มนุษย์ในชมพูทวีป โลกแห่งความแตกต่าง

มนุษย์เกิดมาพร้อมกับความแตกต่างของแต่ละบุคคล เพราะสัตว์ทั้งหลายมีกรรมเป็นของตน

ตายแล้วไปไหน

ชีวิตหลังความตายเป็นอย่างไร

ชมพูทวีปโลกแห่งความแตกต่าง

  

พระ โพธิสัตว์เจ้าทั้งหลายที่จะมาบังเกิดเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ได้เลือกชมพูทวีปให้เป็นทวีปมงคลที่จะมาตรัสรู้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า

มนุษย์เกิดมาพร้อมความแตกต่าง

     หากลองพิจารณาถึงหลักความจริงทั่วไปจะพบว่า มนุษย์เกิดมาพร้อมกับความแตกต่างของแต่ละบุคคล แม้เราจะมีอวัยวะที่เป็นคนเหมือนกัน แต่มีหลายสิ่งหลายอย่างที่ไม่เหมือนกัน เช่น อวัยวะ บางคนมีอาการครบ 32 ประการ บางคนขาด บางคนเกิน บางคนมีผิวพรรณสวยงาม ละเอียดอ่อน บางคนผิวพรรณหยาบกระดำกระด่าง บางคนเกิดในครอบครัวที่ ร่ำรวย บางคนเกิดในครอบครัวที่ยากจน ความแตกต่างเหล่านี้ หากให้เราคิดหาคำตอบด้วยตนเอง ก็คงจะกะโหลกบานสติเฟื่องเป็นแน่ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ทรงให้คำตอบเหล่านี้ไว้แล้วใน จูฬกัมมวิภังคสูตร ว่า

“ดู ก่อนมาณพ สัตว์ทั้งหลายมีกรรมเป็นของตน เป็นทายาทแห่งกรรม มีกรรมเป็นกำเนิด มีกรรมเป็น เผ่าพันธุ์ มีกรรมเป็นที่พึ่งอาศัย กรรมย่อมจำแนกสัตว์ให้เลวและประณีตได้”

     จากพุทธพจน์นี้  คงทราบแล้วว่า การกระทำของเรานั่นเองที่ทำให้เราแตกต่างกันในหลายๆ ด้าน ซึ่งสามารถสรุปการกระทำที่ทำให้แตกต่างกัน ดังที่มีปรากฏในจูฬกัมมวิภังคสูตรเช่นเดียวกัน ดังนี้

                   ฆ่าสัตว์ ไม่มีความกรุณา                   เป็นเหตุให้อายุสั้น

                   ไม่ฆ่าสัตว์ มีความกรุณา                   เป็นเหตุให้อายุยืน

                   เบียดเบียนสัตว์                              เป็นเหตุให้มีโรคมาก

                   ไม่เบียดเบียนสัตว์                          เป็นเหตุให้มีโรคน้อย

                    มักโกรธ มีความคับแค้นใจมาก         เป็นเหตุให้ผิวพรรณทราม

                   ไม่โกรธ ไม่มีความคับแค้นใจ            เป็นเหตุให้ผิวพรรณผ่องใส

                    มีใจประกอบด้วยความริษยาผู้อื่น      เป็นเหตุให้มีอานุภาพน้อย

                    มีใจไม่ริษยาผู้อื่น                          เป็นเหตุให้มีอานุภาพมาก

                   ไม่บริจาคทาน                               เป็นเหตุให้ยากจน อนาถา

                    บริจาคทาน                                  เป็นเหตุให้มีโภคสมบัติมาก

                    กระด้าง ถือตัว                              เป็นเหตุให้เกิดในสกุลต่ำ

                   ไม่กระด้าง ไม่ถือตัว                       เป็นเหตุให้เกิดในสกุลสูง

                   ไม่อยากรู้ ไม่ไต่ถามผู้มีปัญญา         เป็นเหตุให้มีปัญญาน้อย

                    อยากรู้ หมั่นไต่ถามผู้มีปัญญา          เป็นเหตุให้มีปัญญามาก

มนุษย์ที่อาศัยอยู่ในทวีปนี้มีลักษณะใบหน้าเป็นรูปไข่ กำหนดอายุขัยไม่แน่นอน

มนุษย์ในชมพูทวีป

      จะเห็นว่า ทุกการกระทำของเราล้วนมีผลแห่งการกระทำทั้งสิ้น และการกระทำนี้เองที่ทำให้เราแตกต่างกัน หากจะกล่าวว่า ชีวิตลิขิตได้ด้วยการกระทำของตัวเองก็คงจะได้ความหมายที่ชัดเจนในข้อนี้ เช่น ถ้าต้องการอายุยืน ก็ต้องไม่ฆ่าสัตว์ ปรารถนาทรัพย์ก็ต้อง บริจาคทาน ดังที่กล่าวไว้แล้วข้างต้น ดังนั้น ท่านปรารถนาจะเป็นอย่างไร ก็ต้องประกอบเหตุดังที่กล่าวแล้ว ยิ่งประกอบเหตุที่ดีไว้มากเพียงไร เราก็ยิ่งมีความสมบูรณ์และความสุขมากเพียงนั้น เราจะเป็นผู้ที่โดดเด่นในความแตกต่าง และสามารถใช้ผลจากการประกอบเหตุนั้นมาสั่งสมความดีให้ยิ่งๆ ขึ้นไป เช่น หากเรามีทรัพย์มาก ก็จะทำทานได้มาก ถ้ามีปัญญามาก จะทำสิ่งใดก็สำเร็จได้ทุกอย่าง เป็นต้น

     มนุษย์ในชมพูทวีปแม้จะมีความแตกต่างกันถึงเพียงนี้ แต่ถ้าเทียบคุณสมบัติทั่วไปของมนุษย์ในชมพูทวีปกับมนุษย์ในทวีปอื่นแล้ว มนุษย์ในชมพูทวีปคงเทียบไม่ได้ แต่มีคุณลักษณะพิเศษ 3 ประการดังกล่าวแล้วที่มนุษย์ในชมพูทวีปประเสริฐกว่ามนุษย์ในทวีปที่เหลือ

คุณสมบัติ 3 ประการของมนุษย์ชาวชมพูทวีป 

      คุณสมบัติทั้ง 3 ประการนี้เอง ที่ทำให้มนุษย์ในชมพูทวีปมีความโดดเด่นกว่ามนุษย์ในทวีปอื่น และความที่เป็นโลกแห่งความแตกต่างนี้เอง พระโพธิสัตว์เจ้าทั้งหลายที่จะมาบังเกิดเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ได้เลือกชมพูทวีปให้เป็นทวีปมงคลที่จะมาตรัสรู้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เพราะมนุษย์ในทวีปอื่นมีความดีที่ทำเป็นพื้นฐานปกติอยู่แล้ว และยังมีรูปสมบัติ ทรัพย์สมบัติ คุณสมบัติ ที่สมบูรณ์พร้อม แม้พระสัมมาสัมพุทธเจ้าจะมาบังเกิด และทรงแสดงธรรมอย่างไร คนเหล่านั้นก็ไม่อาจจะทำความเข้าใจได้ เพราะตนสมบูรณ์พร้อมแล้ว เช่น พระพุทธองค์แสดงเรื่องความเสื่อมของสังขาร มนุษย์ในทวีปนั้นก็จะนึกไม่ออก เพราะตนไม่มีความชรา ทุกคนมีวัยที่สวยงาม โรคภัยไข้เจ็บก็ไม่มี เหล่านี้เป็นต้น

รับชม VDO http://youtu.be/eLvFV6HVv34