ต้นกำเนิดของหลักการเก็งกาไร “ตามแนวโน้ม” โดย Stig Ostgaard หน้าที่ 11

คาตอบก็คือ ในยุคแรกๆนั้น วิธีการสากลก็คือการเชิญนักลงทุนฝั่งตรงข้ามกับพวกเขามา แล้วทาการตกลงราคากันนั่นเอง ตัวอย่างที่ดีที่สุดของเรื่องนี้ คือเหตุการณ์การควบคุมกลไกราคาในตลาดข้าวสาลีในปีค.ศ. 1867 นั่นเอง โดยการที่ Benjamin P. Hutchinson หรือเจ้าของฉายา “Old Hutch” ผู้ซึ่งเป็นที่รู้จักกันอย่างกว้างขวางมากที่สุดในยุคของเขา ได้เข้ากวาดซื้อสต็อกข้าวสาลีและเก็บเอาไว้ในโกดังของเขาเอาไว้มากกว่าล้านบุชเชล พร้อมกับการเข้ากวาดซื้อสัญญา (Long) ข้าวสาลีเป็นจานวนมากควบคุ่กันไป จนทาให้ผู้ที่ถือสัญญาฝั่งขาย (Short) ไม่สามารถที่จะทาการซื้อคืนสัญญาข้าวสาลีกลับมาได้ เป็นผลให้พวกเขาต้องยอมเข้าไปติดต่อ Hutch ที่ออฟฟิสของเขาเพื่อขอเจรจา จนได้ข้อสรุปในการซื้อคืนในแต่ละสัญญาที่ $2.85 ต่อบุชเชล ซึ่งถือว่าเป็นราคาที่สูงมากๆเลยทีเดียวในยุคนั้น และนามาสู่การร่วงลงของราคาอย่างรุนแรงถึง 90 เซนต์ภายในวันเดียว
หลังจากที่เรื่องราวจบลง และแน่นอนว่าจากเหตุการณ์นี้ เหล่านักเก็งกาไร “ตามแนวโน้ม” ส่วนใหญ่ที่มีกาไรในระดับเดียวกันกับ “Old Hutch” ก็ย่อมสามารถปรับตัวในการขายทากาไรได้อย่างรวดเร็วเช่นเดียวกัน อย่างไรก็ดี ส่วนตัวของ Hutch เองนั้นมีปัญหาหลักอยู่อย่างหนึ่งนั่นก็คือ เขาจะทาอย่างไรกับสต็อกข้าวสาลีที่เหลืออยู่ในโกดังของเขาเอง? แต่นี่ก็ไม่ใช่ปัญหาใหญ่เกินไปสาหรับเขา เนื่องจากพวกมันถูกกว้านซื้อมาในราคาที่ถูกมากๆ และตราบใดที่มันยังคงมีความต้องการที่จะบริโภคข้าวสาลีอย่างแท้จริง เขาก็สามารถที่จะระบายพวกมันออกมาในราคาที่เขาก็ยังมีกาไรด้วยเช่นกัน หรือในอีกตัวอย่างหนึ่ง James A. Patten ผู้ซึ่งมีความเป็นนักลงทุนพื้นฐานที่มากกว่า ได้มองเห็นว่าในอนาคตนั้น จะเกิดการขาดแคลนข้าวสาลีขึ้นเป็นอย่างมาก จากเหล่านักเก็งกาไรที่ได้ทาการขายสัญญา Short เอาไว้ เป็นเหตุให้เขาได้ทาการเข้าซื้อ Long สัญญาข้าวสาลี และสามารถทากาไรเป็นกอบเป็นกาได้อย่างง่ายๆเช่นเดียวกัน
คุณจะสังเกตุได้ว่า ถึงแม้ว่านักลงทุนหรือนักเก็งกาไรขาใหญ่ในอดีตที่ผ่านมานั้น จะเชื่อในการกระทาสิ่งต่างๆ “ตามแนวโน้ม” อย่างไรก็ดี พวกเขาก็ไม่ใช่ผู้ที่ใช้หลักของการกระทา “ตามแนวโน้ม” อย่างเต็มตัวเหมือนที่เราเข้าใจในทุกวันนี้ แต่อย่างไรเสีย ก็ยังมีคนกลุ่มหนึ่งที่ถือได้ว่าเป็นผู้ที่อาศัยหลักของการกระทา “ตามแนวโน้ม” ได้อย่างเต็มตัวเช่นกัน ยกตัวอย่างเช่น เมื่อพวกเขาพบว่า Benjamin Hutchinson เริ่มเข้ามากวาดซื้อ พวกเขาก็จะเริ่มเข้าซื้อด้วยเช่นกัน นอกจากนี้ จากบันทึกต่างๆทาให้เราได้พบว่า คาถามหลักๆในใจของผู้คนในยุคต้นๆของศตวรรษที่ 19 นั้นก็คือ “ขณะนี่เหล่าสมาคม (Pools or Rings) หรือสถาบันกาลังทาอะไรกันอยู่?” และไม่ว่าสิ่งที่พวกเขาทานั้นคืออะไร เหล่านักเก็งกาไร “ตามแนวโน้ม” ก็มักที่จะทาตามพวกเขาอยู่เสมอ แน่นอนว่านี่ไม่ใช่การกระทา “ตามแนวโน้ม” ใน