จอร์จ บุช บุรุษผู้ยิ่งใหญ่

จอร์จ บุช บุรุษผู้ยิ่งใหญ่
   
ในสมัยที่เรายังเด็ก ทุก ๆ คนคงเคยฝัน ฝันอยากเป็นโน่นเป็นนี่ บุรุษผู้นี้ท่านก็เคยฝัน เป็นฝันที่ยิ่งใหญ่สำหรับท่านมาก กว่าที่ท่านจะทำฝันให้เป็นจริงได้นั้น ท่านต้องใช้ความเพียรพยายาม ความมานะอุตสาหะอย่างมาก กว่าครึ่งชีวิตของท่าน ที่ใช้เวลาไปกับความฝัน จนประสบความสำเร็จได้ ทำให้ดิฉันเชื่อมั่นว่า ถ้ามีฝัน แล้วมีความพยายามมันคงไม่สูญเปล่า สิ่งใดที่เราได้พยายามทำแล้ว ไม่ย่อท้อเสียก่อน ย่อมต้องสำเร็จได้อย่างแน่นอน
    กิตติศัพท์และนามของบุรุษท่านนี้เป็นที่ประจักษ์กันดี ท่านมีความสามารถหลาย ๆ ด้าน ไม่ว่าจะเป็นผู้บริหาร นักกีฬา นักบิน นักธุรกิจ แต่ที่โดดเด่นไม่มีใครเทียบได้ ก็เห็นจะเป็นความสามารถทางด้านการเมือง ที่ท่านประสบทั้งชัยชนะและความพ่ายแพ้ บนวิถีชีวิตที่นำท่านไปสู่ความยิ่งใหญ่ทางการเมืองระดับประเทศและระหว่างประเทศ ท่านคือ อดีตประธานาธิบดี จอร์จ บุช ค่ะ
    ช่วงสมัยเป็นหนุ่ม อายุ 18 ปี จอร์จ บุช ท่านได้รับใช้ชาติโดยการเข้ามารับราชการทหารแห่งกองทัพเรือหลังจากนั้นจึงไปสมัครเป็นนักบิน ซึ่งท่านก็เป็นนักบินที่มีอายุน้อยที่สุด
ท่านเกือบไม่มีชีวิตอยู่จนถึงทุกวันนี้ เพราะภาระกิจการโจมตีเมืองชิจิ จิมา ของญี่ปุ่น ตอนที่ท่านขับเครื่องบินไม่สามารถบังคับเครื่องได้ เพราะสภาพภูมิอากาศที่ไม่เอื้ออำนวยท่านและผู้ร่วมทีมต้องโดดร่ม แต่ร่มเจ้ากรรมดันไม่กางและไปติดกับใบพัดหางเครื่องบินจนขาด ทำให้หัวท่านชนนกับหางเครื่องบิน เฉียดความตายไปหวุดหวิด แต่ท่านก็ใช้สติในการลงถึงพื้นน้ำได้อย่างปลอดภัย ท่านต้องการให้โลกของเรามีสันติภาพ ไม่ต้องการให้เกิดสงคราม ช่วงชีวิตที่ต้องออกรบนั้นเป็นช่วงที่ตื่นเต้นไม่คิดว่าจะมีชีวิตรอดมาจนถึงวันนี้ได้เลย หากท่านไม่มีความอดทนและความพยายามอุตสาหะ
หลังจากสงครามเสร็จสิ้น ในช่วงนี้เองทำให้ท่านได้พบรักกับหญิงสาวที่มีนามว่า บาร์บารา ซึ่งพบกันในงานเต้นรำวันคริสต์มาส เป็นรักตั้งแต่แรกพบ แล้วทั้งคุ่ก็คบหาและแอบหมั้นหมายกัน เงียบ ๆ
เมื่อหมดสงครามแล้ว ท่านก็ได้หันมาเล่นเบสบอล ซึ่งมีแรงจูงใจมาจากครอบครัวที่เป็นนักกีฬา และเป็นกีฬาที่นิยมเล่นกัน ท่านจัดว่าเป็นนักเบสบอลที่มีฝีมือคนหนึ่ง แต่การที่จะทำอะไรให้ดีเยี่ยมนั้น ต้องมีการฝึกฝนและยอมรับข้อบกพร่องของตนเองท่านก็เหมือนกันมีความตั้งใจและไม่โอ้อวดตัวเอง
จอร์จ บุช ท่านเป็นคนที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว ที่ไม่มีใครเหมือน ท่านเป็นคนที่เรียนเก่ง สุภาพ อัธยาศัยดี เป็นคนที่มีความกระตือรือร้น ไม่หยุดอยู่กับที่ ค้นหาสิ่งใหม่ ๆ ให้กับชีวิต มองการณ์ไกล การทำงานทุกอย่างจะยึดหลัก “นายของตัวเอง” อีกทั้งท่านยังมีชั้นเชิงและกลวิธีในการบริหารงานทางด้านธุรกิจที่ประสบความสำเร็จอย่างมากในรัฐเท็กซิสในช่วงทศวรรษ 1950 ซึ่งท่านถือเป็นนักธุรกิจหน้าใหม่สำหรับวงการนักธุรกิจน้ำมัน จะต้องอาศัยพลังงาน ความบากบั่น การอุทิศตนอย่างแน่วแน่ และแน่นอนต้องอาศัยโชคช่วยบ้างในบางครั้ง
พอท่านทำธุรกิจเกี่ยวกับน้ำมันจนอิ่มตัวแล้ว และสร้างฐานะได้มั่นคงท่านก็หันมาลงสนามการเมือง ซึ่งเส้นทางการเมืองของท่านเริ่มมาจากการที่คุณพ่อของท่านสมัครลงแข่งขันเป็นวุฒิสภา การเห็นคุณพ่อเป็นคนดี เป็นแบบอย่างที่ดีในการเป็นนักการเมือง โดยพ่อจะสอนท่านเสมอว่า “ให้รู้จักหน้าที่และการรับใช้สังคม” ส่วนคุณแม่สอนให้รู้จัก     “เผชิญกับชีวิตในแง่ส่วนตัว โดยที่รู้จักมีสัมพันธภาพที่ดีกับผู้อื่นด้วย”
    ท่านเริ่มลงสนามการเมืองอย่างจริงจังเมื่อตอนที่ได้รับเลือกเป็น ส.ส. จากเขต 7 ของเมืองฮูสตัน ก่อนแล้วเลื่อนขั้นขึ้นมาเรื่อย ๆ จนถึงวันที่ท่านรอคอยมาถึง การที่ท่านได้รับตำแหน่งประธานาธิบดีของสหรัฐอเมริกา คนที่ 41 เมื่อตอนที่เข้ารับตำแหน่งท่านได้กล่าวสุนทรพจน์ไว้ว่า “มีพลังลมใหม่ที่จะสัมผัสได้ทั่วโลก ที่ชักนำโลกไปสู่ประชาธิปไตย...พัดผ่านประตูเสรีภาพ”  คือการพยายามสร้างอนาคตที่มีความประสานกลมเกลียวกันมากขึ้นมีความอดทน พร้อมที่จะยอมรับผู้อื่นมากขึ้นและมีความเข้าอกเข้าใจกันมากขึ้น ไม่เพียงแต่สหรัฐเท่านั้น แต่หมายรวมไปทั่วโลกของเรา
    ชีวิตของท่านผ่านเรื่องราวมามากมาย มันเป็นบทเรียนที่ทำให้ท่านรู้จักแก่นแท้ของชีวิตมากขึ้นและทุก ๆ ครั้งที่ท่านรู้สึกท้อก็จะมี บาร์บาร่า ผู้ที่คอยเคียงข้างทั้งยามสุขและยามทุกข์เป็นคู่ชีวิตและเป็นคู่คิดในเวลาเดียวกัน คอยให้กำลังใจอยู่เสมอ
    ชีวิตของบุรุษผู้นี้มีทั้งความสุข ความตื่นเต้น และประสบความสำเร็จในทุก ๆ ด้าน แต่กว่าจะได้มาซึ่งชื่อเสียงและเกียรติยศนั้นต้องแลกมากับความเพียรพยายามและความอด อีกทั้งต้องซื่อสัตย์มีความยุติธรรม และที่สำคัญต้องมีความเสียสละ หลักปรัชญาชีวิตที่ท่านยึดถือและปฏิบัติอยู่เสมอคือ “จงทำให้ดีที่สุด และไม่ต้องคำนึงถึงความหลังที่ผ่านมา ชีวิตต้องก้าวไปสู่อนาคตอย่างเดียว”
    การที่คนเราก้าวเดินไปข้างหน้าแล้ว ก็จงอย่าหยุดถอยหลังกลับมา ถึงแม้ว่าบางครั้งอาจจะมีอุปสรรคมาขวางทางบ้างก็จงหยุดพักสักนิด แต่อย่าหยุดพักจนเลยเวลา เมื่อพร้อมแล้วก็จงก้าวไปข้างหน้าต่อไป
    เชื่อไหมค่ะว่า การที่คนธรรมดาเดินดินคนหนึ่งจะเป็นที่รู้จักและเป็นที่ยอมรับทำให้คนอื่นเคารพนับถือ และเป็นผู้นำคนแล้วทำให้คนมีความเชื่อมั่นและศรัทธาในตัวเรานั้น เป็นสิ่งที่ยากยิ่งนัก ที่จะสามารถทำได้ แต่ ท่าน จอร์จ บุช ท่านสามารถทำได้ค่ะ จึงไม่น่าแปลกใจเลยนะคะว่าทำไมชื่อของท่าน จึงเป็นบุรุษที่ยิ่งใหญ่ในใจของดิฉัน ก็เพราะความเชื่อมั่นและศรัทธาในตัวของตัวเอง การตั้งใจทำงานทุกอย่างด้วยความหวัง และทำตามจุดมุ่งหมายของตัวเอง แต่ไม่ลืมที่จะทำประโยชน์ให้แก่สังคมด้วย
    จากหลักการง่าย ๆ เหล่านี้ ที่ท่านปฏิบัติอยู่เสมอ ๆ จึงเป็นแบบอย่างให้ดิฉัน ในการใช้ชีวิตให้คุ้มค่าและเกิดประโยชน์ต่อสังคม

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

I miss you all กับ I miss all of you ต่างกันอย่างไร

ปัญหาและเฉลยวิชาธรรม นักธรรมชั้นตรี สอบในสนามหลวง วันอังคาร ที่ ๒๙ กันยายน พ.ศ.๒๕๕๒

ปัญหาและเฉลยวิชาอนุพุทธประวัติ นักธรรมชั้นโท สอบในสนามหลวง วันอาทิตย์ ที่ ๒๐ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๔๘