ต้องเป็นนักลงทุนรายย่อยที่ไม่ย่อย !!!

ผมมองว่าคนที่เข้ามาลงทุนในตลาดหุ้น ผมชอบที่จะไปยืนอยู่ฝั่งที่เรียกว่า"รายย่อย"มากกว่านะ ผมมองว่าโอกาสในตลาดหุ้นไทย รายย่อยมีโอกาสมากกว่า ไม่ต้องมาเครียดกับการทำราคาหุ้น ไม่ต้องมาคอยหลบหรือวางกลยุทธการทำราคาหรือไม่ต้องมาคอยกลัวว่าจะโดนหักหลัง กันเองในกลุ่มคนทำราคาด้วยกัน เรารายย่อยเป็นพวกตามน้ำ หากเปรียบง่ายๆผมว่าพวกเราคือพวกนักฉกฉวยโอกาสที่เรียกว่ากองทัพแบบกองโจร ด้วยสภาพคล่องของตลาดสามารถที่เล็ดลอดเข้าออกไวปานกามนิตหนุ่ม แอบเข้าไปในยุ้งฉางรายใหญ่ที่หมายถึงเจ้าของหุ้น กองทุนดูแลหุ้น ผู้รับจ้างทำราคาหุ้น หรือกลุ่มนักลงทุนที่สุมหัวกันทำราคาหุ้น แอบเข้าไปแล้วแอบขนข้าวออกมาจากยุ้งฉาง อย่าไปขนมาก ใส่ขนมาทีละถุงปุ๋ยเล็กๆก็พอ ขืนแอบขนมาเยอะๆรับรองว่าต้องเผลอโดนจับได้ (หมายถึงโดนจับลากขึ้นไปติดดอยแน่ๆ) ผมหมายถึงการเล่นสั้นๆ ไม่ได้หวังร่ำหวังรวยอะไรนะ เป็นเพียงการสะสมกำลังเท่านั้น สะสมเสบียง(พอร์ต) ซึ่งการจะทำแบบนี้ได้ ผมเชื่อเลยว่ามีเพียง Technical เท่านั้นที่จะทำได้ หมายถึงทำได้ในเวลาที่ไม่นานเกินไปนะ หากไม่มีเครื่องมือช่วย..กว่าที่ขุมกำลังแบบกองโจรจะโต มันอาจจะนานเกินไป แต่เราอย่าไปเสียเวลากับการเก็งกำไรมากเกินไป อย่ามีความสุขกับการหลบๆคอยดักชิงกำไรแบบอยู่ไปวันๆจนกลายเป็นนิสัยของการลง ทุนไปโดยไม่รู้ตัว เพราะการกินเล็กกินน้อยมันก็เป็นเพียงการประทังชีวิตไปแบบงั้นๆ เหนื่อยเปล่าแต่มันสิ่งจำเป็นต้องทำสำหรับรายย่อยอย่างเราๆที่ต้องผ่าน การลงทุนลักษณะนี้ไปให้ได้ ผมไม่ได้เกิดมาแบบขนเงินล้านเข้ามาลงทุนนะ ก็แค่เงินหลักแสนธรรมดา ผมเลยชอบมองอะไรที่มันเริ่มจากอะไรที่น้อยๆแล้วทำให้มันใหญ่ ส่วนใครที่เดินเข้ามาในตลาดแล้วขนเงินเป็นล้านเข้ามาเลย ก็มองข้ามการเล่นสไตล์กองโจรแบบนี้ไปเลยนะ เพราะสำหรับผมแล้วผมผ่านแบบนี้มาเพื่อหวังว่าจะมีกำลังมากพอที่จะมองเป้า หมายที่ไกลกว่านั้นได้ง่ายและในเวลาสั้นๆ การเก็งกำไรต้องยอมรับว่าเราต้องใช้ทุกโอกาสที่เห็น ย้ำว่าทุกโอกาสที่เห็นจริงๆ ผมเคยเทรดหุ้นวันนึงเกิน 10 ตัว รายการซื้อขายยาวเป็นหางว่าวก็เคยมาแล้ว เงินไม่มากหรอกแต่อาศัยเล่น Daytrade ผสมเข้าไปด้วย เทรดหุ้นตาม Technical ทุกครั้งที่เจอสัญญานเข้าไปเล่น ซึ่งอย่าคาดหวังกำไรมากนัก เพียงแค่ 5-10 % เต็มที่ก็พอแล้ว มากหน่อยก็อาจจะ 10-20% แต่ต้องตั้งเป้าหมายว่าให้โอกาสที่จะพลาดให้มีเหลือน้อยที่สุด ซึ่งถือว่าเป็นช่วงเวลาแห่งโชคอีกนั่นแหละที่ช่วงที่ผมเล่นใหม่ๆนักปั่นหุ้น ในช่วงเวลานั้นไม่ได้ปั่นสั้นๆเหมือนสมัยนี้ สมัยก่อนปั่นยาว ปั่นนาน ปั่นทน ซึ่งผมมองว่าการไล่ Strp 1-5-30 นาที ช่วงเวลานี้แหละที่เหมาะกับการเล่นแบบกองโจรและมีโอกาสพลาดน้อยที่สุด พยายามลงไปเล่นในจุด Stop Loss คือหากซื้อแล้วไม่ขึ้น ต้องยอมขายในราคาที่ซื้อเลย ซึ่งโอกาสขาดทุนไม่ใช่ไม่มีแต่มันมีน้อยมากจนกล้าที่จะใช้ในทุกๆโอกาสและ ทุกๆครั้งที่เห็น รายละเอียดเรื่องการใช้ Technical แบบนี้ไว้จะลองเอากลับมาเขียนใหม่ วันนี้ขอคุยแบบ "โครงร่าง" ไปก่อนแล้วกันว่าเรามี "รูปแบบ" กลยุทธการ "จัดทัพแบบกองโจร" อย่างไรเท่านั้น ต่องยอมรับว่ากว่าจะลุกขึ้นยืน หมายถึงเริ่มที่พอร์ตจะเป็นรูปเป็นร่างมันต้องสะสมหยอดกระปุกทีละเล็กละน้อย บ่อยและนานมาก มันเหนื่อยเพราะต้องคอยส่ายตาหาโอกาสเล็กๆน้อยๆแทบจะตลอดทั้งวัน แต่ก็จำเป็นต้องทำ หากใครผ่านช่วงเวลานี้มาได้ กำลังใจมันมาเลยนะ วันที่ผมลุกขึ้นยืนครั้งแรก อยากบอกว่า..หัวใจมันมาเลย หุ้น 3 ตัวที่ทำให้ผมลุกขึ้นมายืนได้ต้องยกให้ TPI HEMRAJ และ SATTEL เมื่อเกือบ 5 ปีก่อน ต้องขอขอบคุณในโอกาสและจังหวะที่ตลาดเป็นใจให้จริงๆ จากการเล่นสั้นๆแบบฉกฉวยทุกโอกาสก็เปลี่ยนมาเป็นมองอะไรที่กลางๆขึ้นมาหน่อย เหตุเพราะมันสามารถใช้เงินซื้อได้มากกว่า พอร์ตเริ่มใหญ่ เงินหน้าตักเริ่มหนักขึ้น ใจก็มาแถมโอกาสตลาดเป็นใจอีกกำไรก็เลยเพิ่มตามสัดส่วนของเงิน ไม่ใช่สัดส่วนของราคาหุ้นนะ แต่ก็ยังไม่ได้ทอดทิ้งกับการลงทุนเก็งกำไรสั้นๆ หากจะจับปลาใหญ่ ช่วงที่รอคอยก็ปักเบ็ดคันเล็กๆจับปลาตัวเล็กๆประทังชีวิตและเป็นการติดตาม ตลาดไปด้วย...ก็ดีเหมือนกันนะ ทุกวันนี้เห็นผมเล่นเก็งกำไรแต่อยากบอกว่าสัดส่วนที่เล่นมันน้อยมาก เล่นเพื่อไม่ให้เซ็งเวลาเข้าไปดูหุ้น ให้มันมีสีสรรประทังชีวิตสนุกๆไปในแต่ละวันบ้าง โดยเฝ้ารอดูว่าปลาใหญ่เมื่อไหร่จะมาเท่านั้น อย่าลืมว่าหากใครพอร์ตใหญ่มองข้ามสิ่งที่ผมเขียนตรงนี้ไปเลยนะ แต่ทุกวันนี้มันแปลก คนที่พอร์ตใหญ่ๆกลับมาเล่นเก็งกำไรสั้นๆ คนที่พอร์ตเล็กๆกลับไปเล่นลงทุนยาวๆ คนนึงกำไรไม่เยอะเพราะต้องใช้เงินเยอะ..ในเวลาสั้นๆ ส่วนอีกคนกำไรไม่มาก แต่ใช้เงินน้อย..ในเวลายาวๆ ดูมันเป็นสมการคณิตศาสตร์ที่เพี้ยนๆยังไงไม่รู้นะ