อดีตรองอธิบดีกรมสรรพสามิต ชี้คดีเบนซ์สมเด็จช่วง ไม่เข้าข่ายผิดกฎหมาย

นายสมชัย อภิวัฒนพร อดีตรองอธิบดีกรมสรรพสามิต ชี้คดีเบนซ์สมเด็จช่วง ไม่เข้าข่ายผิดกฎหมาย เพราะไม่มีส่วนนำรถเข้ามา ไม่ได้เป็นผู้รับซื้อ และไม่ได้เลี่ยงภาษีศุลกากร เป็นเพียงผู้รับบริจาครถโบราณเพื่อให้พุทธสานิกชนได้ชมเท่านั้น
รถยนต์จดประกอบเริ่มประมาณปี 52-54 อนุญาตให้นำชิ้นส่วนมาประกอบเป็นคัน
เสียภาษีสรรพสามิตแล้วขอจดทะเบียนกรมการขนส่งทางบกโดยมีวิศวกรรับรอง
ผู้ประกอบการหัวหมอ เลยแยกนำเข้า ต่างวันเวลา แล้วเสียภาษีนำเข้าเป็นชิ้นส่วน
นำชิ้นส่วนไปประกอบเป็นคัน
อัตราภาษีมันต่างกัน
ถ้านำเข้าทั้งคันภาษี ประมาณร้อยละ80
ถ้าแยกเป็นช้นส่วนอะไหล่ ร้อยละ20-60แล้วสำแดงราคาต่ำคือ ต่ำทั้งอัตราและราคานำเข้า
อธิบดีศุลกากรมีอำนาจเรียกเก็บภาษีได้ ถ้าเห็นว่าผู้นำเข้ามีเจตนาหลีกเลี่ยงภาษีศุลกากรต้องเรียกจากผู้นำเข้าตาม ม.27 แห่ง พรบ.ศุลกากร
ส่วนผู้ครอบครอง กฎหมายได้บัญญัติไว้ ตาม ม.27ทวิแห่ง พรบ ศุลกากร
กำหนดว่า ของที่ผู้ซื้อหรือรับไว้ว่า "ซึ่งของอันตนรู้อยู่ว่าเป็นของที่นำเข้าโดยหลีกเลี่ยงภาษีศุลกากร"
จะเห็นว่ามาตรานี้มีองประกอบ2ข้อ คือ
1.ของนั้นต้องเป็นของหลีกเลี่ยงภาษีศุลกากร
2.ผู้ซื้อหรือผู้รับไว้ ต้องรู้ ว่าเป็นของนำเข้าหลีกเลี่ยงภาษี
ประเด็นสำคัญที่จะกล่าวหาหรือกล่าวโทษ คือต้องพิสูจน์ เจตนา ว่าผู้ซื้อผู้รับ รู้หรือไม่รู้
จะเห็นว่ากรณี ของสมเด็จ ช่วง ไม่เข้าองค์ประกอบ ตาม ม.27ทวิแห่ง พรบ.ศุลกากร
ผู้นำเข้าได้ปฎิบัติตามหลักเกณท์ของศุลการ เสียภาษีชิ้นส่วนอะไหล่ถูกต้อ(เรียกว่าในขณะนำเข้าถูกต้อง)จากนั้นไปประกอบ เป็นคันเสียภาษีสรรพสามิตซึ่งตามปกติผู้ซื้อจะเห็นรถ ที่ประกอบเป็นคันแล้วผู้นำเข้าหรือผู้ประกอบรถจะนำเอกสารมาให้เซ็นเพื่อเสีย ภาษีสรรพสามิต ผู้ซื้อก็เซ็นไปตามวิธีการเพื่อให้สรรพาสามิตประเมินราคาเรียกเก็บภาษีเจ้า หน้าที่สรรพสามิตก็จะมีราคารถรุ่นนั้นรุ่นนี้ราคาประเมินเท่าไรแล้วไปยื่น ชำระภาษีไม่ปรากฎหลักฐานยืนยันว่า
สมเด็จช่วง ได้ทราบเรื่อง รู้เห็นในกระบวนการรถยนต์คันดังกล่าก็มีผู้นำมาถวาย จดทะเบียนใช้ชื่อทาน จอดเป็นรถโบราญให้พุทธสานิกชนชม ไม่ได้ไปขับหรือใช้บนท้องถนน
ผมเสนอทางเลือกให้เจ้าพนักงานดำเนินการ
1ยึดรถ ตาม ม.16,17แห่ง พรบ.ศุลกากร
2อาศัย ม.6แห่ง พรก.พิกัดอัตราศุลกากร ในฐานะของครบชุดจากผู้นำเข้า(แต่ต้องคืน อากรตอนนำเข้า
และภาษีสรรพสามิต)
3.ไมสามารถดำเนินคดี ตาม ม.27ทวิแห่ง พรบ.ศุลกากร กับผู้ครอบครอง