Thursday, June 15, 2006 โรคหมกมุ่น

ทุก ท่านเคยมีอาการแบบนี้มั๊ยครับ? ช่วงเวลาตลาดหุ้นเปิด ไม่ว่าจะทำอะไรอยู่ ถ้ามี com อยู่ใกล้ ก็อดใจที่จะหันมาดูราคาหุ้นไม่ได้ นั่งคุยกับเพื่อน คุยไปคุยมาก็เข้าเรื่องหุ้น ยิ่งช่วงหุ้นลงๆนี่บางทียิ่งหยุดคิดไม่ได้ จะทำอะไรก็นึกถึงเป็นหุ้นไปหมด บางวันถึงกับขั้นนอนไม่หลับ หรือแม้แต่หุ้นขึ้นก็ยกขึ้นมาคุยกันไม่หยุด ในกลุ่มเพื่อนๆผม พวกเราเรียกอาการนี้ว่า "โรคหมกมุ่น"

ไอ้ โรคหมกมุ่นผมเองก็มีอาการอยู่เรื่อยๆ โดยเฉพาะช่วงเล่นหุ้นใหม่ๆ จิตใจยังไม่แข็งแรงพอ เวลาหุ้นขึ้นก็คิดมากจะขายดีมั๊ย ขายแล้วจะเอาไปซื้ออะไร แล้วถ้าขายไปแล้วขึ้นต่อจะทำยังไง เวลาหุ้นลงก็คิดจนหัวแตก คิดไปเรื่อย เอ..เราขาดทุนเท่าไหร่แล้ว แล้วหุ้นมันจะลงต่อมั๊ย มีข่าวอะไรที่เราไม่รู้รึเปล่า ... สารพัดที่จะคิดครับ แล้วยิ่งคิดมากขึ้นๆ ก็ยิ่งทำให้เราเครียด ไม่มีความสุข การตัดสินใจก็มักจะแย่ลง และถ้าอาการหนักอาจถึงขั้นนอนไม่หลับ หรือทำให้กระทบชีวิตงานชีวิตคู่ได้เลย .. โชคดีที่ผมไม่เคยอาการหนักขนาดนั้น

อาการเหล่านี้เป็นตัวอย่างอาการหมกมุ่นที่เกิดขึ้นจริงรอบๆตัวผม
- ขณะที่อยู่ในรถตู้กำลังเดินทางไปเที่ยวหัวหิน ผมนั่งอยู่ข้างหลังเพื่อนที่ซื้อหุ้นตัวเดียวกับผม แต่ราคาที่ซื้อติดดอยกันถ้วนหน้า
"แกๆ 4.02 แล้ว" ผมสะกิดเพื่อนข้างหน้า
"จริงเหรอแกๆ .... เย้ๆๆๆ" ดีใจจนออกนอกหน้า เมื่อไม่กี่วันก่อนยัง 3.4 อยู่เลย
"4.02 บ้าอะไร เพิ่ง 9 โมงตลาดยังไม่เปิดเลยเฟ้ย" >>>> หมกมุ่นๆ
- ผมและเพื่อนซื้อหุ้นเหมือนกันอยู่หนึ่งตัว ที่ผ่านมาบริษัทได้รับงานโครงการขนาดใหญ่มาจากรัฐบาลอินโดเป็นเป็นงาน Container House จำนวน 17,000 ตู้ และตอนนี้กำลังรอผลลุ้นประมูลงานอีก 20,000 ตู้ พอดีเป็นช่วงใกล้ๆวันเฉลิมฉลองครองราชสมบัติครบ 60 ปีของในหลวง เสื้อยืดสีเหลืองขาดตลาดไปพักนึงจนมีการโก่งราคากัน
"นี่ๆๆ เมื่อเช้าเพิ่งฟังข่าว เห็นว่าเสื้อผลิตออกมาไม่พอ เพิ่งสั่งให้ผลิตเพิ่มอีก 500,000 ตัว"
"หา ... สั่งเพิ่มอีก 500,000 ตู้เลยเหรอ งี้หุ้นมันจะวิ่งไปกี่บาทเนี่ย" >>> หมกมุ่นๆ
นี่ เป็นเพียงตัวอย่างเล็กๆน้อยๆของอาการหมกมุ่น ทุกวันนี้ "หมกมุ่น" กลายคำแซวกันทุกวันในกลุ่มเพื่อนผมไปแล้ว เวลาใครเปิดคอมดูราคาหุ้น ใครพูดเรื่องหุ้น ก็จะโดนว่าว่าหมกมุ่น เวลาๆแซวๆกันผมไม่คิดมาก แซวขำๆ แต่ไม่รู้ว่าเวลาๆแซวกันเรื่องขาดทุนนี่ เพื่อนๆเค้าขำทั้งน้ำตารึเปล่า ช่วงนี้ยิ่งแดงๆกันอยู่ด้วย (เกี๊ยก จอย ติ หมวย ถ้าเข้ามาอ่านอย่าคิดมากนะ .. เอามาเผากันเล่นๆชิวๆ ล้อเล่นๆ)

การ แก้โรคหมกมุ่นนี่ผมว่าต้องค่อยๆฝึกไปครับ ยิ่งเราเข้าถึงในแนวทางการลงทุนแบบ Value Investor เท่าไหร่ อาการเหล่านี้ก็จะบรรเทาลงไปได้ และยิ่งเรามีประสบการณ์นานเท่าไหร่ มันก็จะเกิดภูมิคุ้มกันที่ช่วยให้หยุดคิดเรื่องเหล่านี้ได้ ทางที่ดีเวลาหุ้นลงหนักๆแบบนี้พยายามอยู่ให้ห่างจากหน้าจอคอมเป็นดีที่สุด ครับ
มีอีกวิธีหนึ่งที่พอจะช่วบรรเทาอาการของโรคหมกมุ่นได้คือเข้าใจถึงกลไกความคิดของตัว มีหนังสือดีอยู่เล่มหนึ่งชื่อ "จิตวิทยาการลงทุน" โดย John R. Nofsinger แปลโดยคุณพรชัย รัตนนนท์ชัยสุข สำนักพิมพ์ Wisdom Works หาซื้อได้ตามร้าน se-ed ครับ หนังสือจะสอนจิตวิทยาในการลงทุนหลายๆรูปแบบ ตลอดเวลาที่ผมอ่านหนังสือเล่มนี้ ผมพูดกับตัวเองในใจตลอดว่า "เออ เหมือนกับที่เราเป็นเลย" แล้วยิ่งอ่านไปเรื่อยๆ ผมก็เริ่มเข้าใจกลไกทางความคิดของตัวเอง ใครมีที่อาการที่หมกมุ่นตามที่ผมบอกมา การแก้ระยะยาวคือการศึกษาการลงทุนแบบเน้นคุณค่าไปเรื่อยๆครับ คล้ายๆกับการออกกำลังกาย จิตใจของเราจะแข็งแรงขึ้นเรื่อยๆ แต่ถ้าใครที่คิดว่าอาการหนักเป็นพิเศษต้องการยาแก้อย่างรวดเร็ว ลองหาหนังสือ "จิตวิทยาการลงทุน" มาอ่านดู ผมว่าน่าจะช่วยได้ นอกจากนี้การอ่านหนังสือเล่มนี้หลายๆรอบจะทำให้การตัดสินใจซื้อขายหุ้นของ เรามีเหตุผลมากขึ้นครับ

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

ปัญหาและเฉลยวิชาธรรม นักธรรมชั้นตรี สอบในสนามหลวง วันอังคาร ที่ ๒๙ กันยายน พ.ศ.๒๕๕๒

I miss you all กับ I miss all of you ต่างกันอย่างไร

ปัญหาและเฉลยวิชาอนุพุทธประวัติ นักธรรมชั้นโท สอบในสนามหลวง วันอาทิตย์ ที่ ๒๐ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๔๘