สามก๊ก ฉบับนักบริหาร:บทที่ 38 เขาฮิว-มิตรที่กลายเป็นศัตรู
ขณะที่โจโฉอยู่ในสภาพไก่ตาแตก เล่าหัวคลี่เอาแผนผังเครื่องดีดหินเทคโนโลยีใหม่ที่ตนออกแบบมาให้โจโฉดู (ฉบับภาษาไทยเรียกว่า จักรยนต์) โจโฉเห็นด้วยจึงสั่งให้สร้างเกวียน 300 เล่ม นำก้อนหินใส่เกวียนแล้วเข็นไปใกล้เนินดินกองเกาทัณฑ์ของทัพอ้วนเสี้ยว แล้วระดมยิงทำลายหอรบกับกองทหารอ้วนเสี้ยวบาด เจ็บล้มตายเป็นอันมาก จนพลเกาทัณฑ์ทั้งหลายมิอาจประจำการอยู่บนเนินดินได้ ยุทธการแผนใหม่ของอ้วนเสี้ยวจึงมีอันต้องเลิกล้มไป ทัพโจโฉแม้กำลังน้อย แต่ก็ใช้ความชำนาญการศึกมากกว่า เอาชนะอ้วนเสี้ยวได้
สิมโพยเสนาธิการอ้วนเสี้ยวจึงวางแผนยุทธการใหม่ ให้ทหารขุดอุโมงค์ในเวลากลางคืนหลังเนินดิน หมายให้โผล่ทะลุขึ้นกลางค่ายโจโฉ แล้วส่งทหารเข้าประชิดโจมตีในค่าย แต่หน่วยลาดตระเวนโจโฉ พบเข้าจึงรีบรายงานให้โจโฉทราบ เล่าหัวเสนาธิการของโจโฉจึงวางแผนแก้ ให้ทหารขุดคูลึกรอบค่ายเป็นการด่วน ครั้นทหารอ้วนเสี้ยวขุดอุโมงค์มาถึงคูก็ขุดต่อไม่ได้เพราะติดน้ำ อ้วนเสี้ยวเสียทีโจโฉทำตามแผนที่คิดไว้ไม่ได้ ก็ถอยทัพกลับมิได้ออกสู้รบ คอยทีให้โจโฉสิ้นเสบียงถอยทัพไปเอง ต้องทุกอย่างตามคำแนะนำของกุนซือที่ตนไม่เชื่อมาแต่แรก และสั่งลงโทษจองจำไว้
แม้ว่าโจโฉจะแก้ไขกลศึกของอ้วนเสี้ยวได้ แต่การรบก็ยังไม่บรรลุถึงขั้นแตกหักเสบียงอาหารร่อยหรอใกล้หมด โจโฉนึกท้อใจคิดยกทัพกลับเมืองหลวงฮูโต๋ ซุนฮกกุนซือเฒ่าแสดงความปราดเปรื่องอีกครั้งหนึ่ง ตัวอยู่เมืองหลวงแท้ๆ แต่อ่านใจโจโฉผู้เป็นนายที่อยู่แนวรบออกได้อย่างทะลุปรุโปร่ง ซุนฮกรู้ว่าโจโฉกำลังท้อใจคิดยกทัพกลับ จึงมีหนังสือด่วนให้ม้าเร็วถือมาให้โจโฉที่แนวหน้า ใจความสำคัญสำทับมิให้โจโฉยกทัพกลับ ให้ยันค้ำคอทัพอ้วนเสี้ยวอยู่ที่กัวต๋ออย่างเดิม
โดยให้เหตุผลว่า ทหารอ้วนเสี้ยวมีมากกว่า 10 เท่าก็จริง แต่ทหารทั้งปวงของอ้วนเสี้ยวจะชำนาญการศึกทั้งหมดก็หามิได้ ส่วนใหญ่ถูกเกณฑ์มา มีแต่พวกพลอยชนะแต่ไม่พลอยแพ้ด้วย ร้อยพ่อพันแม่ หาได้มีอุดมการณ์ที่แท้จริงมิได้ อีกทั้งอ้วนเสี้ยวเป็นแม่ทัพที่เอาแต่ใจตัวเป็นเกณฑ์ มีลูกน้องเก่งรอบกายแต่ใช้ไม่เป็น ผู้อยู่ใต้บังคับบัญชาขาดเอกภาพ อ้วนเสี้ยวยังเป็นผู้นำที่มีใจโลเล ขาดวิจารณ ญาณ แยกแยะผิดแลชอบไม่ออก มิได้เชี่ยวชาญชำนาญการศึกเหมือนท่านมหาอุปราช หากยกทัพกลับฮูโต๋จะเป็นอันตรายต่อเมืองหลวงอย่างยิ่ง การที่อ้วนเสี้ยวมีไพร่พลมากกว่าท่านถึง 10 เท่า ท่านยังต่อต้านอยู่ได้นานถึง 3 เดือน แสดงให้เห็นว่าทัพอ้วนเสี้ยวไม่มีกี๋นไร้สมรรถภาพในการรบ ให้ท่านโจโฉอดทนไว้ แล้วคอยทีหาโอกาสเปิดช่องให้ ใช้ยุทธการของท่านที่เหนือกว่ารุกไล่ในทุกวิถีทาง ท่านก็จะมีชัยในไม่ช้า
โจโฉเห็นด้วยกับคำเตือนของซุนฮก จึงตัดสินใจยืนหยัดยันทัพอ้วนเสี้ยวอยู่ที่กัวต๋อต่อไป แต่เสบียงสำหรับกองทัพลดน้อยจนอยู่ในขั้นวิกฤติ โจโฉจึงให้ทหารถือหนังสือไปถึงซุนฮกให้เร่งส่งเสบียงมา แต่ทหารที่ถือหนังสือถูกทหารอ้วนเสี้ยวสกัดจับได้ จึงคุมตัวไปให้เขาฮิวซึ่งเป็นที่ปรึกษาผู้ใหญ่ของอ้วนเสี้ยวไต่สวน
เขาฮิวผู้นี้เมื่อยังหนุ่มเป็นเพื่อนรักกับโจโฉมาก่อน แต่โจโฉไปทำราชการอยู่ในเมืองฮูโต๋ เขาฮิวจึงไปอยู่กับอ้วนเสี้ยว เมื่อกองลาดตระเวนจับคนของโจโฉได้ ค้นพบหนังสือโจโฉมีถึงซุกฮก เขาฮิวจึงนำเนื้อความทั้งปวงไปแจ้งแก่อ้วนเสี้ยวด้วยใจภักดิ์ พร้อมกับแนะนำอ้วนเสี้ยวยกทัพแยกไปตีเมืองฮูโต๋ ทางนี้โจโฉขาดเสบียง ในเมืองหลวงขาดกองทหาร ถ้าเรายึดฮูโต๋ได้โจโฉก็จะอยู่ในเงื้อมมือเรา ความคิดของเขาฮิวตรงตามสภาพของยุทธการ
แต่อ้วนเสี้ยวกลับไม่เห็นด้วย วินิจฉัยว่าโจโฉเป็นคนมีสติปัญญาท่านอย่าได้ดูหมิ่น โจโฉแต่งหนังสือมาอย่างนี้ เป็นกลอุบายอยากให้เราแบ่งทหารไปตีเมืองฮูโต๋เพื่อตีทัพเราให้แตกโดยง่าย เขาฮิวจึงว่า สงครามได้ทีถึงเพียงนี้แล้ว ท่านไม่ทำตามที่ข้าพเจ้าว่า นานไปอันตรายก็จะตกมาถึงตัวท่าน ขณะที่พูดกันอยู่นั้น มีทหารนำใบบอกของสิมโพยมาแจ้งเรื่องการส่งเสบียง ในนั้นมีฟ้องว่าเขาฮิวทำหยาบช้าแก่ราษฎร ให้ลูกหลานไปเที่ยวฉ้อฉลเรียกเก็บส่วยกับราษฎรชาวเมืองเงียบกุ๋น บัดนี้ได้จับตัวลูกหลานเขาฮิวจำไว้ในคุก
อ้วนเสี้ยวโกรธจึงว่า กูรู้แล้วว่ามึงเป็นเพื่อนกับโจโฉมาก่อน คงได้รับสินบนจากโจโฉจึงคิดอ่านให้ลูก หลานทำการชั่วช้า หวังจะให้ไพร่บ้านพลเมืองแตกตื่นระส่ำระสาย กูฝากศีรษะมึงไว้บนหัวมึงก่อน แต่นี้ไปอย่าให้กูเห็นหน้ามึงอีกเลย เขาฮิวฟังแล้วก็ทอดใจใหญ่เดินหน้าเสียออกมา แล้วว่าตัวเราให้ความสัตย์ซื่อแก่อ้วนเสี้ยว แต่กล่าวสิ่งใดอ้วนเสี้ยวก็มิได้ให้ความเชื่อถือ ชอบฟังแต่คนสอพลอพูดเท็จ สิมโพยแกล้งใส่ไคล้นำความชั่วมาใส่เรา จนลูกหลานเราพลอยเดือดร้อนไปหมด จะแบกหน้ากลับเมืองกิจิ๋วก็จะเป็นที่อัปยศ ว่าแล้วเขาฮิวชักกระบี่ออกมาจะเชือดคอตาย
ทหารคนสนิทเขาฮิวเข้าไปยึดกระบี่เอาไว้ ค่อยปลอบโยนเขาฮิวว่า ตัวท่านมีสติปัญญา ความเป็นแค่นี้จะมาด่วนฆ่าตัวตายนั้นมิควร เมื่ออ้วนเสี้ยวมิฟังคำท่าน ซ้ำยังทำหยาบช้าตำหนิท่านผิดๆ อย่างไร้ธรรม จงคิดผ่อนผันเอาตัวรอด พลิกตัวเองจากที่มืด เพียรไปหาที่สว่าง ประการหนึ่งโจโฉกับท่านเป็นเพื่อนกันมาก่อน แม้ท่านคิดผ่อนผันไปหาโจโฉ เห็นทีโจโฉจะเลี้ยงท่าน ดีกว่าอยู่กับอ้วนเสี้ยวมิดีกว่าหรือ
เขาฮิวได้ฟังดังนั้นจึงได้สติ ไหน ๆ ชีวิตตกต่ำไร้ค่าจนถึงขั้นจะฆ่าตัวตาย ตกค่ำจึงพาคนสนิทไปตายเอาดาบหน้าลอบเข้าไปหาโจโฉ ทหารโจโฉจับเขาฮิวกับพวกได้ พอรู้ว่าเป็นเพื่อนท่านมหาอุปราช จึงมิได้ทำร้าย คุมตัวไปแจ้งแก่โจโฉว่า บัดนี้เขาฮิวชาวเมืองลำหยงมาขอพบท่านมหาอุปราช ขณะนั้นโจโฉกำลังนอนคิดการทำสงครามอยู่ พอรู้ว่าเขาฮิวเพื่อนเก่าที่อยู่กับอ้วนเสี้ยวมาหา
โจโฉปราดเปรื่องพอที่จะเดาความออก จึงเกิดความยินดีอย่างยิ่งมองเห็นทางชนะศึกในทันที มิทันแต่งตัวดีอยู่ในชุดนอนก้าวพรวด ๆ ออกมาพบเขาฮิวถึงหน้าประตูค่าย พอเห็นเขาฮิวก็ยอบตัวลงคำนับอย่างอ่อนน้อม เขาฮิวได้รับการต้อนรับขับสู้อย่างดียิ่งจากโจโฉ
แต่เขาฮิวเป็นคนอัตตาสูง ลองใจโจโฉหลายหน จนโจโฉยอมรับว่าตนเองกำลังเข้าตาจนเพราะเสบียงหมด เขาฮิวถึงได้ยอมเข้าด้วยกับโจโฉตั้งแต่นั้น จุดแข็งจุดอ่อนภายในกองทัพของอ้วนเสี้ยวมีอยู่มากน้อยแค่ไหน เขาฮิวนำแจ้งแก่โจโฉจนหมดสิ้น เป็นอุทาหรณ์ให้อ้วนเสี้ยวได้พบสัจธรรมที่ว่า มิตรที่กลายเป็นศัตรูนั้น เป็นศัตรูที่ร้ายกาจที่สุด
เขาฮิวแนะนำให้โจโฉเผด็จศึกอ้วนเสี้ยวได้ภายใน 3 วัน เปิดเผยให้ทราบแหล่งที่ซ่อนเสบียงใหญ่ของกองทัพ 70 หมื่นของอ้วนเสี้ยวที่ตำบลอัวเจ๋า โดยมีอิเขงอยู่เฝ้ารักษา แต่ละวันเอาแต่เสพสุรามิได้ขาด ทหารทั้งปวงที่มีอยู่ก็หย่อนยาน แนะให้โจโฉส่งทหารปลอมเป็นทหารอ้วนเสี้ยว ยกอ้อมค่ายไปตำบลอัวเจ๋า ถ้ามีคนถามก็ให้บอกว่าเป็นทหารเจียวกี๋ซึ่งเป็นนายกองเสบียงอ้วนเสี้ยว ให้เผาหรือยึดเสบียงอ้วนเสี้ยวเสีย เมื่อ
ทัพอ้วนเสี้ยวขาดเสบียงก็จะต้องถอยทัพหนีและแพ้ศึกครั้งนี้อย่างแน่นอน
โจโฉฟังแผนเขาฮิวก็ซ่อนความยินดีไว้ จัดโต๊ะเลี้ยงเขาฮิวกับพวกแล้วเชิญให้อยู่ในค่าย ถึงเวลาเช้า โจโฉจัดทหารม้าหนึ่งพันจะยกไปตำบลอัวเจ๋า เตียวเลี้ยวลอบเตือนโจโฉว่า อ้วนเสี้ยวก็มีความคิดอยู่ เสบียงใหญ่อยู่อัวเจ๋าย่อมต้องมีทหารรักษาไว้มั่นคง ซึ่งท่านเชื่อฟังเขาฮิวโดยง่าย เกลือกว่าจะเป็นกลลวงอ้วนเสี้ยว ปรกติโจโฉเป็นคนขี้ระแวง
แต่คราวนี้เชื่อเขาฮิวมิได้มาอย่างหลอกลวง จึงกล่าวกับเตี้ยวเลี้ยวว่า อัวเจ๋าเป็นหัวใจ เป็นจุดตายของอ้วนเสี้ยว การไปเผาค่ายครั้งนี้ เป็นจุดชี้ขาดชนะแพ้ เขาฮิวแปรพักตร์ คือ ฟ้าจงใจช่วยข้าฯ ทัพเราเสบียงไม่พอ ถ้าไม่ใช้แผนเขาฮิว เราเท่ากับนั่งรอความตาย บัดนี้ถึงเวลาที่อ้วนเสี้ยวจะสิ้นวาสนาถึงที่ตาย จึงบันดาลให้ทำการผิดพลาดทำหยาบช้าแก่เขาฮิว จนเขาทนไม่ได้ต้องตีจาก
แล้วโจโฉจึงให้ซุนฮิว กาเซี่ยง โจหอง เขาฮิว อยู่รักษาค่าย ให้แฮหัวตุ้น แฮหัวเอี๋ยนคุมทหารเป็นกองซุ่มอยู่นอกค่ายด้านซ้าย ให้ลิเตียนกับโจหยินคุมทหารสองกองซุ่มอยู่นอกค่ายด้านขวา กำชับว่าถ้าอ้วนเสี้ยวยกมาตีค่าย ให้ช่วยกันป้องกันรักษาไว้อย่าให้ค่ายเป็นอันตรายได้ ให้เคาทู เตียวเลี้ยว ซิหลง อิกิ๋มจัดทหารม้าอีกห้าพัน แต่งตัวปลอมเป็นทหารพร้อมธงทัพอ้วนเสี้ยว สั่งให้เตรียมมัดฟืนฟางที่จะเผาอัวเจ๋าไปด้วย แล้วให้กองทัพออกเดินทางมุ่งสู่อัวเจ๋าอย่างเงียบเชียบ ยุทธการครั้งนี้โจโฉเสี่ยงโดยได้คำนวณแล้ว
สิมโพยเสนาธิการอ้วนเสี้ยวจึงวางแผนยุทธการใหม่ ให้ทหารขุดอุโมงค์ในเวลากลางคืนหลังเนินดิน หมายให้โผล่ทะลุขึ้นกลางค่ายโจโฉ แล้วส่งทหารเข้าประชิดโจมตีในค่าย แต่หน่วยลาดตระเวนโจโฉ พบเข้าจึงรีบรายงานให้โจโฉทราบ เล่าหัวเสนาธิการของโจโฉจึงวางแผนแก้ ให้ทหารขุดคูลึกรอบค่ายเป็นการด่วน ครั้นทหารอ้วนเสี้ยวขุดอุโมงค์มาถึงคูก็ขุดต่อไม่ได้เพราะติดน้ำ อ้วนเสี้ยวเสียทีโจโฉทำตามแผนที่คิดไว้ไม่ได้ ก็ถอยทัพกลับมิได้ออกสู้รบ คอยทีให้โจโฉสิ้นเสบียงถอยทัพไปเอง ต้องทุกอย่างตามคำแนะนำของกุนซือที่ตนไม่เชื่อมาแต่แรก และสั่งลงโทษจองจำไว้
แม้ว่าโจโฉจะแก้ไขกลศึกของอ้วนเสี้ยวได้ แต่การรบก็ยังไม่บรรลุถึงขั้นแตกหักเสบียงอาหารร่อยหรอใกล้หมด โจโฉนึกท้อใจคิดยกทัพกลับเมืองหลวงฮูโต๋ ซุนฮกกุนซือเฒ่าแสดงความปราดเปรื่องอีกครั้งหนึ่ง ตัวอยู่เมืองหลวงแท้ๆ แต่อ่านใจโจโฉผู้เป็นนายที่อยู่แนวรบออกได้อย่างทะลุปรุโปร่ง ซุนฮกรู้ว่าโจโฉกำลังท้อใจคิดยกทัพกลับ จึงมีหนังสือด่วนให้ม้าเร็วถือมาให้โจโฉที่แนวหน้า ใจความสำคัญสำทับมิให้โจโฉยกทัพกลับ ให้ยันค้ำคอทัพอ้วนเสี้ยวอยู่ที่กัวต๋ออย่างเดิม
โดยให้เหตุผลว่า ทหารอ้วนเสี้ยวมีมากกว่า 10 เท่าก็จริง แต่ทหารทั้งปวงของอ้วนเสี้ยวจะชำนาญการศึกทั้งหมดก็หามิได้ ส่วนใหญ่ถูกเกณฑ์มา มีแต่พวกพลอยชนะแต่ไม่พลอยแพ้ด้วย ร้อยพ่อพันแม่ หาได้มีอุดมการณ์ที่แท้จริงมิได้ อีกทั้งอ้วนเสี้ยวเป็นแม่ทัพที่เอาแต่ใจตัวเป็นเกณฑ์ มีลูกน้องเก่งรอบกายแต่ใช้ไม่เป็น ผู้อยู่ใต้บังคับบัญชาขาดเอกภาพ อ้วนเสี้ยวยังเป็นผู้นำที่มีใจโลเล ขาดวิจารณ ญาณ แยกแยะผิดแลชอบไม่ออก มิได้เชี่ยวชาญชำนาญการศึกเหมือนท่านมหาอุปราช หากยกทัพกลับฮูโต๋จะเป็นอันตรายต่อเมืองหลวงอย่างยิ่ง การที่อ้วนเสี้ยวมีไพร่พลมากกว่าท่านถึง 10 เท่า ท่านยังต่อต้านอยู่ได้นานถึง 3 เดือน แสดงให้เห็นว่าทัพอ้วนเสี้ยวไม่มีกี๋นไร้สมรรถภาพในการรบ ให้ท่านโจโฉอดทนไว้ แล้วคอยทีหาโอกาสเปิดช่องให้ ใช้ยุทธการของท่านที่เหนือกว่ารุกไล่ในทุกวิถีทาง ท่านก็จะมีชัยในไม่ช้า
โจโฉเห็นด้วยกับคำเตือนของซุนฮก จึงตัดสินใจยืนหยัดยันทัพอ้วนเสี้ยวอยู่ที่กัวต๋อต่อไป แต่เสบียงสำหรับกองทัพลดน้อยจนอยู่ในขั้นวิกฤติ โจโฉจึงให้ทหารถือหนังสือไปถึงซุนฮกให้เร่งส่งเสบียงมา แต่ทหารที่ถือหนังสือถูกทหารอ้วนเสี้ยวสกัดจับได้ จึงคุมตัวไปให้เขาฮิวซึ่งเป็นที่ปรึกษาผู้ใหญ่ของอ้วนเสี้ยวไต่สวน
เขาฮิวผู้นี้เมื่อยังหนุ่มเป็นเพื่อนรักกับโจโฉมาก่อน แต่โจโฉไปทำราชการอยู่ในเมืองฮูโต๋ เขาฮิวจึงไปอยู่กับอ้วนเสี้ยว เมื่อกองลาดตระเวนจับคนของโจโฉได้ ค้นพบหนังสือโจโฉมีถึงซุกฮก เขาฮิวจึงนำเนื้อความทั้งปวงไปแจ้งแก่อ้วนเสี้ยวด้วยใจภักดิ์ พร้อมกับแนะนำอ้วนเสี้ยวยกทัพแยกไปตีเมืองฮูโต๋ ทางนี้โจโฉขาดเสบียง ในเมืองหลวงขาดกองทหาร ถ้าเรายึดฮูโต๋ได้โจโฉก็จะอยู่ในเงื้อมมือเรา ความคิดของเขาฮิวตรงตามสภาพของยุทธการ
แต่อ้วนเสี้ยวกลับไม่เห็นด้วย วินิจฉัยว่าโจโฉเป็นคนมีสติปัญญาท่านอย่าได้ดูหมิ่น โจโฉแต่งหนังสือมาอย่างนี้ เป็นกลอุบายอยากให้เราแบ่งทหารไปตีเมืองฮูโต๋เพื่อตีทัพเราให้แตกโดยง่าย เขาฮิวจึงว่า สงครามได้ทีถึงเพียงนี้แล้ว ท่านไม่ทำตามที่ข้าพเจ้าว่า นานไปอันตรายก็จะตกมาถึงตัวท่าน ขณะที่พูดกันอยู่นั้น มีทหารนำใบบอกของสิมโพยมาแจ้งเรื่องการส่งเสบียง ในนั้นมีฟ้องว่าเขาฮิวทำหยาบช้าแก่ราษฎร ให้ลูกหลานไปเที่ยวฉ้อฉลเรียกเก็บส่วยกับราษฎรชาวเมืองเงียบกุ๋น บัดนี้ได้จับตัวลูกหลานเขาฮิวจำไว้ในคุก
อ้วนเสี้ยวโกรธจึงว่า กูรู้แล้วว่ามึงเป็นเพื่อนกับโจโฉมาก่อน คงได้รับสินบนจากโจโฉจึงคิดอ่านให้ลูก หลานทำการชั่วช้า หวังจะให้ไพร่บ้านพลเมืองแตกตื่นระส่ำระสาย กูฝากศีรษะมึงไว้บนหัวมึงก่อน แต่นี้ไปอย่าให้กูเห็นหน้ามึงอีกเลย เขาฮิวฟังแล้วก็ทอดใจใหญ่เดินหน้าเสียออกมา แล้วว่าตัวเราให้ความสัตย์ซื่อแก่อ้วนเสี้ยว แต่กล่าวสิ่งใดอ้วนเสี้ยวก็มิได้ให้ความเชื่อถือ ชอบฟังแต่คนสอพลอพูดเท็จ สิมโพยแกล้งใส่ไคล้นำความชั่วมาใส่เรา จนลูกหลานเราพลอยเดือดร้อนไปหมด จะแบกหน้ากลับเมืองกิจิ๋วก็จะเป็นที่อัปยศ ว่าแล้วเขาฮิวชักกระบี่ออกมาจะเชือดคอตาย
ทหารคนสนิทเขาฮิวเข้าไปยึดกระบี่เอาไว้ ค่อยปลอบโยนเขาฮิวว่า ตัวท่านมีสติปัญญา ความเป็นแค่นี้จะมาด่วนฆ่าตัวตายนั้นมิควร เมื่ออ้วนเสี้ยวมิฟังคำท่าน ซ้ำยังทำหยาบช้าตำหนิท่านผิดๆ อย่างไร้ธรรม จงคิดผ่อนผันเอาตัวรอด พลิกตัวเองจากที่มืด เพียรไปหาที่สว่าง ประการหนึ่งโจโฉกับท่านเป็นเพื่อนกันมาก่อน แม้ท่านคิดผ่อนผันไปหาโจโฉ เห็นทีโจโฉจะเลี้ยงท่าน ดีกว่าอยู่กับอ้วนเสี้ยวมิดีกว่าหรือ
เขาฮิวได้ฟังดังนั้นจึงได้สติ ไหน ๆ ชีวิตตกต่ำไร้ค่าจนถึงขั้นจะฆ่าตัวตาย ตกค่ำจึงพาคนสนิทไปตายเอาดาบหน้าลอบเข้าไปหาโจโฉ ทหารโจโฉจับเขาฮิวกับพวกได้ พอรู้ว่าเป็นเพื่อนท่านมหาอุปราช จึงมิได้ทำร้าย คุมตัวไปแจ้งแก่โจโฉว่า บัดนี้เขาฮิวชาวเมืองลำหยงมาขอพบท่านมหาอุปราช ขณะนั้นโจโฉกำลังนอนคิดการทำสงครามอยู่ พอรู้ว่าเขาฮิวเพื่อนเก่าที่อยู่กับอ้วนเสี้ยวมาหา
โจโฉปราดเปรื่องพอที่จะเดาความออก จึงเกิดความยินดีอย่างยิ่งมองเห็นทางชนะศึกในทันที มิทันแต่งตัวดีอยู่ในชุดนอนก้าวพรวด ๆ ออกมาพบเขาฮิวถึงหน้าประตูค่าย พอเห็นเขาฮิวก็ยอบตัวลงคำนับอย่างอ่อนน้อม เขาฮิวได้รับการต้อนรับขับสู้อย่างดียิ่งจากโจโฉ
แต่เขาฮิวเป็นคนอัตตาสูง ลองใจโจโฉหลายหน จนโจโฉยอมรับว่าตนเองกำลังเข้าตาจนเพราะเสบียงหมด เขาฮิวถึงได้ยอมเข้าด้วยกับโจโฉตั้งแต่นั้น จุดแข็งจุดอ่อนภายในกองทัพของอ้วนเสี้ยวมีอยู่มากน้อยแค่ไหน เขาฮิวนำแจ้งแก่โจโฉจนหมดสิ้น เป็นอุทาหรณ์ให้อ้วนเสี้ยวได้พบสัจธรรมที่ว่า มิตรที่กลายเป็นศัตรูนั้น เป็นศัตรูที่ร้ายกาจที่สุด
เขาฮิวแนะนำให้โจโฉเผด็จศึกอ้วนเสี้ยวได้ภายใน 3 วัน เปิดเผยให้ทราบแหล่งที่ซ่อนเสบียงใหญ่ของกองทัพ 70 หมื่นของอ้วนเสี้ยวที่ตำบลอัวเจ๋า โดยมีอิเขงอยู่เฝ้ารักษา แต่ละวันเอาแต่เสพสุรามิได้ขาด ทหารทั้งปวงที่มีอยู่ก็หย่อนยาน แนะให้โจโฉส่งทหารปลอมเป็นทหารอ้วนเสี้ยว ยกอ้อมค่ายไปตำบลอัวเจ๋า ถ้ามีคนถามก็ให้บอกว่าเป็นทหารเจียวกี๋ซึ่งเป็นนายกองเสบียงอ้วนเสี้ยว ให้เผาหรือยึดเสบียงอ้วนเสี้ยวเสีย เมื่อ
ทัพอ้วนเสี้ยวขาดเสบียงก็จะต้องถอยทัพหนีและแพ้ศึกครั้งนี้อย่างแน่นอน
โจโฉฟังแผนเขาฮิวก็ซ่อนความยินดีไว้ จัดโต๊ะเลี้ยงเขาฮิวกับพวกแล้วเชิญให้อยู่ในค่าย ถึงเวลาเช้า โจโฉจัดทหารม้าหนึ่งพันจะยกไปตำบลอัวเจ๋า เตียวเลี้ยวลอบเตือนโจโฉว่า อ้วนเสี้ยวก็มีความคิดอยู่ เสบียงใหญ่อยู่อัวเจ๋าย่อมต้องมีทหารรักษาไว้มั่นคง ซึ่งท่านเชื่อฟังเขาฮิวโดยง่าย เกลือกว่าจะเป็นกลลวงอ้วนเสี้ยว ปรกติโจโฉเป็นคนขี้ระแวง
แต่คราวนี้เชื่อเขาฮิวมิได้มาอย่างหลอกลวง จึงกล่าวกับเตี้ยวเลี้ยวว่า อัวเจ๋าเป็นหัวใจ เป็นจุดตายของอ้วนเสี้ยว การไปเผาค่ายครั้งนี้ เป็นจุดชี้ขาดชนะแพ้ เขาฮิวแปรพักตร์ คือ ฟ้าจงใจช่วยข้าฯ ทัพเราเสบียงไม่พอ ถ้าไม่ใช้แผนเขาฮิว เราเท่ากับนั่งรอความตาย บัดนี้ถึงเวลาที่อ้วนเสี้ยวจะสิ้นวาสนาถึงที่ตาย จึงบันดาลให้ทำการผิดพลาดทำหยาบช้าแก่เขาฮิว จนเขาทนไม่ได้ต้องตีจาก
แล้วโจโฉจึงให้ซุนฮิว กาเซี่ยง โจหอง เขาฮิว อยู่รักษาค่าย ให้แฮหัวตุ้น แฮหัวเอี๋ยนคุมทหารเป็นกองซุ่มอยู่นอกค่ายด้านซ้าย ให้ลิเตียนกับโจหยินคุมทหารสองกองซุ่มอยู่นอกค่ายด้านขวา กำชับว่าถ้าอ้วนเสี้ยวยกมาตีค่าย ให้ช่วยกันป้องกันรักษาไว้อย่าให้ค่ายเป็นอันตรายได้ ให้เคาทู เตียวเลี้ยว ซิหลง อิกิ๋มจัดทหารม้าอีกห้าพัน แต่งตัวปลอมเป็นทหารพร้อมธงทัพอ้วนเสี้ยว สั่งให้เตรียมมัดฟืนฟางที่จะเผาอัวเจ๋าไปด้วย แล้วให้กองทัพออกเดินทางมุ่งสู่อัวเจ๋าอย่างเงียบเชียบ ยุทธการครั้งนี้โจโฉเสี่ยงโดยได้คำนวณแล้ว