็นการสรุปโดยความเห็นส่วนตัว
ทั้งนี้ทางผู้จัดทำเนื้อหาไม่ได้มีวัตถุประสงค์หรือเจตนาที่จะ ดูหมิ่น เหยียดหยาม หรือทำให้บุคคลใดบุคคลหนึ่งเสียชื่อเสียง แต่เป็นไปเพื่อศึกษาเรื่องกฎแห่งกรรมเท่านั้น จึงขอให้ผู้อ่านใช้วิจารณญาณ
Where is Steve Jobs? เป็นความรู้เรื่องกฎแห่งกรรม, การเวียนว่ายตายเกิดของสรรพสัตว์ทั้งหลาย ซึ่งได้นำมาถ่ายทอดให้เข้าใจได้ง่าย เพื่อให้เข้าใจถึงเรื่องราวความจริงของชีวิตว่า เกิดมาทำไม ตายแล้วไปไหน อะไรเป็นเป้าหมายของชีวิต นำไปสู่ผลการปฏิบัติของผู้ฟัง ทำให้ผู้ฟังเกิดความเกรงกลัวต่อบาป รักในการทาบุญกุศล รักการปฏิบัติธรรมสืบไป
เรื่องราว ปรโลกนิวส์ ตอน สตีฟ จอบส์ ตายแล้วไปไหน นี้เป็นเพียงทรรศนะหนึ่งเท่านั้น ผู้ฟังมีสิทธิ์ที่จะเชื่อหรือไม่ก็ได้
ทีมงาน www.dmc.tv
ปรโลกนิวส์ สตีฟ จ๊อบส์ ตอนที่ 2
ทำไม สตีฟ จ็อบส์ จึงเป็นคนฉลาด
เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา
ฝันในฝัน
หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมาหาว 1 ที
แล้วนำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรา
หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมาหาว 1 ที
แล้วนำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรา
ทำไม สตีฟ จ็อบส์ จึงเป็นคนฉลาด
คำถามข้อที่ 2. เหตุใดสตีฟ จ็อบส์ จึงเป็นคนฉลาด มีความคิดสร้างสรรค์ที่แตกต่างไม่เหมือนใคร ทำให้สามารถสร้างนวัตกรรมใหม่ๆ ที่มีผลต่อคนทั้งโลก และทำไมไม่ว่าผลงานผลิตภัณฑ์และสิ่งที่สตีฟ จ็อบส์ คิดออกมา จึงประสบความสำเร็จ และเป็นที่ต้องการของคนส่วนใหญ่ในโลก
คำตอบ....สำหรับสาเหตุที่ทำให้คุณสตีฟ จ็อบส์มีความเฉลียวฉลาดและมีความคิดสร้างสรรค์ไม่เหมือนใคร จนทำให้ตัวเขาสามารถสร้างนวัตกรรมใหม่ๆ ที่มีผลต่อคนทั้งโลกได้นั้น ทั้งนี้ก็ไม่ได้เกิดขึ้นในภพชาติปัจจุบันเป็นชาติแรกแต่เกิดจากการที่คุณสตีฟ จ็อบส์ ได้สั่งสมปัญญาบารมีและทานบารมีมาข้ามภพข้ามชาติ และหลายภพหลายชาติแล้ว อุปมาเหมือนกับนกที่สร้างรัง ต้องคาบกิ่งไม้ทีละกิ่งกว่าที่จะประกอบเป็นรังได้เสร็จสมบูรณ์ ซึ่งก็ต้องใช้เวลาฉันใด ตัวของคุณสตีฟ จ็อบส์ ก็เช่นกัน กว่าที่จะมาประสบความสำเร็จในภพชาติปัจจุบันนี้ได้ คุณสตีฟ จ็อบส์ ก็ต้องใช้ระยะเวลาในการสั่งสมปัญญาบารมีและทานบารมีมาทีละเล็กทีละน้อย มาแล้วหลายภพหลายชาติ ฉันนั้น
แต่เราก็คงจะไม่สามารถลงรายละเอียดของการสั่งสมปัญญาบารมีและทานบารมีของคุณสตีฟ จ็อบส์ได้หมดทุกภพทุกชาติ เพราะเราทุกๆ คนล้วนเกิดมาแล้วนับภพนับชาติไม่ถ้วน ถ้าจะให้พูดหมดทุกชาติก็คงจะต้องใช้เวลาเป็นกัปๆ ดังนั้น คุณครูไม่ใหญ่ก็คงจะยกตัวอย่างมาบางชาติ เพื่อให้นักเรียนอนุบาลฯ ได้เกิดเป็นไอเดีย และสามารถทำความเข้าใจเกี่ยวกับเรื่องของกฎแห่งกรรม และเรื่องของการสั่งสมอุปนิสัยของความเป็นผู้มีความคิดสร้างสรรค์ของคุณสตีฟ จ็อบส์ได้ดียิ่งขึ้น
ยกตัวอย่างเช่น ในภพชาติที่เป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้ตัวเขามีความเฉลียวฉลาด และมีความคิดสร้างสรรค์ไม่เหมือนใคร ซึ่งในภพชาตินั้นตัวเขาได้เกิดอยู่ในครอบครัวเกษตรกรรม และอยู่ในยุคสมัยที่บ้านเมืองของตัวเขาเกิดทุพภิกขภัย หรือเกิดภาวะภัยแล้ง ข้าวยากหมากแพง และมีโรคภัยไข้เจ็บต่างๆ เกิดขึ้นมากมาย เมื่อเป็นเช่นนี้จึงทำให้ผู้คนอดอยากและล้มตายลงเป็นจำนวนมาก
ซึ่งตัวสตีฟ จ็อบส์ (ในภพชาตินั้น) ก็ได้รับความอดอยากและหิวโหยอย่างสุดๆ อีกทั้งในตอนนั้น ตัวเขาก็มีภาระหน้าที่ที่จะต้องดูแลคุณพ่อคุณแม่ของตัวเขาด้วย ซึ่งท่านทั้งสองมีอายุมากและไม่สามารถที่จะทำงานได้แล้ว เมื่อเป็นเช่นนี้ จึงทำให้คุณสตีฟ จ็อบส์ (ในภพชาตินั้น) เกิดความรู้สึกกดดัน จนทำให้ในที่สุดตัวเขาก็ได้ตัดสินใจหนีปัญหาด้วยการหนีออกจากบ้านและทิ้งพ่อแม่ของเขาไป เพื่อไปอยู่ในที่ที่อุดมสมบูรณ์กว่า ซึ่งก็ส่งผลทำให้พ่อแม่ของเขาได้รับความยากลำบากและก็ได้เสียชีวิตลงในที่สุด
แม้ว่าคุณสตีฟ จ็อบส์ (ในภพชาตินั้น) จะได้ย้ายไปประกอบอาชีพในหมู่บ้านอื่นที่อุดมสมบูรณ์กว่าดังที่ได้กล่าวมาแล้วก็ตาม แต่ด้วยวิบากกรรมที่ตัวเขาได้ทิ้งคุณพ่อคุณแม่ไป (ซึ่งเป็นกรรมที่หนักมาก) นี้เอง ก็ได้ตามมาส่งผลทันตาเห็นในภพชาติเดียวกันนั้นเลย ซึ่งก็ส่งผลทำให้ไม่ว่าตัวเขาจะทำมาค้าขายอะไร ตัวเขาก็ไม่ประสบความสำเร็จสักอย่าง
แต่ในตอนนั้น ตัวคุณสตีฟ จ็อบส์ (ในภพชาตินั้น) กลับสันนิษฐานเอาเองว่าสาเหตุที่ตนเองไม่ประสบความสำเร็จในการทำมาค้าขายนั้น ทั้งนี้ก็เป็นเพราะตัวเขาเป็นคนที่คิดช้าและคิดอะไรไม่ทันคนอื่น อีกทั้ง ตัวเขาก็ขาดความคิดสร้างสรรค์และจินตนาการอีกด้วย
ในเวลาต่อมาคุณสตีฟ จ็อบส์ (ในภพชาตินั้น) ก็ได้มีโอกาสมาเจอกับพระภิกษุผู้มีฌานสมาบัติรูปหนึ่ง และเมื่อตัวเขาได้สนทนาและฟังธรรมจากพระภิกษุรูปนั้นแล้ว ตัวเขาก็เกิดความรู้สึกเลื่อมใสศรัทธาในธรรมะที่พระภิกษุรูปนั้นได้แสดงเป็นอย่างมาก อีกทั้ง ตัวเขายังเกิดความรู้สึกผิดบาปกับสิ่งที่ตัวเขาได้เคยทำไว้กับพ่อแม่ของตัวเขาอีกด้วย
และด้วยความรู้สึกผิดบาปดังกล่าวนี้เอง จึงทำให้ตัวเขาได้ตั้งใจอุปัฏฐาก และทำบุญกับพระภิกษุรูปนั้นอย่างเต็มที่เต็มกำลัง ซึ่งในทุกๆ ครั้งที่ตัวเขาได้ทำบุญแล้ว คุณสตีฟ จ็อบส์ (ในภพชาตินั้น) มักจะอธิษฐานตอกย้ำซ้ำๆ อยู่เป็นประจำว่า “ ขอให้ตัวเขาเป็นคนที่เฉลียวฉลาด มีความคิดสร้างสรรค์ และไม่ว่าจะทำอะไรก็ขอให้ตัวเขาประสบความสำเร็จอย่างดีที่สุด ” ซึ่งตัวเขาก็ได้ตั้งใจอุปัฏฐากพระผู้ทรงฌานสมาบัติรูปนี้เป็นอย่างดีอยู่ช่วงระยะเวลาหนึ่ง
ส่วนในภพชาติถัดๆ มาคุณสตีฟ จ็อบส์ก็ได้เกิดมาเป็นเกษตรกร และตัวเขาก็มีความคิดอยากที่จะให้พื้นที่เพาะปลูกของตนเองมีผลิตผลที่ดีและอุดมสมบูรณ์อย่างยั่งยืน เมื่อตัวเขาคิดเช่นนั้นตัวเขาจึงได้พยายามคิดหาวิธีการที่ไม่เหมือนคนอื่นๆ ในการวางผังปรับปรุงระบบชลประทานเสียใหม่ โดยตัวเขาได้ประชุมกับกลุ่มพวกชาวบ้านเพื่อนำเสนอความคิดในการเปลี่ยนผังทางเดินน้ำที่จะไหลเข้าสู่พื้นที่เพาะปลูกของตัวเองและคนอื่นๆ ในหมู่บ้าน เพื่อที่จะให้น้ำไหลเข้าสู่พื้นที่เพาะปลูกได้ดีกว่าเก่า และเมื่อคนในหมู่บ้านเห็นดีเห็นงามและได้ขุดลอกคูคลองใหม่ตามผังที่คุณสตีฟ จ็อบส์ ได้ออกแบบไว้แล้ว ก็ทำให้ทุกๆ คนได้ผลผลิตที่ดีขึ้นอย่างมากมาย
ส่วนในอีกภพชาติหนึ่งคุณสตีฟ จ็อบส์ได้เกิดอยู่ในหมู่บ้านที่มักจะเกิดภัยพิบัติอยู่เป็นประจำ ซึ่งในภพชาตินั้นตัวเขาเป็นคนที่มีพื้นฐานจิตใจดีและอยากจะช่วยชาวบ้านให้สามารถรู้ถึงภัยพิบัติที่กำลังจะเกิดขึ้น เพื่อที่ทุกๆ คนจะได้เตรียมตัวหลบเข้าไปยังที่หลบภัยได้ทันเวลา
ด้วยเหตุนี้เองคุณสตีฟ จ็อบส์ (ในภพชาตินั้น) จึงได้พยายามคิดค้นสิ่งประดิษฐ์ที่มีลักษณะคล้ายกับกังหันสัญญาณเตือนภัยที่มีความสูง สามารถเห็นได้ชัดเจนจากทั่วทั้งหมู่บ้าน สามารถส่งเสียงสัญญาณได้ไกล และมีผู้สังเกตการณ์อยู่ตลอดเวลา ซึ่งถ้าหากมีภัยพิบัติใดๆ เกิดขึ้น ผู้สังเกตการณ์ก็จะใช้หอสัญญาณนี้ในการเตือนภัย และส่งสัญญาณเป็นเสียงดังที่จะทำให้ทุกๆ คนในหมู่บ้านได้รู้ และสามารถรับมือกับภัยธรรมชาติที่กำลังจะเกิดขึ้นได้ทันท่วงที
จนกระทั่งมาถึงภพชาติที่สำคัญซึ่งเป็นภพชาติที่พลิกชีวิตของเขาเลยก็ว่าได้ ส่วนว่ารายละเอียดจะเป็นอย่างไรนั้น เราจะติดตามกันตอนนี้หรือตอนหน้า ถ้าอยากจะติดตามตอนนี้ ก็มารับฟังกันเลย
เรื่องก็มีอยู่ว่าในหลายภพหลายชาติก่อนๆ ตัวเขาได้เกิดเป็น “กุลบุตรสุดหล่อผู้มีหัวใจงดงาม” อยู่ในครอบครัวที่มีฐานะปานกลาง
ซึ่งในยุคสมัยนั้นสภาพของสังคมโลกความเป็นอยู่จะมีลักษณะคล้ายๆ กับสภาพในอดีตของโลกในยุคปัจจุบัน คือมนุษย์จะประกอบอาชีพเกษตรกรรม และมีการแบ่งการปกครองออกเป็นแคว้นต่างๆ มากมาย และที่สำคัญโลกในยุคนั้นก็ยังอยู่ในยุคที่มีพระพุทธศาสนาบังเกิดขึ้นอีกด้วย เพียงแต่พระพุทธศาสนาในยุคนั้น จะอยู่ในช่วงปลายๆ ของพระพุทธศาสนา หรือเป็นช่วงที่คำสอนของพระพุทธศาสนาได้มีการแตกแขนงแยกย่อยออกไปหลากหลายนิกายซึ่งตัวคุณสตีฟ จ็อบส์ (ในภพชาตินั้น) ก็ได้เกิดอยู่ในแคว้นที่พระพุทธศาสนายังคงดำรงอยู่ และตัวเขาเองก็เป็นชาวพุทธคนหนึ่งด้วยเหมือนกัน
ส่วนสาเหตุที่ทำให้คุณสตีฟ จ็อบส์ (ในภพชาตินั้น) ได้เกิดอยู่ในแคว้นที่พระพุทธศาสนายังคงดำรงอยู่ และตัวเขาเองก็ได้เป็นชาวพุทธคนหนึ่งนั้น ทั้งนี้ก็เป็นเพราะผลแห่งบุญที่ตัวเขาได้เคยสั่งสมเอาไว้ในพระพุทธศาสนา และก็เคยศึกษาหลักธรรมคำสั่งสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้ามาหลายภพหลายชาติ ได้ช่องตามมาส่งผล เมื่อเป็นเช่นนี้จึงทำให้ตัวเขา (ในภพชาตินั้น) ได้มีโอกาสเกิดมาเจอกับพระพุทธศาสนาอีกครั้ง
และเมื่อคุณสตีฟ จ็อบส์ (ในภพชาตินั้น) เติบใหญ่ขึ้นตัวเขาก็ได้ประกอบอาชีพค้าขายภาชนะและเครื่องครัวต่างๆ เช่น พวกถ้วย ชาม หม้อ ไห กระทะ และมีดทำครัวประเภทต่างๆ เป็นต้น โดยตัวเขาจะเร่ขายสินค้าเหล่านี้ไปตามหมู่บ้านต่างๆ ภายในแคว้น จนกระทั่งตัวเขาได้เดินทางไปถึงแคว้นของเพื่อนบ้านใกล้เคียงที่อยู่ติดกับแคว้นที่ตัวเขาอาศัยอยู่ ซึ่งกิจการค้าขายของเขานั้นก็มีรายได้ที่ขึ้นๆ ลงๆ คือขายได้บ้างไม่ได้บ้างคละเคล้ากันไป
จนกระทั่งอยู่มาวันหนึ่งในขณะที่ตัวคุณสตีฟ จ็อบส์ (ในภพชาตินั้น) กำลังขนสินค้าเข้าไปขายในเมืองแห่งหนึ่งนั้น ตัวเขาก็ได้ไปพบกับวัดๆ หนึ่งที่แลดูสงบ สะอาด เรียบง่ายและร่มรื่น เมื่อตัวเขาได้เห็นบรรยากาศของวัดที่น่ารื่นรมย์เช่นนั้นแล้ว ตัวเขาก็เกิดความรู้สึกอยากที่จะเข้าไปภายในวัดแห่งนั้น
ซึ่งหลังจากที่คุณสตีฟ จ็อบส์ (ในภพชาตินั้น) ได้เดินเข้าไปภายในวัดแห่งนั้นแล้ว ตัวเขาก็ได้พบกับหมู่สงฆ์ที่มีสีลาจารวัตรอันงดงาม และมีข้อวัตรปฏิบัติที่น่าเคารพเลื่อมใสศรัทธาเป็นอย่างมาก และเมื่อตัวคุณสตีฟ จ็อบส์ (ในภพชาตินั้น) ได้เดินชมวัดแห่งนั้นไปเรื่อยๆ ตัวเขาก็ได้ไปพบกับพระภิกษุหลายรูปที่กำลังทำความสะอาดลานวัดอยู่
และทันทีที่คุณสตีฟ จ็อบส์ (ในภพชาตินั้น) ได้เห็นพระภิกษุเหล่านั้นแล้ว ความรู้สึกเลื่อมใสศรัทธาในสีลาจารวัตรอันงดงามของพระภิกษุเหล่านั้นก็ได้บังเกิดขึ้นกับตัวเขา และเมื่อตัวเขารู้สึกเช่นนั้นแล้วตัวเขาจึงไม่รอช้าได้เดินเข้าไปทำความเคารพแล้วก็ได้สนทนากับพระภิกษุรูปหนึ่งในหลายๆ รูปที่กำลังกวาดอยู่ในทันที
หลังจากที่คุณสตีฟ จ็อบส์ (ในภพชาตินั้น) ได้สนทนากับพระภิกษุรูปนั้นแล้ว ตัวเขาก็ยิ่งรู้สึกศรัทธาเลื่อมใสในตัวพระภิกษุรูปนั้นยิ่งขึ้นไปอีก และเมื่อตัวเขาได้สนทนากับพระภิกษุรูปนั้นไปเรื่อยๆ ตัวเขาก็ได้ทราบว่า “ ในตอนนี้ ท่านเจ้าอาวาสซึ่งเป็นพระอาจารย์ใหญ่ผู้ปกครองวัดแห่งนี้ท่านไม่อยู่ ที่เป็นเช่นนี้ก็เป็นเพราะท่านเจ้าอาวาสได้ปลีกวิเวกไปนั่งสมาธิ(Meditation)อยู่ในถ้ำ แห่งหนึ่ง ซึ่งก็คงจะอีกนานกว่าที่ท่านเจ้าอาวาสจะกลับมา ”
ภายหลังจากที่คุณสตีฟ จ็อบส์ (ในภพชาตินั้น) ได้สนทนากับพระภิกษุรูปนั้นจนรู้สึกสบายอกสบายใจและอิ่มเอิบเบิกบานในธรรม เป็นที่เรียบร้อยแล้ว ตัวเขาก็ได้กราบลาพระภิกษุรูปนั้น แล้วก็ได้ขนสินค้าของเขาเข้าไปขายในตัวเมืองแห่งนั้นต่อไป
ซึ่งในระหว่างที่คุณสตีฟ จ็อบส์ (ในภพชาตินั้น) กำลังเดินทางขนสินค้าไปขายในตัวเมืองนั้นตัวเขาก็เกิดความคิดปรารถนาอยากที่จะทำบุญใหญ่กับคณะพระภิกษุสงฆ์ทุกรูปที่บำเพ็ญสมณะธรรมอยู่ในวัดแห่งนั้นมากๆ มากๆ แม้ว่าในตอนนั้น ตัวคุณสตีฟ จ็อบส์ (ในภพชาตินั้น) เองก็ไม่ค่อยมีเงินมากนัก แต่ด้วยความที่ตัวเขามีความปรารถนาอย่างแรงกล้าที่จะทำบุญใหญ่นี้ให้ได้ ด้วยเหตุนี้เองตัวเขาจึงได้พยายามครุ่นคิด เพื่อที่จะหาวิธีการที่จะทำบุญใหญ่ในครั้งนี้ให้ได้ และเมื่อตัวเขาครุ่นคิดไปได้สักครู่หนึ่งตัวเขาก็คิดได้ว่า“ ในเมื่อตัวเขาเองก็มีภาชนะที่เป็นถ้วยโถโอชามที่นำมาขายนี้อยู่เป็นจำนวนมากเช่นนี้ ตัวเขาก็น่าจะนำเอาภาชนะที่ตัวเขามีเหล่านี้มาทำประโยชน์และทำความปรารถนาของตัวเขาให้สำเร็จได้”
เมื่อตัวเขาคิดได้เช่นนี้ ตัวเขาจึงเกิดไอเดียใสๆ ขึ้นมาว่า“ ถ้าใครนำภาชนะที่ตัวเขานำมาขายนี้ไปใส่ภัตตาหารแล้วก็นำไปถวายแด่พระภิกษุที่วัดแห่งนั้นร่วมกับตัวเขาแล้ว หลังจากที่พระภิกษุสงฆ์ได้ขบฉันภัตตาหารเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ตัวเขาก็จะมอบภาชนะดังกล่าวให้กับคนๆ นั้นไปแบบฟรีๆ เลย ”
และเมื่อคุณสตีฟ จ็อบส์ (ในภพชาตินั้น) เกิดไอเดียใสๆ ขึ้นมาเช่นนั้นแล้ว ตัวเขาจึงได้รีบไปยืนที่ลานกลางเมือง แล้วก็ป่าวประกาศบอกชาวเมืองทั้งหลายให้รู้ถึงไอเดียใสๆ ของเขา ด้วยน้ำเสียงและหัวใจที่ปลื้มปีติเบิกบานในทันที
ซึ่งในตอนนั้นก็ได้มีพวกชาวเมืองจำนวนหลายสิบคนที่ผ่านมาได้ยินสิ่งที่คุณสตีฟ จ็อบส์ (ในภพชาตินั้น) กำลังป่าวประกาศ เมื่อพวกชาวเมืองได้ยินข่าวบุญแล้ว พวกเขาก็เกิดความรู้สึกสนใจในไอเดียอันบรรเจิดของตัวเขาเป็นอย่างมาก แล้วพวกชาวเมืองก็ไม่รอช้าได้เข้ามาถามถึงรายละเอียดดังกล่าว จากนั้นก็ได้ร่วมบุญกับตัวเขา ด้วยการขอภาชนะที่เป็นถ้วยโถโอชามจากตัวเขาไปกันคนใบสองใบ ด้วยความเบิกบานและบันเทิงในบุญอย่างสุดๆ
เมื่อเป็นเช่นนี้จึงทำให้ตัวคุณสตีฟ จ็อบส์ (ในภพชาตินั้น) ได้ทำบุญถวายภัตตาหารที่หลากหลายแด่คณะสงฆ์ทุกวัน โดยไม่ซ้ำกันอย่างต่อเนื่อง ซึ่งตัวเขาจะจัดเรียงลำดับเจ้าภาพภัตตาหารทั้งหมด เพื่อที่เจ้าภาพทุกคนจะได้ถวายภัตตาหารแด่คณะสงฆ์กันอย่างทั่วถึง
ซึ่งในการทำบุญใหญ่ครั้งนั้นแม้ตัวคุณสตีฟ จ็อบส์ (ในภพชาตินั้น) จะไม่มีทรัพย์ที่จะมาถวายภัตตาหารแด่คณะสงฆ์ได้ทุกวันก็ตาม แต่ตัวเขาก็สามารถเป็นต้นบุญใหญ่ในจัดเตรียมภัตตาหารที่หลากหลาย มาถวายแด่พระภิกษุสงฆ์ที่บำเพ็ญสมณะธรรมอยู่ในวัดแห่งนั้น ด้วยหัวใจที่พองโตและเต็มเปี่ยมไปด้วยความปลื้มปีติอิ่มเอิบเบิกบานใจไปได้อย่างตลอดต่อเนื่องจนครบ 7 วันเลยทีเดียว
ซึ่งหลังจากที่ตัวคุณสตีฟ จ็อบส์ (ในภพชาตินั้น) ได้ทำบุญใหญ่ในครั้งนั้นแล้ว ตัวเขาก็เกิดความรู้สึกปลื้มปีติเบิกบานใจอย่างสุดๆ และแม้วันเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหนหรือแม้ว่าตัวเขาจะต้องขนสินค้าไปขายยังเมืองอื่นๆ แล้วก็ตาม แต่ความปลื้มปีติใจในบุญที่ได้เลี้ยงพระทั้งวัดตลอด 7 วันนั้นก็ยังคงตราตรึงอยู่ในดวงใจของเขาตลอดมา
ส่วนพวกชาวเมืองผู้มีบุญที่มาร่วมเป็นเจ้าภาพถวายภัตตาหารร่วมกับคุณสตีฟ จ็อบส์ ในครั้งนั้น พวกเขาต่างก็รู้สึกเบิกบานและปลื้มปีติใจกันทุกคน ที่เป็นเช่นนี้ก็เป็นเพราะนอกจากพวกเขาจะได้ทั้งทำบุญใหญ่ร่วมกันแล้ว พวกเขายังได้รับภาชนะของคุณสตีฟ จ็อบส์ (ในภพชาตินั้น) ไปใช้แบบฟรีๆ อีกด้วย
จนกระทั่งเมื่อกาลเวลาได้ผ่าน 1 ปี ตัวคุณสตีฟ จ็อบส์ (ในภพชาตินั้น) ก็ได้ขนสินค้าวนกลับมาขายที่เมืองแห่งนั้นอีกครั้ง
ซึ่งก่อนที่ตัวคุณสตีฟ จ็อบส์ (ในภพชาตินั้น) จะเข้าไปขายสินค้าของเขาในเมืองนั้น ตัวเขาก็ได้แวะเข้าไปกราบและสนทนากับพระภิกษุรูปเดิม ที่ตัวเขาเคยเจอและเคยสนทนากับท่าน ตอนที่ท่านกำลังกวาดลานวัดอยู่เมื่อปีที่แล้ว ซึ่งในครั้งนี้พระภิกษุรูปนั้นก็ได้แจ้งให้คุณสตีฟ จ็อบส์ (ในภพชาตินั้น) ได้รู้ว่า “ อีกไม่กี่วันท่านเจ้าอาวาสที่เป็นพระมหาเถระหรือพระอาจารย์ของท่าน ซึ่งไปปลีกวิเวกนั่งสมาธิอยู่ในถ้ำกำลังจะกลับมาแล้ว”
ทันทีที่ตัวคุณสตีฟ จ็อบส์ (ในภพชาตินั้น) ได้รู้เช่นนั้นตัวเขาก็รู้สึกตื่นเต้นและดีใจมากๆ ที่ตัวเขามีความรู้สึกดีใจมากๆ เช่นนี้ ทั้งนี้ก็เป็นเพราะตัวเขาปรารถนาอยากที่จะกราบอยากที่จะพบกับพระมหาเถระที่เป็นเจ้าอาวาสรูปนี้ มาตั้งแต่ปีที่ผ่านมาแล้ว ซึ่งการกลับมาที่วัดแห่งนี้ของตัวเขาในครั้งนี้ ตัวเขาก็ไม่แน่ใจว่าตัวเขาจะได้มีบุญได้พบกับพระมหาเถระหรือเปล่า และเมื่อตัวเขาได้ทราบว่าความปรารถนาของตัวเขาจะได้พบกับพระมหาเถระกำลังจะสำเร็จ ตัวเขาจึงรู้สึกตื่นเต้น ดีใจ แบบกินไม่ได้นอนไม่หลับนั้นเอง
นอกจากตัวคุณสตีฟ จ็อบส์ (ในภพชาตินั้น) จะรู้สึกตื่นเต้นและดีใจมากๆ มากๆ ที่จะได้พบกับพระมหาเถระ (ที่เป็นเจ้าอาวาสรูปนี้) แล้ว ตัวเขาก็ยังมีความตั้งใจอย่างแรงกล้าที่จะสร้างบุญใหญ่เหมือนปีที่ผ่านมาอีกครั้ง เมื่อตัวเขามีความตั้งใจเช่นนี้แล้วตัวเขาจึงได้เดินทางเข้าไปในเมือง เพื่อเปิดร้านขายสินค้าของเขาในทันที ซึ่งตัวเขามีความตั้งใจที่จะรวบรวมทรัพย์จากการขายสินค้ามาทำบุญใหญ่ในครั้งนี้ด้วย
หลังจากที่คุณสตีฟ จ็อบส์ (ในภพชาตินั้น) เดินทางเข้ามาในเมืองพร้อมกับสินค้าแล้ว คุณสตีฟ จ็อบส์ ก็ได้ทำการตั้งร้านเพื่อที่จะเตรียมขายสินค้าของตัวเขา แต่ในระหว่างที่ตัวเขากำลังตั้งร้านอยู่นั้น คุณสตีฟ จ็อบส์ (ในภพชาตินั้น) ก็ต้องพบกับความประหลาดใจว่า ณ ช่วงเวลาที่ตัวเขากำลังตั้งร้านอยู่นั้น ก็ได้มีลูกค้าเริ่มทยอยมายืนรอแบบเบียดเสียดเยียดยัด เพื่อที่จะซื้อสินค้าของตัวเขาอยู่ที่หน้าร้านแล้ว และเมื่อคุณสตีฟ จ็อบส์ (ในภพชาตินั้น) ตั้งร้านขายสินค้าเสร็จเรียบร้อยแล้ว ทันทีที่ตัวเขาเริ่มเปิดร้านเพื่อขายสินค้าและผลิตภัณฑ์ต่างๆ ตัวเขาก็ต้องรู้สึกประหลาดใจเป็นครั้งที่สองว่า “ เอ๋...ทำไมคราวนี้สินค้าของเขาถึงขายดิบขายดีแบบเทน้ำเทท่าแบบถล่มทลายอย่างนี้ ทั้งๆ ที่ผ่านมา สินค้าของเขาขายไม่ค่อยจะออก”
ส่วนสาเหตุที่ทำให้ในปีที่ผ่านมาสินค้าของคุณสตีฟ จ็อบส์ (ในภพชาตินั้น) ขายไม่ค่อยออกในเมืองนี้นั้น ทั้งนี้ก็เป็นเพราะสินค้าของเขาเป็นสินค้าที่มีราคาแพงกว่าสินค้าของเจ้า อื่น แต่เพราะตัวเขามีความมั่นใจในคุณภาพและมาตรฐานสินค้าของตัวเขาว่า “ดีจริง สุดยอดจริง”
ด้วยเหตุนี้เองจึงทำให้ตัวเขากล้าที่จะตั้ง ราคาขายให้สูงกว่าสินค้าของเจ้าอื่น และเมื่อสินค้าของคุณสตีฟ จ็อบส์ (ในภพชาตินั้น) ที่พึ่งจะเปิดตัวแต่กลับมีราคาที่แพงกว่าสินค้าประเภทเดียวกันที่ขายอยู่ใน ท้องตลาดเช่นนี้ ด้วยเหตุดังกล่าวนี้เองจึงทำให้ในปีที่ผ่านมา สินค้าของคุณสตีฟ จ็อบส์ (ในภพชาตินั้น) จึงขายไม่ค่อยจะออกนั่นเอง
ส่วนสาเหตุที่ทำให้ในปีที่ผ่านมาสินค้าของคุณสตีฟ จ็อบส์ (ในภพชาตินั้น) ขายไม่ค่อยออกในเมืองนี้นั้น ทั้งนี้ก็เป็นเพราะสินค้าของเขาเป็นสินค้าที่มีราคาแพงกว่าสินค้าของเจ้า อื่น แต่เพราะตัวเขามีความมั่นใจในคุณภาพและมาตรฐานสินค้าของตัวเขาว่า “ดีจริง สุดยอดจริง”
ด้วยเหตุนี้เองจึงทำให้ตัวเขากล้าที่จะตั้ง ราคาขายให้สูงกว่าสินค้าของเจ้าอื่น และเมื่อสินค้าของคุณสตีฟ จ็อบส์ (ในภพชาตินั้น) ที่พึ่งจะเปิดตัวแต่กลับมีราคาที่แพงกว่าสินค้าประเภทเดียวกันที่ขายอยู่ใน ท้องตลาดเช่นนี้ ด้วยเหตุดังกล่าวนี้เองจึงทำให้ในปีที่ผ่านมา สินค้าของคุณสตีฟ จ็อบส์ (ในภพชาตินั้น) จึงขายไม่ค่อยจะออกนั่นเอง
ส่วนสาเหตุที่ทำให้พอระยะเวลาผ่านไปหนึ่งปี เมื่อคุณสตีฟ จ็อบส์ (ในภพชาตินั้น) ได้กลับมาที่เมืองนี้อีกครั้ง สินค้าของคุณสตีฟ จ็อบส์ (ในภพชาตินั้น) กลับขายดิบขายดีแบบเทน้ำเทท่านั้น ทั้งนี้ก็เป็นเพราะหลังจากที่พวกชาวบ้านได้นำสินค้าของคุณสตีฟ จ็อบส์ (ที่ได้มอบให้หลังจากที่ได้นำไปใส่ภัตตาหารทำบุญ) นำไปใช้แล้ว ในช่วง 1 ปีที่ผ่านมาพวกชาวบ้านก็รู้สึกชอบและติดใจในคุณภาพของสินค้าดังกล่าวที่มีดีจริง สุดยอดจริง ซึ่งก็พากันติดใจแต่ก็ไม่รู้ว่าจะไปหาซื้อได้ที่ไหน เพราะคุณสตีฟ จ็อบส์ไม่อยู่แล้ว ด้วยเหตุนี้เองจึงทำให้ พวกชาวบ้านเริ่มพูดกับแบบปากต่อปากในทำนองที่ว่า... “ ของเจ้านี้ดีจริงๆ ไม่ว่าจะเป็นมีด กระทะ หม้อ ไห หรือถ้วยโถโอชาม ทั้งดีทั้งทนและได้มาตรฐานกว่าเจ้าอื่น ซึ่งในตอนนี้ คนขาย ก็ได้นำสินค้ากลับมาที่เมืองนี้อีกแล้ว พวกเราจะรอช้าไม่ได้ รีบไปซื้อดีกว่า ของดีๆ อย่างนี้ ถ้าไม่รีบไปซื้อละก็ เดี๋ยวของจะหมดเสียก่อน ”
เมื่อเป็นเช่นนี้ พวกชาวบ้านจึงได้แห่กันมาแย่งซื้อและทำให้สินค้าของคุณสตีฟ จ็อบส์ (ในภพชาตินั้น) ทำรายได้อย่างถล่มทลาย โดยที่ไม่ต้องมีโปรโมชั่นใดๆ เลย ซึ่งตัวคุณสตีฟ จ็อบส์ (ในภพชาตินั้น) ก็รู้สึกภูมิใจและดีใจเป็นอย่างมาก
แล้วคุณสตีฟ จ็อบส์ (ในภพชาตินั้น) ก็ไม่รอช้า ได้นำทรัพย์ที่ได้จากการขายสินค้านี้ไปซื้ออาหารสดและ อาหารแห้งเอาไปถวายที่วัดแห่งนั้นในทันที เมื่อคุณสตีฟ จ็อบส์ (ในภพชาตินั้น) ได้กลับมาที่วัดแห่งนั้น พร้อมกับอาหารสดและอาหารแห้งแล้ว ตัวเขาก็มารอพบกับพระมหาเถระเจ้าอาวาสของวัดแห่งนั้น (เพราะพระมหาเถระรูปนี้เป็นพระผู้ทรงอภิญญาสมาบัติที่ได้ไปปลีกวิเวกนั่งสมาธิเข้าฌานสมาบัติอยู่ในถ้ำมาเป็นเวลาหลายเดือนแล้ว)
เมื่อพระมหาเถระเจ้าอาวาสของวัดแห่งนั้นได้ออกจากฌานสมาบัติในถ้ำแล้ว พระมหาเถระก็ได้มาเจอกับคุณสตีฟ จ็อบส์ (ในภพชาตินั้น) ซึ่งกำลังรอถวายภัตตาหารอยู่ด้วยความใจจดใจจ่อ ตื่นเต้นและปีติใจอย่างสุดๆ
หลังจากที่คุณสตีฟ จ็อบส์ (ในภพชาตินั้น) ได้พบกับพระมหาเถระเจ้าอาวาสของวัดแห่งนั้น ตัวเขาก็ไม่รอช้า ได้รีบเข้าไปประเคนภัตตาหารที่ตัวเขาได้ตั้งใจเตรียมมาในทันที
ซึ่งหลังจากที่คุณสตีฟ จ็อบส์ (ในภพชาตินั้น) ได้ถวายภัตตาหารกับพระมหาเถระเจ้าอาวาสของวัดแห่งนั้นเป็นที่เรียบร้อยแล้ว คุณสตีฟ จ็อบส์ (ในภพชาตินั้น) ก็มีความรู้สึกปลื้มปีติและเลื่อมใสศรัทธาปสาทะในพระมหาเถระเป็นอย่างมาก
และด้วยความรู้สึกเลื่อมใสศรัทธาที่เปี่ยมล้นอยู่ในหัวใจของคุณสตีฟ จ็อบส์ (ในภพชาตินั้น) นี้เอง จึงทำให้ตัวเขาได้ขอเรียนการฝึกสมาธิกับพระมหาเถระเจ้าอาวาสของวัดแห่งนั้น ซึ่งพระมหาเถระก็ได้เมตตาสอนวิธีการนั่งสมาธิให้กับตัวเขาและเมื่อพระมหาเถระเจ้าอาวาสของวัดแห่งนั้นได้เมตตาสอนวิธีการนั่งสมาธิให้กับตัวเขา ตัวเขาก็ได้อยู่ฝึกสมาธิ อุปัฏฐากพระมหาเถระ และถวายมหาทานแด่คณะพระภิกษุสงฆ์ที่อยู่ในวัดแห่งนั้น ตลอด 3 เดือนเต็มด้วยความรู้สึกปลื้มปีติใจอย่างสุดๆ
ซึ่งในระหว่างที่ตัวเขาได้สั่งสมมหาทานและปฏิบัติธรรมตลอด 3 เดือนนั้น ตัวเขาก็จะชอบอธิษฐานจิตว่า “ ขอให้ตัวเขาร่ำรวย ขอให้ตัวเขาสามารถผลิตสินค้าดีๆ ออกมาขายได้เยอะๆ และขอให้สินค้าที่ตัวเขาออกแบบและผลิตออกมานี้ เป็นที่นิยมของมหาชนทั้งหลายทั่วทุกมุมโลก ” และเมื่อตัวเขาได้ปฏิบัติธรรมอย่างตลอดต่อเนื่องเป็นระยะเวลา 3 เดือนเช่นนี้ จึงทำให้ตัวเขามีผลการปฏิบัติธรรมที่ดี คือได้เห็นแสงสว่างนอกตัว ซึ่งก็ทำให้ตัวเขารู้สึกเป็นสุขใจและมีความสุขเป็นอย่างมาก
ในเวลาต่อมาคุณสตีฟจ็อบส์ (ในภพชาตินั้น) ก็ได้เดินทางไปค้าขายสินค้าตามเมืองต่างๆ เหมือนเช่นเคย แต่การเดินทางไปค้าขายสินค้าของเขาในครั้งนี้ ตัวเขา (ในภพชาตินั้น) ก็ได้หมั่นทำสมาธิควบคู่ไปกับการค้าขายของเขาด้วย ด้วยเหตุนี้เอง จึงทำให้ใจของเขาผ่องใส สว่างไสว และมีพลัง อีกทั้ง ยังทำให้ตัวเขามีความคิดดีๆ พรั่งพรูออกมาอย่างมากมายอีกด้วย ซึ่งก็ส่งผลทำให้ในเวลาต่อมา ตัวเขาก็สามารถจับจุดการค้าของการตลาดได้ เมื่อเป็นเช่นนี้ จึงทำให้ตัวเขาสามารถพัฒนาคุณภาพสินค้าของเขาไปถึงจุดที่โดนใจผู้คนในเมืองต่างๆ จนทำให้สินค้าของเขาได้กลายเป็นสินค้าที่มีชื่อเสียงโด่งดังอย่างสุดๆ
และในทุกๆ ปี เมื่อถึงช่วงที่พระมหาเถระเจ้าอาวาสของวัดแห่งนั้นออกจากฌานสมาบัติและกลับมายังวัดแห่งนั้น ตัวคุณสตีฟ จ็อบส์ (ในภพชาตินั้น) ก็จะเชิญชวนชาวเมืองคนอื่นๆ ให้มาทำบุญร่วมกับตัวเขา โดยตัวเขาจะแจกจ่ายภาชนะต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นหม้อ ไห จาน หรือชาม เป็นต้น ให้กับชาวเมืองเหล่านั้น เพื่อให้ชาวเมืองเหล่านั้นได้ใส่ภัตตาหารมาทำบุญร่วมกัน ซึ่งตัวคุณสตีฟ จ็อบส์ (ในภพชาตินั้น) ก็ได้ทำบุญใหญ่เช่นนี้เป็นประจำอย่างตลอดต่อเนื่องจนกระทั่งตัวเขาหมดอายุขัย
และเมื่อตัวคุณสตีฟ จ็อบส์ (ในภพชาตินั้น) หมดอายุขัยแล้ว ด้วยผลแห่งบุญทุกๆ บุญที่ตัวเขาได้สั่งสมเอาไว้ในภพชาตินั้น ไม่ว่าจะเป็นผลแห่งบุญที่ตัวเขาได้อุปัฏฐากดูแลและทำบุญกับพระมหาเถระผู้ทรงอภิญญาสมาบัติมาอย่างตลอดต่อเนื่องทุกๆ ปี ผลแห่งบุญที่ตัวเขาได้ชักชวนชาวเมืองทั้งหลายให้มาทำบุญกับตัวเขา และผลแห่งบุญที่ตัวเขาได้นั่งสมาธิจนเห็นแสงสว่างนอกตัว เป็นต้น นี้เอง จึงทำให้ตัวเขาก็ได้ไปบังเกิดเป็น “เทพบุตรสุดหล่อ” อยู่ในสวรรค์ชั้นดาวดึงส์
และเมื่อถึงคราวที่ตัวเขาจุติ (หรือตาย) จากสวรรค์ชั้นดาวดึงส์แล้ว ตัวเขาก็ได้เกิดมาเป็นชาวพุทธที่ประกอบอาชีพเป็นปฏิมากรช่างแกะสลักที่มีชื่อเสียงมากๆ ในยุคนั้น ซึ่งในภพชาตินั้น ตัวเขาก็ได้มีโอกาสสั่งสมบุญใหญ่เพิ่มเติม คือ ตัวเขาได้ไปสร้างวัดร่วมกับสาธุชนผู้มีบุญที่มีศรัทธาอย่างแรงกล้าที่จะสร้างวัด ซึ่งตัวเขาเองก็ได้ใช้ความรู้ความสามารถและฝีมือที่ตัวเขามีมาใช้ในการสร้างวัดแห่งนี้ด้วยความปลื้มปีติใจเป็นอย่างมาก ซึ่งในระหว่างที่ตัวเขาสร้างวัดแห่งนี้.ตัวเขาก็จะชอบอธิษฐานจิตอยู่เป็นประจำว่า “ ขอให้ตัวเขาร่ำรวย มีความเชี่ยวชาญชำนาญในงานฝีมือ และขอให้ผลงานของเขาเป็นที่ยอมรับและมีชื่อเสียงโด่งดังมากๆ ” และเมื่อตัวเขาได้ละจากภพชาตินั้นไปตัวเขาก็ได้กลับไปเสวยสุขอยู่บนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์อีกครั้งหนึ่ง
และเมื่อถึงคราวที่ตัวเขาจะต้องลงมาบังเกิดบนโลกมนุษย์ ตัวเขาก็ได้ลงมาเกิดเป็น “ คุณสตีฟ จ็อบส์ ” ในภพชาติปัจจุบันนี้ และด้วยความที่ในภพชาติปัจจุบันนี้ตัวคุณสตีฟ จ็อบส์เองก็เป็นคนที่รักและชอบในงานของตัวเอง เมื่อเป็นเช่นนี้จึงทำให้ตัวเขามีความสุขใจและและอยากที่จะทำงานนั้นไปเรื่อยๆ และเมื่อตัวเขาลงมือทำงานนั้นแล้วตัวเขาก็จะขยันหมั่นเพียรและเพียรพยายามที่จะทำงานนั้นให้ออกมาดีที่สุด อีกทั้ง ตัวเขายังมุ่งมั่นและเอาใจใส่ในทุกๆ รายละเอียดของงานนั้นอีกด้วย ไม่เพียงแค่นั้น ตัวเขายังได้หมั่นพัฒนางานของเขาให้ดียิ่งๆ ขึ้นไปอยู่ตลอดเวลา ซึ่งอัธยาศัยเหล่านี้ก็เป็นอัธยาศัยที่ติดตัวเขามาข้ามภพข้ามชาติ
ดังนั้น เมื่อคำอธิษฐานจิตและผลแห่งบุญทุกๆ บุญที่ตัวคุณสตีฟ จ็อบส์ได้เคยสั่งสมเอาไว้ในหลายๆ ภพหลายๆ ชาติที่ผ่านมา โดยเฉพาะในภพชาติที่ตัวเขาได้เกิดเป็นพ่อค้าและมีโอกาสได้สั่งสมบุญกับพระมหาเถระผู้ทรงอภิญญาสมาบัติ ไม่ว่าจะเป็นผลแห่งบุญที่ตัวเขาได้อุปัฏฐากดูแลและทำบุญกับพระมหาเถระผู้ทรงอภิญญาสมาบัติมาอย่างตลอดต่อเนื่องทุกปี หรือผลแห่งบุญที่ตัวเขาได้ชักชวนชาวเมืองทั้งหลายให้มาทำบุญร่วมกับตัวเขา และผลแห่งบุญที่ตัวเขาได้นั่งสมาธิจนเห็นแสงสว่างนอกตัว เป็นต้น ได้ช่องตามมาส่งผลรวมกับอัธยาศัยของตัวเขาที่ติดตามตัวเขามาข้ามภพข้ามชาติ หรืออัธยาศัยรักในงานที่ทำ ขยัน มุ่งมั่น และตั้งใจพัฒนางานให้ดียิ่งๆ ขึ้นไป จึงส่งผลทำให้ในภพชาติปัจจุบันนี้ ตัวเขาจึงเป็นคนที่มีความเฉลียวฉลาด มีความคิดสร้างสรรค์ที่แตกต่างไม่เหมือนใคร จนทำให้ตัวเขาสามารถสร้างนวัตกรรมใหม่ๆ ที่มีผลต่อคนทั้งโลก อีกทั้งผลิตภัณฑ์ส่วนใหญ่ของตัวเขาก็มักประสบความสำเร็จ และเป็นที่ต้องการของคนส่วนใหญ่ในโลกเหมือนอย่างที่เป็นอยู่นี้นั่นเอง
บทความที่เกี่ยวข้อง