อมตวาจา และ คติธรรม ของหลวงพ่อวัดปากน้ำ พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร)
อมตวาจา และ คติธรรม
ของหลวงพ่อวัดปากน้ำ พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร)
หลวงพ่อสด วัดปากน้ำ สอนไว้ว่า
ถ้าพบกับมารผู้ล้างผลาญ
จะ “สู้” หรือ จะ “หนี”
ถ้า “สู้” มีคติเป็น 2 คือ ไม่แพ้ ก็ ชนะ
ถ้า “หนี” มีคติเดียว คือ แพ้
แต่ถ้า “ไม่สู้” และ “ไม่หนี” ทำดีเรื่อยไป
มีคติเดียว คือ “ชนะ”
* * * * * * * * *
รักษ์ร่างพอสร่างร้าย รอดตน
ยอดเยี่ยม “ธรรมกาย” ผล ผ่องแผ้ว
เลอเลิศล่วงกุศล ใดอื่น
เชิญท่านถือเอาแก้ว ก่องหล้าเรืองสกล
* * * * * * * * *
ประกอบเหตุ สังเกตผล ทนเอาเถิด ประเสริฐนัก
ไม่หยุด ไม่ถึงพระ ตัวหยุดนี่แหละ เป็นตัวสำเร็จ
ผลไม้ดก นกชุม น้ำเย็น ปลาชอบอาศัย
* * * * * * * * *
ด้วยความหมั่น มั่นใจ ไม่ประมาท
รักษาอาตม์ ข่มใจ ไว้เป็นศรี
ผู้ฉลาด อาจตั้งหลัก พำนักดี
อันห้วงน้ำ ไม่มี มารังควาน
* * * * * * * * *
ประกอบเหตุ สังเกตผล สนใจเถิด ประเสริฐนัก
ประกอบในเหตุ สังเกตในผล สนใจเข้าเถิด ประเสริญดีนัก
ประกอบที่ในเหตุ สังเกตดูในผล สนใจหนักเข้าเถิด ประเสริฐดียิ่งนัก
* * * * * * * * *
ขุดบ่อล่อธารา ให้อุตส่าห์ขุดร่ำไป
ขุดตื้นตื้นน้ำบ่มี ขุดถึงที่น้ำจึงไหล
* * * * * * * * *
เกิดมาว่าจะมาหาแก้ว พบแล้วไม่กำ จะเกิดมาทำอะไร
สิ่งที่อยากก็หลอก สิ่งที่หยอกเขาก็ลวง ทำให้จิตเป็นห่วงใย
เลิกอยาก ลาหยอก รีบออกจากกาม เดินตามขันธ์สามเรื่อยไป
เสร็จกิจสิบหก ไม่ตกกันดาร เรียกว่า “นิพพาน” ก็ได้
ของหลวงพ่อวัดปากน้ำ พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร)
หลวงพ่อสด วัดปากน้ำ สอนไว้ว่า
ถ้าพบกับมารผู้ล้างผลาญ
จะ “สู้” หรือ จะ “หนี”
ถ้า “สู้” มีคติเป็น 2 คือ ไม่แพ้ ก็ ชนะ
ถ้า “หนี” มีคติเดียว คือ แพ้
แต่ถ้า “ไม่สู้” และ “ไม่หนี” ทำดีเรื่อยไป
มีคติเดียว คือ “ชนะ”
* * * * * * * * *
รักษ์ร่างพอสร่างร้าย รอดตน
ยอดเยี่ยม “ธรรมกาย” ผล ผ่องแผ้ว
เลอเลิศล่วงกุศล ใดอื่น
เชิญท่านถือเอาแก้ว ก่องหล้าเรืองสกล
* * * * * * * * *
ประกอบเหตุ สังเกตผล ทนเอาเถิด ประเสริฐนัก
ไม่หยุด ไม่ถึงพระ ตัวหยุดนี่แหละ เป็นตัวสำเร็จ
ผลไม้ดก นกชุม น้ำเย็น ปลาชอบอาศัย
* * * * * * * * *
ด้วยความหมั่น มั่นใจ ไม่ประมาท
รักษาอาตม์ ข่มใจ ไว้เป็นศรี
ผู้ฉลาด อาจตั้งหลัก พำนักดี
อันห้วงน้ำ ไม่มี มารังควาน
* * * * * * * * *
ประกอบเหตุ สังเกตผล สนใจเถิด ประเสริฐนัก
ประกอบในเหตุ สังเกตในผล สนใจเข้าเถิด ประเสริญดีนัก
ประกอบที่ในเหตุ สังเกตดูในผล สนใจหนักเข้าเถิด ประเสริฐดียิ่งนัก
* * * * * * * * *
ขุดบ่อล่อธารา ให้อุตส่าห์ขุดร่ำไป
ขุดตื้นตื้นน้ำบ่มี ขุดถึงที่น้ำจึงไหล
* * * * * * * * *
เกิดมาว่าจะมาหาแก้ว พบแล้วไม่กำ จะเกิดมาทำอะไร
สิ่งที่อยากก็หลอก สิ่งที่หยอกเขาก็ลวง ทำให้จิตเป็นห่วงใย
เลิกอยาก ลาหยอก รีบออกจากกาม เดินตามขันธ์สามเรื่อยไป
เสร็จกิจสิบหก ไม่ตกกันดาร เรียกว่า “นิพพาน” ก็ได้