Robinson & Colgate

บ้านคนจนที่ผมอาศัยอยู่ อยู่บนถนนรามอินทรา ใกล้ๆ กับศูนย์การค้า แฟชั่นไอส์แลนด์ เดินไม่ถึง 5 นาที ก็เข้าไปอุจจาระปัสสาวะในห้างได้ ห้างนี้มีทั้ง เซ็นทรัลและโรบินสันอยู่ในที่เดียวกัน... นิสัยคนที่มีรายได้น้อย แต่รสนิยมสูง และรัศมีการท่องเที่ยวไกลอย่างผม เวลาไปเมืองนอกสตางค์ไม่ค่อยมีก็มักจะไป ขอพักตามบ้านฝรั่ง เมื่อฝรั่งมาเมืองไทยส่วนมาก ก็มาพักบ้านผมเป็นการแลกเปลี่ยน

วันไหนขี้เกียจให้เด็กทำกับข้าว ผมจะชวนฝรั่งไปหาซื้ออะไรกินในห้าง บอกว่าไปกินอาหารในห้างโรบินสันกันเถอะ ฝรั่งจะถามกลับมาทุกทีว่าโรบินสันไหน ผมบอกว่าก็โรบินสันที่พาคุณกับแฟนคุณไปกินเมื่อวันก่อนไง ฝรั่งจะร้องอ๋อ ห้างรอบบิ้นซั่น คุณนิติภูมิครับ Robinson... รอบบิ้นซั่น น่ะเดิมเป็นชื่อคน ไม่ได้อ่านว่าโรบินสันนะครับ

ตรงนี้นึกถึงเหตุการณ์ต่างๆ ที่ทำให้ผมเคยหน้าแตก เคยไปหาซื้อ ยาสีฟันยี่ห้อที่ตัวเองใช้จนชิน คือ คอลเกต บอกฝรั่งคนขายว่า อยากจะได้คอลเกตซักหลอด ฝรั่งทำหน้าตางงๆ คงจะนึกว่าไอ้กะเหรี่ยงคนนี้จะมาหาซื้ออะไรกันแน่ ผมก็ใช้วิธีเดิม คือ เดินไปชี้ที่ยาสีฟันยี่ห้อ Colgate ที่วางอยู่บนชั้น ฝรั่งจึงร้องอ๋อ โคลเกท ไปถามฝรั่งเมืองไหนประเทศไหน ก็ร้อง โคลเกท ทั้งนั้น ทำไมเมืองไทยจึงออกเสียงว่าคอลเกต แถมเจ้าของบริษัทเองก็ยังเขียนว่า คอลเกต ซะอีก

อันนี้นิติภูมิสงสัยนะครับ