ทำไม"ลูกชาวนาไม่ฆ่าตัวตาย แต่ลูกเศรษฐีทำ"
ประเทศ ญี่ปุ่นยิ่งพัฒนาก้าวหน้าไปเท่าใด การ"ฆ่าตัวตาย"ก็สูงขึ้นเท่านั้น แต่แปลกไหมครับ ประเทศในแอฟริกา (หาข้าวกินแทบไม่ได้) แต่กลับดิ้นรนอยู่รอด ... จริงๆแล้วประเด็นมันอยู่ที่ "จิตใจ" --สมัยนี้ยิ่งเทคโนโลยีก้าวหน้าไปเท่าใด ยิ่งทำให้เราใช้แรงงานน้อยลง ..ซึ่งจะว่าไปแล้ว การพัฒนาให้ทำงาน"เกี่ยวกับสมองมากขึ้น" มันทำให้เราสบายขึ้นจริงหรือ??
ปัจจุบัน เรานั่งทำงานอยู่ที่โตะ ทั้งปวดหลัง สายตาเสียจากการจ้องคอม เครียดเพราะความกดดัน ทำให้กินจุ จนไขมันจุก ยิ่งแต่ละวัน การเดินนี่นับก้าวได้เลย(น้อยมากๆ) กลับบ้านไปนอนไม่หลับ ..มัวแต่คิดว่า พรุ่งนี้จะทำอย่างไร ให้ไม่ถูก"ด่า"
-- แต่ต่างกับ"ผู้ใช้แรงงาน" วันๆ แบกของ เดิน ..แบกของ ..หรือ ไม่ก็ ดำข้าว ..ปักข้าว ..ดำข้าว ..ทำไปเรื่อยๆ ไม่ต้องคิดมาก พอกลับบ้านแรงหมด ก็หลับสบาย ร่างการแข็งแรงจากการทำงานที่ เสมือนการออกกำลังกาย พอเหงื่อออกมันก็เป็นการลดความเครียด และลดไขมัน ..
สรุปว่า ยิ่งเราวิ่งเข้าสู่ "Knowledge Worker" ก็เหมือนเรา นำตัวเองไปสู่ "จุดเสี่ยงของชีวิตนั่นเอง"...มาย้อนนึกถึง แนวทาง เศรษฐกิจพอเพียง ก็เป็นอะไรที่"น่าสนใจ" แต่ก็ทำยากกก.... "เซ็ง" กับการพัฒนาของโลกจริงๆ ยิ่งพัฒนา "จิตใจ"เรายิ่งแย่ไปเรื่อยๆ..ไอ้เรื่อง"กิน"นี่ก็"เซ็งจัดๆ" สมัยนี้เดินไป ไม่ถึง 5 ก้าว ต้องเจอ ร้านอาหาร ร้านน้ำ ร้านกาแฟ ขนม...เดินอีก 10 ก้าวเจอ 7-11 "สะดวกอิ่มอีก" ไม่รู้"มันจะให้ กูกินไปถึงไหน!!"...
ผมว่าอีกหน่อย ใครอยากรวย ให้ไปคิด "อุโมงค์ดูดไขมัน" คือ พอก้าวเดินไป 5 ก้าว แวะซื้อกาแฟกินขนม จากนั้น อีก 2 ก้าวก็แวะ "อุโมงค์ดูดไขมัน" แล้วก็ออกมา "กินต่อ" แล้วก็ "ดูดต่อ" ผมว่าน่าจะ รุ่งไม่แพ้ 7-11 แน่นอน ...หุ หุ หุ
.... แต่ไอ้เรื่องเครียด จากงาน"ที่ใช้สมอง"นี่ไม่รู้จะแก้อย่างไร เพราะมัน สัมพันธ์กับรายได้ --เพราะยิ่งรายได้ดี งานยิ่งเครียด จะได้มีเงินมากๆ มาซื้อ อาหารดีๆกิน จะได้"อ้วน" แล้วมีเงินไป สถาน"ลดความอ้วน"ไง
--รู้สึก ชีวิต มันไร้สาระจริงๆเลย..... "วงจรอุบาทว์" แต่ยังไง..ผมก็ยังอยากรวยจะได้ซื้อบ้านแพงๆ มาให้"คนใช้"อยู่ และซื้อรถแพงๆ มาให้"คนขับรถ"ขับ และเหลือเงินเยอะๆ ไปให้ลูกผลาน เล่น คือ เราต้องตั้งใจทำงานหนักๆหาเงินเยอะๆและก็ประหยัดๆ.. จะได้มีเงินให้ลูกไปซื้อ Ferrari (แล้วลูก..จะได้กร่าง เอา Ferrari พาสาวไปเที่ยว Pub พอใครซ่า มันจะได้เอาปืนมาจ่อ "ยิง" แล้วค่อยใช้เส้นใหญ่ๆของเรา ไปช่วยไม่ให้มันอยู่ใน"คุก") ขำจริงๆ ชีวิต......