มงคลที่ ๒๐ สำรวมจากการดื่มน้ำเมา - เลิกดื่มอย่างเด็ดขาด
มงคลที่ ๒๐
สำรวมจากการดื่มน้ำเมา
เลิกดื่มอย่างเด็ดขาด
ท่านทั้งหลายจงมาดูโลกนี้ อันตระการ
ดุจราชรถ ที่พวกคนเขลาหมกอยู่ แต่ผู้รู้หาข้องอยู่ไม่
ดุจราชรถ ที่พวกคนเขลาหมกอยู่ แต่ผู้รู้หาข้องอยู่ไม่
เราเกิดมาเพื่อสร้างบุญบารมีเท่านั้น ไม่ใช่เกิดมาเพื่อเพลิดเพลินอยู่ในโลกนี้ไปวันๆ เป้าหมายสูงสุดในชีวิตของเรา ทุกคน จะต้องบรรลุมรรคผลนิพพานให้ได้ คือ ต้องทำพระนิพพาน ให้แจ้ง เพราะฉะนั้น ในขณะที่เรายังอยู่ในระหว่างการเดินทางไกล เพื่อไปสู่จุดหมายปลายทาง เราจะต้องเตรียมเสบียงของเราติดตัวไปในภพเบื้องหน้า เสบียงที่ดีที่สุดคือบุญกุศล ซึ่งเกิดจากการให้ทาน การรักษาศีล และการเจริญภาวนา ที่เรียกว่า บุญกิริยาวัตถุ ๓ หากเราทำสิ่งเหล่านี้ได้สมบูรณ์ เราจะมีเสบียงติดตัวไปในภพชาติเบื้องหน้า ทำให้สร้างบารมีได้อย่างสะดวกสบายยิ่งขึ้น
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ใน ขุททกนิกาย ธรรมบท ว่า
เอถ ปสฺสถิมํ โลกํ จิตฺตํ ราชรถูปม
ยตฺถ พาลา วิสีทนฺติ นตฺถิ สงฺโค วิชานตํ
ท่านทั้งหลายจงมาดูโลกนี้ อันตระการ
ดุจราชรถ ที่พวกคนเขลาหมกอยู่ แต่ผู้รู้หาข้องอยู่ไม่Ž
มนุษย์ส่วนใหญ่ เกิดมาแล้วต่างปรารถนาความสุขด้วยกันทั้งสิ้น ทุกคนปรารถนาจะเป็นคนดี ถ้าเขารู้วิธีที่ทำให้เป็นคนดี ก็สามารถพัฒนาตนให้เป็นคนดีที่สมบูรณ์ ซึ่งเป้าหมายที่แท้จริงของคนดี คือ การขจัดกิเลสอาสวะให้หมดสิ้นไป แต่เนื่องจากภพชาติมาขวางกั้น ทำให้ลืมความตั้งใจที่ดีแต่ดั้งเดิม หรือเกิดมาแล้วไม่ได้พบกัลยาณมิตร ทำให้ชีวิตหลงลืมเป้าหมายที่แท้จริง ไปเพลิดเพลินยินดีอยู่กับรูป เสียง กลิ่น รส สัมผัส ธรรมารมณ์ที่เกิดขึ้น จึงมองไม่เห็นหนทางที่จะไปถึงเส้นชัย ของชีวิต
เมื่อหลงลืมก็หลงใหล แล้วก็หลงผิด และติดอยู่กับเรื่องที่ไม่เป็นสาระแก่นสาร ปล่อยชีวิตให้ติดอยู่กับกระแสโลก กระแสกิเลส มองไม่เห็นโลกไปตามความเป็นจริง ชีวิตจึงต้องวนเวียนอยู่ในห้วงทะเลทุกข์แห่งสังสารวัฏนี้ร่ำไป ต่อเมื่อได้กัลยาณมิตรผู้ที่เข้าใจโลกและชีวิตอย่างดี มาแนะนำให้ได้พบแสงสว่างแห่งชีวิต จึงจะรู้จักโลกตามความเป็นจริง ความยึดมั่นถือมั่น หลงติดหลงใหลในสิ่งไร้สาระจะเริ่มคลายลง และหมดไปในที่สุด
เหมือนดัง เรื่องของหญิงสหายของนางวิสาขา ที่มัวหลงใหลติดอยู่กับการดื่มสุรา แต่เพราะอาศัยพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเป็นกัลยาณมิตร จึงทำให้เลิกสิ่งนั้นได้อย่างเด็ดขาด และหันมาปฏิบัติธรรม ทำตนให้บริสุทธิ์ ยกใจสู่กระแสพระนิพพาน
เรื่องมีอยู่ว่า *ในนครสาวัตถี มหาอุบาสิกาวิสาขา เป็นผู้ที่มีชื่อเสียงมากในเรื่องการทำความดี ทำให้เป็นที่รักของคนทั้งเมือง ใครๆ ก็ปรารถนาจะคบหาด้วย ในสมัยนั้น ถ้าหากมหาอุบาสิกาวิสาขาไปร่วมงานมหากุศลที่ใด สถานที่นั้นก็นับว่าเป็นสิริมงคล เวลามีงานสำคัญๆ ถ้าหากเชิญนางไปเป็นประธานได้ งานนั้นถือว่าเป็นงานที่ทรงเกียรติอย่างยิ่ง แม้นางจะมีอายุถึง ๑๐๐ ปี ก็ดูเหมือนยังเป็นสาว เพราะงามทุกวัย ถึงพร้อมด้วยเบญจกัลยาณี และที่สำคัญนางงดงามทั้งภายนอกและภายใน เพราะได้เข้าถึงความเป็นพระอริยเจ้า เป็นโสดาบันบุคคล มีธรรมะเป็นอาภรณ์ หอมฟุ้งไปด้วยกลิ่นศีลของพระอริยเจ้า
สมัยนั้น กุลบุตร ๕๐๐ คน ได้พาภรรยาไปเพื่อให้รู้จักกับมหาอุบาสิกาวิสาขา เพื่อจะได้ซึมซับคุณธรรมความดี เพราะใครก็ตามที่ได้คบหากับนางวิสาขา ได้ชื่อว่า มียอดกัลยาณมิตรผู้ชี้แนะเส้นทางบุญ เพื่อเปิดหนทางสวรรค์นิพพาน ฉะนั้น คนดีใครๆ ก็อยากคบหาสมาคมด้วย บังเอิญช่วงนั้น มีงานมหรสพเกี่ยวกับการดื่มสุรา ในงานจะมีการนำสุราที่หมักไว้เป็นอย่างดี มาประกวดกันว่า สุราของใครจะครองใจนักดื่มได้มากที่สุด
ภายใน ๗ วันนั้น ทั้งเมืองจะหยุดการทำงานทุกอย่าง มีแต่การละเล่นมหรสพ และการดื่มสุราเท่านั้น โดยภรรยาจะจัดแจงหาสุรามาให้สามีดื่ม และคอยต้อนรับเลี้ยงแขกที่มาเยือน เมื่อครบ ๗ วัน ทุกคนจะเลิกดื่มกันทันที และต่างเริ่มงานกันตามปกติ แต่พวกภรรยาเห็นว่า สุราที่เตรียมไว้ยังมีเหลืออยู่ จึงอยากจะดื่มบ้าง
หญิงทั้ง ๕๐๐ คนพากันชักชวนไปหานางวิสาขาเพื่อให้พาไปเที่ยวชมสวนดอกไม้ และซ่อนสุราไว้ในเสื้อ เมื่อไปถึง พวกนางได้กันแอบดื่มจนเมามาย นางวิสาขามารู้ภายหลัง จึงกล่าวตักเตือนหญิงเหล่านั้นว่า ธรรมดา มนุษย์ผู้มีใจสูง ไม่ควรลดตัวลงต่ำไปดื่มสุรา ซึ่งเป็นทางแห่งความประมาท ทำให้ขาดสติสัมปชัญญะ พวกเธอได้ทำสิ่งที่ไม่สมควร ทำให้ฉันต้องได้รับความเสื่อมเสีย นี่ถ้าสามีของพวกเธอรู้ เธอก็จะเดือดร้อนŽ
พวกนางไม่เชื่อฟัง พากันดื่มอย่างสนุกสนาน เมื่อกลับไปบ้าน สามีได้กลิ่นสุรา ก็จับได้ว่า ภรรยาไปแอบดื่มสุรา จึงลงมือลงไม้ทุบตี และสั่งห้ามภรรยาดื่มสุราอย่างเด็ดขาด ถึงกระนั้น เมื่อมีงานมหรสพประจำปี หญิงทั้ง ๕๐๐ คนเกิดความคึกคะนองอยากดื่มสุราอีก พวกนางได้ออกอุบาย ด้วยการไปหานางวิสาขาให้พาไปชมสวนอีก
คราวนี้ นางวิสาขาปฏิเสธไม่ยอมพาไป พวกนางอ้อนวอนใหม่ว่า ถ้าอย่างนั้น ขอให้ช่วยพาไปที่วัดพระเชตวันก็ได้Ž นางวิสาขารีบตกลงเพราะนางชอบไปวัดอยู่แล้ว และเข้าใจว่าหญิง ๕๐๐ คนอยากจะไปฟังธรรม เมื่อไปถึงวัด หญิงทั้ง ๕๐๐ คน ได้แอบซ่อนสุราขวดเล็กๆ ไปด้วย พวกนางแอบดื่มกันอย่างครึ้มอกครึ้มใจ จากนั้นพากันไปนั่งต่อหน้าพระพักตร์ของพระบรมศาสดา
นางวิสาขากราบทูลอาราธนาพระบรมศาสดาให้แสดงธรรมแก่พวกนาง ขณะนั้นสุราที่หญิงทั้ง ๕๐๐ คนดื่มเข้าไปเริ่มออกฤทธิ์ จึงมึนเมากัน ต่างแสดงอาการไม่สำรวม บางพวกก็ปรบมือคุยกันเสียงดังหัวเราะชอบใจ ทำกิริยาไม่สมควรต่อหน้าพระบรมศาสดา เมื่อพระพุทธองค์เห็นเหตุการณ์เช่นนั้น ทรงมีพระประสงค์จะให้พวกนางได้สติ และเกิดความละอาย จึงบันดาลให้ความมืดบังเกิดขึ้นครอบคลุมทั่วบริเวณนั้น พวกนางรู้สึกหวาดกลัว ขนลุกขนพองขึ้นมา ส่งผลให้สร่างเมาในทันที
พระบรมศาสดาทรงหายไปจากที่ประทับ ทรงปรากฏบนท้องฟ้า เปล่งฉัพพรรณรังสีสว่างไสว ยิ่งกว่าดวงจันทร์ดวงอาทิตย์นับพันดวง และตรัสกับหญิงเหล่านั้นว่า พวกเธอมาถึงสำนักของเราไม่ควรเป็นผู้ประมาท เพราะพวกเธอประมาทขาดสติ หมู่มารจึงได้โอกาสหัวเราะเยาะเอา บัดนี้ พวกเธอควรทำความอุตสาหะรีบดับไฟ คือ ราคะ โทสะ โมหะ ให้หมดสิ้นไปŽ ทันทีที่จบพระธรรมเทศนา หญิงเหล่านั้นต่างได้บรรลุโสดาปัตติผล เป็นอริยบุคคลผู้ไม่ล่วงละเมิดศีลอีกต่อไป และเลิกดื่มน้ำเมาได้อย่างเด็ดขาด เพราะมีจิตดื่มด่ำอยู่ในกระแสแห่งธรรม
เพราะฉะนั้น รสแห่งธรรมจึงชนะรสทั้งปวง เมื่อเราได้เข้าถึง และได้ลิ้มรสแห่งธรรมแล้ว เราจะไม่สนใจรสอย่างอื่นอีกต่อไป จะไม่ติดใจหลงใหลในสิ่งที่ไม่เป็นสาระ และจะเกิดดวงปัญญาเห็นโทษเห็นภัยในสุรายาเสพติดทั้งหลาย เราจะเห็นว่า การ ดื่มสุราทำให้เสียทรัพย์โดยเปล่าประโยชน์ และยังเป็นบ่อเกิดของโรคต่างๆ มากมาย ดื่มแล้วก็ทำให้ขาดสติ ก่อการทะเลาะวิวาท และเงินทองที่หามาได้แทนที่จะใช้ให้เกิดประโยชน์ กลับนำไปเป็นอุปกรณ์ในการทำร้ายสุขภาพร่างกายตนเอง และทำลายชื่อเสียงเกียรติยศอีกด้วย
นอกจากนี้ ยังทำให้ไม่ได้รับความเชื่อถือ ขาดความไว้วางใจจากผู้บังคับบัญชา และเพื่อนร่วมงาน ถ้าดื่มมากๆ ก็จะขาดความละอาย แล้วสติปัญญาความทรงจำก็จะเสื่อมถอยลงไปทุกวัน ดังนั้น สุราเมรัยทุกชนิดจึงเป็นบ่อเกิดแห่งความประมาท ซึ่งผู้ประมาทเปรียบเสมือนคนที่ตายไปแล้ว คือ ตายจากกุศลความดีทั้งหลาย หาความเจริญรุ่งเรืองในชีวิตได้ยาก
พระผู้มีพระภาคเคยตรัสไว้ว่า ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย น้ำเมาคือสุราเมรัย ที่บุคคลเสพแล้ว ดื่มให้มากแล้ว ย่อมทำให้ไปเกิดในนรก ในเปตวิสัย และสัตว์เดียรัจฉาน ผลกรรมของการดื่มสุรา และเมรัย อย่างเบาที่สุดเมื่อมาเกิดเป็นมนุษย์จะทำให้เป็นบ้า สติสัมปชัญญะไม่สมบูรณ์Ž
เพราะฉะนั้น ท่านที่ยังดื่มสุรา ขอให้เลิกดื่มกันเถิด ใครมีลูกหลานพวกพ้องบริวาร ก็แนะนำให้เขาเห็นถึงโทษภัยของสิ่งเหล่านี้ และชักชวนกันมาดื่มรสพระธรรมแทน แนะนำให้มาสั่งสมบุญทำความดี ประพฤติปฏิบัติธรรมกัน ให้ชวนกันมาพิสูจน์ว่า รสแห่งธรรมชนะรสทั้งปวงนั้น เป็นอมตรสได้อย่างไร เข้าถึงแล้วดีอย่างไร โดยเริ่มจากการให้ทาน รักษาศีล เจริญภาวนา รักษาใจให้สะอาดบริสุทธิ์ให้มากที่สุด ช่วงเย็นก็แบ่งเวลาชวนลูกๆ และคนในบ้านมาสวดมนต์และนั่งสมาธิร่วมกัน เพื่อเราจะได้เข้าถึงพระธรรมกายกันทุกๆ คน
พระธรรมเทศนาโดย : พระราชภาวนาวิสุทธิ์ (ไชยบูลย์ ธมฺมชโย)