อะไรที่ทำให้คนที่...วัดพระธรรมกายต้องเปลี่ยนใจ ตอนที่ 02
ไปทุกวัด...ยกเว้นวัดพระธรรมกาย !
อัคพนธ์ ศรีสุทธิวณิชกุล - จิตสินี ธีรเจนจินดา อาชีพขายประกันชีวิต
ตำแหน่งผู้จัดการภาค บริษัท ไอเอ็นจีประกันชีวิต จำกัด
"ไปทุกวัด...ยกเว้นวัดพระธรรมกาย
เพราะเค้าว่า..วัดนี้เป็นลัทธิ แถมการตลาดดีอีกต่างหาก
และการทำบุญก็ยังมีการผ่อนด้วย....!!!!"
ผมชอบเข้าวัด ชอบไปนั่งสมาธิ(Meditation)โดยเฉพาะวัดที่มีพระเกจิอาจารย์ดังๆ ผมไปมาหมด ผมมีพระเครื่อง เครื่องรางของขลังเป็นจำนวนมาก ผมยอมไปทุกวัด ยกเว้นวัดพระธรรมกาย
เพราะรู้สึกว่าวัดนี้เป็นลัทธิ แถมยังทำการตลาดดีอีกด้วย
แต่ที่มาวัดได้เพราะมีเพื่อนบ้านชวน ชวนทุกวัน ชวนจนทั้งรำคาญทั้งเกรงใจ
จนกระทั่งภรรยาผมไม่กล้าออกไปซักผ้าหลังบ้านเลย เพราะกลัวจะถูกชวนอีก
ต่อมามีคนชวนไปงานมหัศจรรย์วันเปลี่ยนชีวิต ด้วยความเกรงใจอย่างขัดไม่ได้
ผมจึงจำใจต้องไปเป็นเพื่อนภรรยา เพราะกลัวเขาจะถูกหลอก
พอภรรยาผมรู้ว่ามีจานดาวเทียมของทางวัด หรือ จานดาวธรรม ซึ่งถ่ายทอดรายการธรรมะมา
ที่บ้านได้ ภรรยาผมอยากได้มากแต่ผมไม่เห็นด้วย
ภรรยาผมพยายามพูดเหตุผลหลายอย่างจนกระทั่งผมต้องยอม
พอติดจานแล้วผมมีโอกาสได้ดูเกี่ยวกับกรณีศึกษา (Case Study) เรื่องกฎแห่งกรรม
ทำให้ผมเริ่มสนใจ เพราะผมชอบความเป็นเหตุผลมาก ไม่เคยสอนจากที่ไหนเลย
ทั้งๆ ที่ผมไปตามวัดที่มีเกจิอาจารย์ดังๆ มามาก ก็ไม่เคยเห็นมีสอนแบบนี้เลย
จากนั้น ผมจึงค่อยๆ เปิดใจทีละนิด และได้ไปปฏิบัติธรรมที่
เชียงใหม่ ทำให้ผมเข้าใจอะไรเกี่ยวกับวัดมากขึ้น จากนั้น
ก็ได้มาวัดกับภรรยาผมบ่อยขึ้น
ได้มานั่งสมาธิจนพบการเปลี่ยนแปลงที่ดีเกิดขึ้นกับตัวเอง
ทำให้รู้สึกเสียใจที่เข้าใจวัดผิดมาตลอด
เพราะความจริงแล้ววัดนี้ไม่ได้เป็นลัทธิอย่างที่เขาว่ากัน
แต่เป็นเพราะคนเข้าวัดนี้เยอะ ก็เลยรู้สึกว่าเป็นลัทธิ
และที่เข้าเยอะก็เพราะเขาสอนดีจริงๆ ถ้าไม่ดี คนระดับดอกเตอร์
ผู้หลักผู้ใหญ่ หรือแม้แต่คนมีชื่อเสียง คนต่างชาติ
ตลอดจนคนจำนวนมหาศาลคงไม่ยอมให้มาโดนหลอกอยู่ได้ตั้งนานหรอก
เหมือนตอนก่อนที่ผมจะเข้าวัด ผมเคยเป็นคนที่ต่อต้านวัดชนิดสุดขั้วมาก่อน
เคยสงสัยหลายอย่าง แต่หลังจากที่มาสัมผัสวัดด้วยตัวเองแล้ว ทำให้เข้าใจถึงปัญหาหลายข้อที่ตัวเองเคยสงสัย และก็ได้พบคำตอบนั้น จากการเข้ามาหาความจริงด้วยตัวเอง เช่นคำถามที่ว่า
ทำบุญวัดนี้มีการผ่อนด้วยหรือ ?
หลายคนอาจจะเข้าใจว่าวัดนี้มีแต่คนรวยเข้า
แต่แท้จริงลูกศิษย์วัดนี้มีทุกระดับ ตั้งแต่มหาเศรษฐีจนถึงคนหาเช้ากินค่ำ
หากมหาเศรษฐีอยากทำบุญสร้างพระสัก
15,000 บาท ก็ทำได้ง่ายๆ แต่ถ้าคนหาเช้ากินค่ำทั่วๆ ไป อยากจะทำบ้าง
เขาไม่มีเงินพอที่จะทำทีเดียวจะให้เขาทำอย่างไร ก็ต้องใช้ระบบสะสมบุญ ผมว่าดีซะอีก เพราะเป็นการเปิดโอกาสให้คนหาเช้ากินค่ำได้ทำบุญใหญ่บ้าง บางคนยังถามต่ออีกว่า......
ทำไมต้องระบุราคา ทำไมต้อง 15,000 บาทด้วย ? ซึ่ง
จริงๆ แล้วจะทำบุญสร้างพระเท่าไหร่ก็ได้แล้วแต่เรา
วัดเขาไม่ได้บังคับอยู่แล้วแต่เรา
แต่หากจะทำให้ครบองค์เพื่อจารึกชื่อเป็นของตัวเองก็ต้องทำให้ครบ
เหมือนกับมีลูกค้ามาซื้อทองที่ร้านคุณ 1 บาท ราคาทอง 1 บาท
ยังต้องมีการกำหนดราคาไว้ บวกค่ากำเหน็จอีกต่างหาก มีเงินถึง
จึงจะซื้อทองเป็นของตัวเองได้ แต่นี่องค์พระสีทองอร่ามทั้งองค์เคลือบด้วยระบบไอออนเพลทติ้ง ทำด้วยวัสดุพิเศษ เพื่อให้มีอายุยาวนานกว่าพันปี การสร้างองค์พระให้มีคุณสมบัติเช่นนี้ ต้องมีค่าใช้จ่ายสูง ก็ไม่เห็นเป็นเรื่องแปลกอะไรเลย
บางคนบอกว่าหมื่นห้าแพงไป ผมว่าหมื่นห้าแล้วอยู่ได้ถึงพันปี ตกปีละ 15 บาท
ผมว่าไม่แพงนะ เพราะในหนึ่งพันปีนี้
ตราบใดที่องค์พระยังเป็นที่กราบไหว้ของผู้คน
ยังเป็นศูนย์รวมเพื่อให้คนมานั่งสมาธินับล้านคน ลองสังเกตดูสิ เราเสียเงินซื้อของอะไรที่ไม่จำเป็น แพงกว่านี้ตั้งเยอะ เรายังซื้อได้
ผมขอยกตัวอย่างเรื่องจริงอีกเรื่องให้ฟัง มีคนๆ หนึ่งได้รับ
เชิญชวนให้สร้างพระ แต่ฐานะของเขาไม่ค่อยดีนัก จึงทำบุญสร้างพระแบบสะสมบุญ
แต่อยู่ๆ เกิดตายขึ้นมา ตอนนี้ตายไปแล้ว ก็ไม่มีคนทำบุญให้
ผมว่าคุณคนนี้...ตัดสินใจถูกที่ทำบุญแบบสะสมบุญ
เพราะหากรอเก็บเงินจนครบหมื่นห้าก่อน ป่านนี้เขาคงยังไม่ได้ทำ
และก็คงไม่ได้บุญเลยสักนิด แถมตายไปแล้วก็ไม่มีคนทำบุญให้ด้วย
สู้ทำด้วยตัวเองดีกว่า จะมากจะน้อยยังไงเราก็ยังได้บุญ
เพราะชีวิตคนเรามันไม่แน่นอน จะตายวันตายพรุ่งไม่มีใครรู้
ดังนั้นเราประมาทไม่ได้ หากนรกสวรรค์มี
จริงๆ พอตายไปแล้ว ถูกยมบาลถามว่าทำบุญอะไรมาบ้าง เราจะเอาอะไรไปตอบ
ถ้าหากไม่เคยทำบุญอะไรใหญ่ๆ เป็นชิ้น เป็นอันเลย แต่ถ้าได้สร้างพระไว้
หมื่นห้า...เราจำได้ สิ่งนี้คือความภูมิใจก่อนตาย
เพราะเรานึกถึงบุญที่เป็นชิ้น เป็นอันได้
ผมว่า....ผมจะตอบอย่างไร ก็ไม่จบไม่สิ้นหรอกครับ ผมอยากให้คุณลองเปิดใจ
แล้วมาวัด มาดูด้วยตัวคุณเอง เมื่อนั้นปัญหาร้อยแปดในใจ
คุณจะสามารถตอบสิ่งนี้ได้ด้วยตัวคุณเอง