พระยาอนุมานราชธน

พระยาอนุมานราชธน
    หากจะให้พูดถึงบุคคลที่ข้าพเจ้าชื่นชอบนั้นมีอยู่มากมายหลายคนด้วยกัน แต่เมื่อข้าพเจ้าได้อ่านหนังสือเล่มหนึ่งซึ่งเขียนโดยอาจารย์ สมศรี สุกุมลนันท์ ข้าพเจ้าก็เกิดความประทับใจในตัวของท่าน  ท่านผู้มีผลงานมากมายและที่รู้จักกันดีนั่นก็คือเรื่อง กามนิต วาสิฎฐี  ท่านก็คือ    พระยาอนุมานราชธนหรือที่รู้จักกันดีในนามของ เสฐียรโกเศศ  ผู้ที่ได้ชื่อว่าเป็นนักปราชญ์คนหนึ่งของเมืองไทย เป็นบุคคลที่มีความรอบรู้ในทุกๆด้านไม่ว่าจะเป็นประวัติศาสตร์ วรรณคดี ภาษาศาสตร์หรือแม้แต่ขนบเนียมประเพณีต่างๆของไทย   และได้รับการยกย่องจากองค์การยูเนสโกให้เป็นบุคคลสำคัญของโลกทางวรรณศิลป์ อีกด้วย
เหตุใดข้าพเจ้าจึงชื่นชมท่าน
สิ่งที่ดิฉันชื่นชมในตัวท่านมากนั่นก็คือ ความเป็นคนใฝ่รู้ของท่านค่ะแม้ว่าท่านไม่ได้จบจากมหาวิทยาลัยแต่วิชาความรู้ของท่านนั้นทั้งอาจารย์รุ่นหลังและนักศึกษาต่างพากันยกย่องว่าเป็นศาสตราจารย์ชั้นยอดเยี่ยมคนหนึ่ง เพราะความที่ท่านเป็นคนใฝ่รู้ เรียนอะไรเรียนจริง และค้นคว้าอย่างจริงจัง หากท่านสงสัยในเรื่องใดท่านจะไม่อยู่นิ่งเฉยหรอกค่ะ แต่ท่านจะไปค้นคว้าจากห้องสมุดและจากผู้รู้จนเชี่ยวชาญในเรื่องนั้นๆไปเลยทีเดียวโดยใช้หลัก สุ จิ ปุ ลิ  ท่านเป็นอนุสาวรีย์อันยิ่งใหญ่ของการศึกษาตลอดชีวิต  อ่านและเขียนเรียนรู้อย่างไม่เคยเหนื่อยหน่าย แสวงหาความรู้จากทุกแหล่งและทุกโอกาส สำหรับท่านหนังสือคือคลังแห่งความรู้  ความสุขของท่านคือการได้อ่านหนังสือและเป็นอุปกรณ์สำคัญอย่างหนึ่งทีเดียวค่ะที่ทำให้ท่านได้รับยกย่องเป็นนักปราชญ์เพราะท่านถือว่าการอ่านหนังสือก็เหมือนกับการคบหาคน ทำให้เราเห็นชีวิตกว้างขวางออกไป รู้จักสภาพความเป็นจริงและนิสัยใจคอของมนุษย์
แม้ว่าท่านจะมีความรู้มากแต่ท่านก็เป็นคนอ่อนน้อมถ่อมตน ไม่ถือตัว ท่านถือว่าทุกคนมีความสำคัญเท่ากันหมด ท่านแสวงหาความรู้ได้จากทุกคนไม่ว่าจะเป็นเด็กข้างถนน หรือแม้แต่คนรับใช้ 
พระยาอนุมานราชธนท่านทำหน้าที่ครูได้อย่างสมบูรณ์แบบ  เพราะตลอดเวลาท่านทุ่มเทความรักและเมตตาหวังให้ศิษย์ได้รับความรู้ เป็นอาจารย์ที่สอนด้วยความรักที่จะสอน ตั้งใจที่จะถ่ายทอด สอนให้ศิษย์กล้าแสดงออก  วัยเพราะความที่ท่านไม่หวงความรู้ ไม่ตระหนี่วิชา ศิษย์ทุกคนจึงรักและชื่นชมยกย่องในตัวท่าน เปรียบดั่งประทีปแห่งคุณธรรมที่คอยส่องนำทางให้ความสว่างแก่ลูกศิษย์ทั้งปวง เพราะท่านหวังให้ลูกศิษย์ของท่านได้รับความรู้ไปมากที่สุด และสิ่งที่ท่านจะเน้นอยู่เสมอไม่ว่าจะเป็นลูกศิษย์หรือกับลูกๆของท่านเองนั่นก็คือ ให้รู้ให้มากที่สุด เพราะ “ความรู้นั้นไม่มีที่สิ้นสุด ถ้านึกว่ารู้แล้ว หยุดอยู่เพียงแค่นั้น ก็หมายความว่ายังไม่รู้ ถ้าจะรู้ ก็เป็นเพียงรู้จำมากกว่ารู้จริง ถ้าเมื่อใดนึกว่ายังไม่รู้พยายามเรียนต่อ ให้มีความก้าวหน้าอยู่เสมอ "
ท่านเป็นทั้งนักเรียนและเป็นครูพร้อมกันตลอดชีวิต  สำหรับท่านความรู้ไม่มีขอบเขต ไม่มีพรมแดน คนทั้งโลกจะเรียนและสอนกันและกันได้  เพราะความรักการอ่านและความสนใจใฝ่รู้ของท่านเมื่อทำงานท่านก็มุ่งพัฒนา จนสร้างความเจริญให้แก่หน่วยงานนั้นๆ  ตัวท่านเองมิได้รับการศึกษาจากตะวันตก แต่ใครจะนำความรู้อย่างฝรั่งมาเผยแพร่ให้กว้างขวางในหมู่คนไทยยิ่งไปกว่าท่านก็หาไม่ ไม่ว่าจะเป็นลีลาทางการเขียนหรือสรรหาคำคม ที่แทรกไปด้วยอารมณ์ขัน หนังสือของท่านอ่านง่าย ได้ทั้งข้อคิดและความรู้ พระยาอนุมานราชธนช่วยทำให้คนไทยรักและเข้าใจในขนบธรรมเนียมประเพณีไทย ประวัติศาสตร์ไทยและความเป็นไทยทั้งหมดที่ท่านถ่ายทอดจากความทรงจำผ่านงานเขียน แม้มิได้มีโคตรตระกูลเป็นไทยแต่จะมีใครอีกเล่าที่อุทิศตนให้แก่ประเพณีไทย ประวัติศาสตร์ วรรณคดี ยิ่งไปกว่าพระยาอนุมานราชธน
ไม่ว่าท่านจะทำงานอะไรก็ตามท่านจะ ทำงานทุกอย่างด้วยใจรัก ใช้เวลาได้คุ้มค่า งานด้านราชการท่านก็ได้ใช้ทั้งความรู้ ความสามารถและความเพียร ความมีไหวพริบ ความรู้เท่าทันการณ์ ความซื่อตรงต่อหน้าที่ ความรู้จักเรียนรู้นิสัยคนทำให้ท่านได้เลื่อนตำแหน่งอย่างรวดเร็ว 
สิ่งหนึ่งที่ดิฉันยกย่องท่านมากนั่นก็คือตลอดระยะเวลา 60 ปีที่ท่านทำงานมาท่านเป็นแบบอย่างของสุจริตชนผู้หวังเกื้อกูลผู้อื่นด้วยไมตรีจิต ท่านทำงานด้วยความสุจริต ยุติธรรมและวิริยะอุตสาหะ เป็นที่ตั้ง เปี่ยมด้วยความเมตตากรุณา ความขยันหมั่นเพียร ทำงานด้วยความอดทน มีระเบียบวินัย ไม่มักใหญ่ใฝ่สูง และมีความคิดริเริ่มสร้างสรรค์ จนมีคนเอ่ยว่าท่านเป็นสมณะในคราบของฆราวาส คนอย่างนี้ใช่ไหมคะที่สังคมเรากำลังต้องการอยู่ในขณะนี้
หลังจากเกษียณแล้วท่านก็ยังมีงานเขียนหนังสือที่ทำจนวินาทีสุดท้ายของชีวิตท่าน  ท่านเป็นนักเขียนทางวิชาการที่ชนชาติอื่นแปลงานของท่านออกเป็นภาษาอังกฤษและอีกหลายภาษา  ตัวท่านเองมิได้รับการศึกษาจากตะวันตกหรอกนะคะ แต่จะหาใครที่จะสามารถนำความรู้อย่างฝรั่ง มาเผยแพร่ให้กว้างขวางในหมู่คนไทยยิ่งไปกว่าท่านก็หาไม่ ไม่ว่าจะเป็นลีลาทางการเขียนหรือสรรหาคำคม ที่แทรกไปด้วยอารมณ์ขัน หนังสือของท่านอ่านง่ายค่ะได้ทั้งข้อคิดและความรู้ ท่านช่วยทำให้คนไทยรักและเข้าใจในขนบธรรมเนียมประเพณีไทย ประวัติศาสตร์ไทยและความเป็นไทยทั้งหมดที่ท่านถ่ายทอดจากความทรงจำผ่านงานเขียน แม้มิได้มีโคตรตระกูลเป็นไทยแต่จะมีใครอีกละคะที่อุทิศตนให้แก่ประเพณีไทย ประวัติศาสตร์ วรรณคดี ยิ่งไปกว่าพระยาอนุมานราชธน
    เหตุใดท่านจึงมีทั้งงานเขียนและงานแปลออกมามากมายสาเหตุแรกนั่นก็เนื่องมาจากเพื่อความเข้าใจของตัวเองเป็นอันดับแรก และยังเผื่อแผ่ถึงบิดาและญาติมิตรด้วย  ยิ่งตัวท่านรู้สึกว่าไม่รู้อะไร ในขณะที่อยู่ในวงผู้รู้ท่านยิ่งต้องตักตวงความรู้จนรู้มากกว่าผู้นั้น และสิ่งนี้ท่านก็ได้สอนให้ลูกและลูกศิษย์ของท่านอยู่เสมอ ข้อนี้ดิฉันเห็นด้วยค่ะเพราะความรู้เป็นสิ่งที่อยู่ติดตัวเราไปตลอดเวลา เป็นยิ่งกว่าทรัพย์สมบัติใดๆ
นอกจากความเป็นปราชญ์ เป็นครูที่อุ้มชูศิษย์  เป็นนายที่สนับสนุนลูกน้อง มีความเป็นอยู่อย่างง่ายๆ ท่านยังเป็นคนมีความกตัญญูรู้คุณ ช่วยเหลือเกื้อกูลคน ดำเนินชีวิตอย่างตรงไปตรงมาเข้ากับคนได้ทุกระดับชั้น จึงทำให้ท่านเป็นผู้กว้างขวางในสังคม เป็นที่เคารพรักของลูกศิษย์ท่านยังเป็นผู้ที่เชื่อมโยงระหว่างวัฒนธรรมเก่าและใหม่ได้อย่างกลมกลืน ทำให้คนรุ่นใหม่ได้รู้จักคนรุ่นเก่าและวัฒนธรรมประเพณีต่างๆจากงานเขียนของท่าน
ชาวต่างประเทศต่างก็ยกย่องท่านว่าเป็นผู้ทำคุณประโยชน์ให้แก่วงวิชาการของไทย ตลอดชีวิตของท่าน ท่านได้สนองคุณประเทศชาติ ด้วยน้ำพักน้ำแรง วิริยะ อุตสาหะ เพื่อให้ภาษาไทย ประวัติศาสตร์ไทย และวัฒนธรรมไทยได้เป็นที่ประจักษ์แก่โลก ทุกอย่างที่ท่านทำเป็นไปเพราะความรักประเทศชาติ และรักวิทยาการทั้งสิ้น
    พระยาอนุมานราชธนเป็นสัญลักษณ์ของสยาม  เป็นสัญลักษณ์ของคุณงามความดี ที่ปุถุชนคนสามัญจะพึงมีได้ในสังคมไทย ที่เชื่อมต่อระหว่างอดีตกับปัจจุบัน แม้จะจบเพียง ม4 อัสสัมชัญ ไม่เคยไปยุโรปจนอายุ 70 ปี แต่ก็ขยันเขียนหนังสือให้ฝรั่งอ่านจนเป็นที่ยกย่องกันทั่วโลกเพราะท่านมีปรัชญาชีวิตที่เป็นคติประจำใจอยู่ว่า
I have six honest serving men,
Who teach me all I know
Their names are What, and Where and When,
And Why and How and Who

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

ปัญหาและเฉลยวิชาธรรม นักธรรมชั้นตรี สอบในสนามหลวง วันอังคาร ที่ ๒๙ กันยายน พ.ศ.๒๕๕๒

I miss you all กับ I miss all of you ต่างกันอย่างไร

ปัญหาและเฉลยวิชาอนุพุทธประวัติ นักธรรมชั้นโท สอบในสนามหลวง วันอาทิตย์ ที่ ๒๐ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๔๘