สารบัญ
วิชากระทู้ธรรม ๑
- บทนำ ๒
- หลักเกณฑ์การแต่งกระทู้ ๔
- วิธีการแต่งกระทู้ ๔
- ตัวอย่างกระทู้ธรรม ธรรมศึกษาชั้นตรี ๕
พุทธศาสนสุภาษิต
- ทานวรรค คือ หมวดทาน ๒๑
- ศีลวรรค คือ หมวดศีล ๒๓
- สติวรรค คือ หมวดสติ ๒๕
- ปาปวรรค คือ หมวดบาป ๒๖
- ปุญญวรรค คือ หมวดบุญ ๒๙
วิชาธรรม ๓๐
- บทนำ ๓๑
- ธรรมมีอุปการะมาก ๒ ๓๒
- ธรรมเป็นโลกบาล คือ คุ้มครองโลก ๒ ๓๒
- ธรรมอันทำให้งาม ๒ ๓๓
- บุคคลหาได้ยาก ๒ ๓๓
- รตนะ ๓ ๓๔
- คุณของรตนะ ๓ ๓๔
- โอวาทของพระพุทธเจ้า ๓ ๓๔
- ทุจริต ๓ ๓๔
- กายทุจริต ๓ วจีทุจริต ๔ มโนทุจริต ๓ ๓๕
- สุจริต ๓ ๓๕
- กายสุจริต ๓ วจีสุจริต ๔ มโนสุจริต ๓ ๓๕
- อกุศลมูล ๓ ๓๕
- กุศลมูล ๓ ๓๖
- สัปปุริสบัญญัติ ๓ ๓๖
- บุญกิริยาวัตถุ ๓ ๓๖
- วุฒทิ คือธรรมเครื่องเจริญ ๔ ๓๗
- จักร ๔ ๓๘
- อคติ ๔ ๓๘
- ปธาน คือความเพียร ๔ ๓๙
- อธิษฐานธรรม ๔ ๔๐
- อิทธิบาท ๔ ๔๐
- ควรทำความไม่ประมาทในที่ ๔ สถาน ๔๑
- พรหมวิหาร ๔ ๔๒
- อริยสัจ ๔ ๔๓
- อนันตริยกรรม ๕ ๔๔
- อภิณหปัจจเวกขณะ ๕ ๔๔
- ธัมมัสสวนานิสงส์ ๕ ๔๖
- พละ ๕ ๔๗
- ขันธ์ ๕ ๔๗
- คารวะ ๖ ๔๙
- สาราณิยธรรม ๖ ๔๙
- อริยทรัพย์ ๗ ๕๑
- สัปปุริสธรรม ๗ ๕๑
- โลกธรรม ๘ ๕๓
- บุญกิริยาวัตถุ ๑๐ ๕๔
- คิหิปฏิบัติ ๕๖
- ทิฏฐธัมมิกัตถประโยชน์ ๔ ๕๖
- สัมปรายิกัตถประโยชน์ ๔ ๕๖
- มิตตปฏิรูป ๔ ๕๖
- คนปลอกลอก มีลักษณะ ๔ ๕๗
- คนดีแต่พูด มีลักษณะ ๔ ๕๗
- คนหัวประจบ มีลักษณะ ๔ ๕๗
- คนชักชวนในทางฉิบหาย มีลักษณะ ๔ ๕๘
- มิตรแท้ ๔ ๕๘
- มิตรมีอุปการะ มีลักษณะ ๔ ๕๘
- มิตรร่วมสุขร่วมทุกข์ มีลักษณะ ๔ ๕๘
- มิตรแนะประโยชน์ มีลักษณะ ๔ ๕๘
- มิตรรักใคร่ มีลักษณะ ๔ ๕๘
- สังคหวัตถุ ๔ ๕๘
- ธรรมของฆราวาส ๔ ๕๙
- มิจฉาวณิชชา ค้าขายไม่ชอบธรรม ๕ ๕๙
- สมบัติของอุบาสก ๕ ๕๙
- ทิศ ๖ ๖๐
- ปุรัตถิมทิศ ทิศเบื้องหน้าคือบิดามารดา ๖๐
- ทักษิณทิศ ทิศเบื้องขวาอาจารย์ ๖๐
- ปัจฉิมทิศ ทิศเบื้องหน้า ภรรยา ๖๑
- อุตตรทิศ ทิศเบื้องซ้าย มิตร ๖๑
- เหฏฐิมทิศ ทิศเบื้องต่ำ บ่าว ๖๒
- อุปริมทิศ ทิศเบื้องบน สมณพราหมณ์ ๖๒
- อบายมุข ๖ ๖๓
- ดื่มน้ำเมามีโทษ ๖ ๖๓
- เที่ยวกลางคืนมีโทษ ๖ ๖๓
- เที่ยวดูการเล่น มีโทษ ๖ ๖๓
- เล่นการพนัน มีโทษ ๖ ๖๔
- เกียจคร้านทำงาน มีโทษ ๖ ๖๔
วิชาพุทธประวัติ ๖๖
- บทนำ ๖๗
- ปริจเฉทที่ ๑
- ชมพูทวีปและประชาชน ๖๘
- วรรณะ ๔ ๖๘
- การศึกษาของวรรณะ ๔ ๖๘
- ความเชื่อของชาวชมพูทวีป ๖๙
- วิธีปฏิบัติเกี่ยวกับความเกิด ความตายและสุขทุกข์ ๖๙
ปริจเฉทที่ ๒
- สักกชนบท ๗๐
- ศากยวงศ์ ๗๐
ปริจเฉทที่ ๓
- พระศาสดาประสูติ ๗๒
- อสิตดาบสเข้าเยี่ยม ๗๒
- ประสูติได้ ๕ วัน ทำนายลักษณะ ๗๒
- ประสูติได้ ๗ วัน พระมารดาสิ้นพระชนม์ ๗๓
- พระชนมายุ ๗ ปี ขุดสระโบกขรณี ๓ สระ ๗๓
- พระชนมายุ ๑๖ ปี อภิเษกพระชายา ๗๓
ปริจเฉทที่ ๔
- เสด็จออกบรรพชา ๗๕
ปริจเฉทที่ ๕
- ทุกรกิริยา ๓ วาระ ๗๖
- อุปมา ๓ ข้อ ปรากฏ ๗๗
- ปัญจวัคคีย์หนี ๗๗
- ความเพียรทางจิตทำให้บรรลุธรรม ๗๘
- ทรงชนะมาร ได้ตรัสรู้ ๗๘
ปริจเฉทที่ ๖
- เสวยวิมุตติสุขใต้ร่มมหาโพธิ์ ๗ วัน ๘๐
- ใต้ร่มอชปาลนิโครธ ๗ วัน ๘๐
- ใต้ร่มมุจลินท์ ๗ วัน ๘๐
- ใต้ร่มราชายตนะ ๗ วัน ๘๑
- ทรงตัดสินพระทัยแสดงธรรม ๘๑
- ทรงพระดำริหาคนผู้สมควรรับเทศนา ๘๒
- ทรงแสดงปฐมเทศนา ๘๒
- ปฐมสาวก ๘๓
เรื่อง หน้า
- ปัญจวัคคีย์บรรลุพระอรหันต์ ๘๔
ปริจเฉทที่ ๗
- ส่งสาวกไปประกาศพระศาสนา ๘๕
- ยสกุลบุตรบวช ๘๕
- สหายพระยสะ ๕๔ คน บวช ๘๖
- ทรงประทานวิธีอุปสมบทแก่สาวก ๘๖
- ทรงโปรดภัททวัคคีย์สหาย ๓๐ คน ๘๗
- ทรงโปรดชฎิล ๓ พี่น้อง ๘๗
- ทรงแสดงอาทิตตปริยายสูตร ๘๗
ปริจเฉทที่ ๘
- เสด็จกรุงราชคฤห์แคว้นมคธ โปรดพระเจ้าพิมพิสาร ๘๙
- ความปรารถนา ๕ ประการ ของพระเจ้าพิมพิสาร ๘๙
- ทรงอนุญาตให้ภิกษุรับอาราม ๙๐
- ทรงได้พระอัครสาวก ๙๑
- พระโมคคัลลานะบวชได้ ๗ วัน บรรลุพระอรหันต์ ๙๑
- ทรงแสดงอุบายละทิฏฐิแก้ทีฆนขะ อัคคิเวสนะโคตร ๙๑
- ทรงแสดงเวทนา ๓ ว่าไม่เที่ยง เป็นทุกข์ ว่างเปล่า ๙๑
- ผู้หลุดพ้นพูดตามโวหารโลก แต่ไม่ถือมั่น ๙๑
- พระสารีบุตรบวชได้ ๑๕ วัน บรรลุพระอรหันต์ ๙๒
- ทีฆนขะ ได้ดวงตาเห็นธรรม ๙๒
ปริจเฉทที่ ๙
- ทรงบำเพ็ญพุทธกิจในมคธชนบท ประทานอุปสมบท
แก่พระมหากัสสปะ ๙๔
- มหาสันนิบาตแห่งมหาสาวก ๙๔
- โอวาทปาฏิโมกข์คำสอนหลักของศาสนา ๙๕
- ทรงอนุญาตเสนาสนะ ๙๖
- ทรงแสดงวิธีทำปุพพเปตพลี ๙๖
- ทรงมอบให้สงฆ์เป็นใหญ่ในกิจ ๙๗
- ทรงสอนพระศาสนาผ่อนลงมาถึงคดีโลก ๙๘
- ทรงแสดงวิธีทำเทวตาพลี ๙๘
ปัจฉิมโพธิกาล
- ทรงปลงอายุสังขาร ๑๐๐
- ทรงแสดงอภิญญาเทสิตธรรม ๑๐๐
- ทรงแสดงอริยธรรม ๔ ประการ ๑๐๐
- ทรงแสดงมหาปเทส ฝ่ายพระสูตร ๔ ๑๐๑
- นายจุนทะถวายปัจฉิมบิณฑบาต ๑๐๑
- ผิวกายพระตถาคตผ่องใสยิ่ง ๒ กาล ๑๐๑
- บิณฑบาตทาน ๒ คราว มีผลเสมอกัน ๑๐๒
- ประทมอนุฏฐานไสยา ๑๐๒
- ทรงปรารภสักการบูชา ๑๐๒
- ทรงแสดงสังเวชนีย์สถาน ๔ ตำบล ๑๐๓
- ทรงแสดงถูปารหบุคคล ๔ ๑๐๓
- โปรดสุภัททปริพาชก ๑๐๓
- ทรงตั้งพระธรรมวินัยเป็นศาสดา ๑๐๔
- ปัจฉิมโอวาท ๑๐๔
- ปรินิพพาน ๑๐๕
อปรกาล
- ถวายพระเพลิงพระพุทธสรีระ ๑๐๖
- แจกพระสารีริกธาตุ ๑๐๖
- ประเภทแห่งเจดีย์ ๑๐๗
- ความเป็นมาแห่งพระธรรมวินัย สังคายนาครั้งที่ ๑ ๑๐๗
- สังคายนา ครั้งที่ ๒ ๑๐๘
- สังคายนา ครั้งที่ ๓ ๑๐๘
วิชาเบญจศีลเบญจธรรม ๑๐๙
คำปรารมภ์ ๑๑๐
เบญจศีล ๑๑๒
สิกขาบทที่ ๑ ปาณาติปทา เวรมณี ๑๑๕
- การฆ่า ๑๑๕
- กรรมหนัก กรรมเบา ๑๑๖
- การทำร้ายร่างกาย ๑๑๖
- ทรกรรม ๑๑๗
สิกขาบทที่ ๒ อทินนาทานา เวรมณี ๑๑๘
- โจรกรรม ๑๑๘
- เลี้ยงชีพอนุโลมโจรกรรม ๑๑๙
- กิริยาเป็นฉายาโจรกรรม ๑๑๙
- กรรมหนัก กรรมเบา ๑๒๐
สิกขาบทที่ ๓ กาเมสุมิจฉาจารา เวรมณี ๑๒๑
สิกขาบทที่ ๔ มุสาวาทา เวรมณี ๑๒๒
- มุสา ปด ๑๒๒
- ทนสาบาน ทำเล่ห์กระเท่ห์ มารยา ทำเลศ เสริมความ อำความ ๑๒๓
- กรรมหนัก กรรมเบา ๑๒๓
- อนุโลมมุสา ๑๒๔
- ปฏิสสวะ ๑๒๔
สิกขาบทที่ ๕ สุราเมรยมัชชปมาทัฏฐานา เวรมณี
- โทษของสุราและสิ่งมึนเมา ๑๒๕
- วิรัติ คือความละเว้น ๑๒๖
- สัมปัตตวิรัติ ๑๒๖
- สมาทานวิรัติ ๑๒๗
- สมุจเฉทวิรัต ๑๒๗
- เบญจกัลยาณธรรม ๑๒๗
- กัลยาณธรรมในสิกขาบทที่ ๑ ๑๒๘
- กัลยาณธรรมในสิกขาบทที่ ๒ ๑๓๐
- ควรเว้นการงานอันประกอบด้วยโทษ ๑๓๑
- รักษาทรัพย์ให้พ้นอันตรายและใช้จ่ายพอสมควร ๑๓๒
- ขยันทำงานสนับสนุนการรักษาศีล ๑๓๒
- กัลยาณธรรมในสิกขาบทที่ ๓ ๑๓๒
- กัลยาณธรรมในสิกขาบทที่ ๔ ๑๓๓
- กัลยาณธรรมในสิกขาบทที่ ๕ ๑๓๔
- ความรู้จักประมาณอาหารที่จะพึงบริโภค ๑๓๔
- ความไม่เลินเล่อในการงาน ๑๓๕
- ความมีสติสัมปชัญญะในการประพฤติตัว ๑๓๕
- ความไม่ประมาทในธรรม ๑๓๕
- ความไม่ประมาทในการละทุจริต ๑๓๖
- ความไม่ประมาทในการประกอบสุจริต ๑๓๖
- ความไม่ประมาทในโลกธรรม ๑๓๗
- บทนำ ๒
- หลักเกณฑ์การแต่งกระทู้ ๔
- วิธีการแต่งกระทู้ ๔
- ตัวอย่างกระทู้ธรรม ธรรมศึกษาชั้นตรี ๕
พุทธศาสนสุภาษิต
- ทานวรรค คือ หมวดทาน ๒๑
- ศีลวรรค คือ หมวดศีล ๒๓
- สติวรรค คือ หมวดสติ ๒๕
- ปาปวรรค คือ หมวดบาป ๒๖
- ปุญญวรรค คือ หมวดบุญ ๒๙
วิชาธรรม ๓๐
- บทนำ ๓๑
- ธรรมมีอุปการะมาก ๒ ๓๒
- ธรรมเป็นโลกบาล คือ คุ้มครองโลก ๒ ๓๒
- ธรรมอันทำให้งาม ๒ ๓๓
- บุคคลหาได้ยาก ๒ ๓๓
- รตนะ ๓ ๓๔
- คุณของรตนะ ๓ ๓๔
- โอวาทของพระพุทธเจ้า ๓ ๓๔
- ทุจริต ๓ ๓๔
- กายทุจริต ๓ วจีทุจริต ๔ มโนทุจริต ๓ ๓๕
- สุจริต ๓ ๓๕
- กายสุจริต ๓ วจีสุจริต ๔ มโนสุจริต ๓ ๓๕
- อกุศลมูล ๓ ๓๕
- กุศลมูล ๓ ๓๖
- สัปปุริสบัญญัติ ๓ ๓๖
- บุญกิริยาวัตถุ ๓ ๓๖
- วุฒทิ คือธรรมเครื่องเจริญ ๔ ๓๗
- จักร ๔ ๓๘
- อคติ ๔ ๓๘
- ปธาน คือความเพียร ๔ ๓๙
- อธิษฐานธรรม ๔ ๔๐
- อิทธิบาท ๔ ๔๐
- ควรทำความไม่ประมาทในที่ ๔ สถาน ๔๑
- พรหมวิหาร ๔ ๔๒
- อริยสัจ ๔ ๔๓
- อนันตริยกรรม ๕ ๔๔
- อภิณหปัจจเวกขณะ ๕ ๔๔
- ธัมมัสสวนานิสงส์ ๕ ๔๖
- พละ ๕ ๔๗
- ขันธ์ ๕ ๔๗
- คารวะ ๖ ๔๙
- สาราณิยธรรม ๖ ๔๙
- อริยทรัพย์ ๗ ๕๑
- สัปปุริสธรรม ๗ ๕๑
- โลกธรรม ๘ ๕๓
- บุญกิริยาวัตถุ ๑๐ ๕๔
- คิหิปฏิบัติ ๕๖
- ทิฏฐธัมมิกัตถประโยชน์ ๔ ๕๖
- สัมปรายิกัตถประโยชน์ ๔ ๕๖
- มิตตปฏิรูป ๔ ๕๖
- คนปลอกลอก มีลักษณะ ๔ ๕๗
- คนดีแต่พูด มีลักษณะ ๔ ๕๗
- คนหัวประจบ มีลักษณะ ๔ ๕๗
- คนชักชวนในทางฉิบหาย มีลักษณะ ๔ ๕๘
- มิตรแท้ ๔ ๕๘
- มิตรมีอุปการะ มีลักษณะ ๔ ๕๘
- มิตรร่วมสุขร่วมทุกข์ มีลักษณะ ๔ ๕๘
- มิตรแนะประโยชน์ มีลักษณะ ๔ ๕๘
- มิตรรักใคร่ มีลักษณะ ๔ ๕๘
- สังคหวัตถุ ๔ ๕๘
- ธรรมของฆราวาส ๔ ๕๙
- มิจฉาวณิชชา ค้าขายไม่ชอบธรรม ๕ ๕๙
- สมบัติของอุบาสก ๕ ๕๙
- ทิศ ๖ ๖๐
- ปุรัตถิมทิศ ทิศเบื้องหน้าคือบิดามารดา ๖๐
- ทักษิณทิศ ทิศเบื้องขวาอาจารย์ ๖๐
- ปัจฉิมทิศ ทิศเบื้องหน้า ภรรยา ๖๑
- อุตตรทิศ ทิศเบื้องซ้าย มิตร ๖๑
- เหฏฐิมทิศ ทิศเบื้องต่ำ บ่าว ๖๒
- อุปริมทิศ ทิศเบื้องบน สมณพราหมณ์ ๖๒
- อบายมุข ๖ ๖๓
- ดื่มน้ำเมามีโทษ ๖ ๖๓
- เที่ยวกลางคืนมีโทษ ๖ ๖๓
- เที่ยวดูการเล่น มีโทษ ๖ ๖๓
- เล่นการพนัน มีโทษ ๖ ๖๔
- เกียจคร้านทำงาน มีโทษ ๖ ๖๔
วิชาพุทธประวัติ ๖๖
- บทนำ ๖๗
- ปริจเฉทที่ ๑
- ชมพูทวีปและประชาชน ๖๘
- วรรณะ ๔ ๖๘
- การศึกษาของวรรณะ ๔ ๖๘
- ความเชื่อของชาวชมพูทวีป ๖๙
- วิธีปฏิบัติเกี่ยวกับความเกิด ความตายและสุขทุกข์ ๖๙
ปริจเฉทที่ ๒
- สักกชนบท ๗๐
- ศากยวงศ์ ๗๐
ปริจเฉทที่ ๓
- พระศาสดาประสูติ ๗๒
- อสิตดาบสเข้าเยี่ยม ๗๒
- ประสูติได้ ๕ วัน ทำนายลักษณะ ๗๒
- ประสูติได้ ๗ วัน พระมารดาสิ้นพระชนม์ ๗๓
- พระชนมายุ ๗ ปี ขุดสระโบกขรณี ๓ สระ ๗๓
- พระชนมายุ ๑๖ ปี อภิเษกพระชายา ๗๓
ปริจเฉทที่ ๔
- เสด็จออกบรรพชา ๗๕
ปริจเฉทที่ ๕
- ทุกรกิริยา ๓ วาระ ๗๖
- อุปมา ๓ ข้อ ปรากฏ ๗๗
- ปัญจวัคคีย์หนี ๗๗
- ความเพียรทางจิตทำให้บรรลุธรรม ๗๘
- ทรงชนะมาร ได้ตรัสรู้ ๗๘
ปริจเฉทที่ ๖
- เสวยวิมุตติสุขใต้ร่มมหาโพธิ์ ๗ วัน ๘๐
- ใต้ร่มอชปาลนิโครธ ๗ วัน ๘๐
- ใต้ร่มมุจลินท์ ๗ วัน ๘๐
- ใต้ร่มราชายตนะ ๗ วัน ๘๑
- ทรงตัดสินพระทัยแสดงธรรม ๘๑
- ทรงพระดำริหาคนผู้สมควรรับเทศนา ๘๒
- ทรงแสดงปฐมเทศนา ๘๒
- ปฐมสาวก ๘๓
เรื่อง หน้า
- ปัญจวัคคีย์บรรลุพระอรหันต์ ๘๔
ปริจเฉทที่ ๗
- ส่งสาวกไปประกาศพระศาสนา ๘๕
- ยสกุลบุตรบวช ๘๕
- สหายพระยสะ ๕๔ คน บวช ๘๖
- ทรงประทานวิธีอุปสมบทแก่สาวก ๘๖
- ทรงโปรดภัททวัคคีย์สหาย ๓๐ คน ๘๗
- ทรงโปรดชฎิล ๓ พี่น้อง ๘๗
- ทรงแสดงอาทิตตปริยายสูตร ๘๗
ปริจเฉทที่ ๘
- เสด็จกรุงราชคฤห์แคว้นมคธ โปรดพระเจ้าพิมพิสาร ๘๙
- ความปรารถนา ๕ ประการ ของพระเจ้าพิมพิสาร ๘๙
- ทรงอนุญาตให้ภิกษุรับอาราม ๙๐
- ทรงได้พระอัครสาวก ๙๑
- พระโมคคัลลานะบวชได้ ๗ วัน บรรลุพระอรหันต์ ๙๑
- ทรงแสดงอุบายละทิฏฐิแก้ทีฆนขะ อัคคิเวสนะโคตร ๙๑
- ทรงแสดงเวทนา ๓ ว่าไม่เที่ยง เป็นทุกข์ ว่างเปล่า ๙๑
- ผู้หลุดพ้นพูดตามโวหารโลก แต่ไม่ถือมั่น ๙๑
- พระสารีบุตรบวชได้ ๑๕ วัน บรรลุพระอรหันต์ ๙๒
- ทีฆนขะ ได้ดวงตาเห็นธรรม ๙๒
ปริจเฉทที่ ๙
- ทรงบำเพ็ญพุทธกิจในมคธชนบท ประทานอุปสมบท
แก่พระมหากัสสปะ ๙๔
- มหาสันนิบาตแห่งมหาสาวก ๙๔
- โอวาทปาฏิโมกข์คำสอนหลักของศาสนา ๙๕
- ทรงอนุญาตเสนาสนะ ๙๖
- ทรงแสดงวิธีทำปุพพเปตพลี ๙๖
- ทรงมอบให้สงฆ์เป็นใหญ่ในกิจ ๙๗
- ทรงสอนพระศาสนาผ่อนลงมาถึงคดีโลก ๙๘
- ทรงแสดงวิธีทำเทวตาพลี ๙๘
ปัจฉิมโพธิกาล
- ทรงปลงอายุสังขาร ๑๐๐
- ทรงแสดงอภิญญาเทสิตธรรม ๑๐๐
- ทรงแสดงอริยธรรม ๔ ประการ ๑๐๐
- ทรงแสดงมหาปเทส ฝ่ายพระสูตร ๔ ๑๐๑
- นายจุนทะถวายปัจฉิมบิณฑบาต ๑๐๑
- ผิวกายพระตถาคตผ่องใสยิ่ง ๒ กาล ๑๐๑
- บิณฑบาตทาน ๒ คราว มีผลเสมอกัน ๑๐๒
- ประทมอนุฏฐานไสยา ๑๐๒
- ทรงปรารภสักการบูชา ๑๐๒
- ทรงแสดงสังเวชนีย์สถาน ๔ ตำบล ๑๐๓
- ทรงแสดงถูปารหบุคคล ๔ ๑๐๓
- โปรดสุภัททปริพาชก ๑๐๓
- ทรงตั้งพระธรรมวินัยเป็นศาสดา ๑๐๔
- ปัจฉิมโอวาท ๑๐๔
- ปรินิพพาน ๑๐๕
อปรกาล
- ถวายพระเพลิงพระพุทธสรีระ ๑๐๖
- แจกพระสารีริกธาตุ ๑๐๖
- ประเภทแห่งเจดีย์ ๑๐๗
- ความเป็นมาแห่งพระธรรมวินัย สังคายนาครั้งที่ ๑ ๑๐๗
- สังคายนา ครั้งที่ ๒ ๑๐๘
- สังคายนา ครั้งที่ ๓ ๑๐๘
วิชาเบญจศีลเบญจธรรม ๑๐๙
คำปรารมภ์ ๑๑๐
เบญจศีล ๑๑๒
สิกขาบทที่ ๑ ปาณาติปทา เวรมณี ๑๑๕
- การฆ่า ๑๑๕
- กรรมหนัก กรรมเบา ๑๑๖
- การทำร้ายร่างกาย ๑๑๖
- ทรกรรม ๑๑๗
สิกขาบทที่ ๒ อทินนาทานา เวรมณี ๑๑๘
- โจรกรรม ๑๑๘
- เลี้ยงชีพอนุโลมโจรกรรม ๑๑๙
- กิริยาเป็นฉายาโจรกรรม ๑๑๙
- กรรมหนัก กรรมเบา ๑๒๐
สิกขาบทที่ ๓ กาเมสุมิจฉาจารา เวรมณี ๑๒๑
สิกขาบทที่ ๔ มุสาวาทา เวรมณี ๑๒๒
- มุสา ปด ๑๒๒
- ทนสาบาน ทำเล่ห์กระเท่ห์ มารยา ทำเลศ เสริมความ อำความ ๑๒๓
- กรรมหนัก กรรมเบา ๑๒๓
- อนุโลมมุสา ๑๒๔
- ปฏิสสวะ ๑๒๔
สิกขาบทที่ ๕ สุราเมรยมัชชปมาทัฏฐานา เวรมณี
- โทษของสุราและสิ่งมึนเมา ๑๒๕
- วิรัติ คือความละเว้น ๑๒๖
- สัมปัตตวิรัติ ๑๒๖
- สมาทานวิรัติ ๑๒๗
- สมุจเฉทวิรัต ๑๒๗
- เบญจกัลยาณธรรม ๑๒๗
- กัลยาณธรรมในสิกขาบทที่ ๑ ๑๒๘
- กัลยาณธรรมในสิกขาบทที่ ๒ ๑๓๐
- ควรเว้นการงานอันประกอบด้วยโทษ ๑๓๑
- รักษาทรัพย์ให้พ้นอันตรายและใช้จ่ายพอสมควร ๑๓๒
- ขยันทำงานสนับสนุนการรักษาศีล ๑๓๒
- กัลยาณธรรมในสิกขาบทที่ ๓ ๑๓๒
- กัลยาณธรรมในสิกขาบทที่ ๔ ๑๓๓
- กัลยาณธรรมในสิกขาบทที่ ๕ ๑๓๔
- ความรู้จักประมาณอาหารที่จะพึงบริโภค ๑๓๔
- ความไม่เลินเล่อในการงาน ๑๓๕
- ความมีสติสัมปชัญญะในการประพฤติตัว ๑๓๕
- ความไม่ประมาทในธรรม ๑๓๕
- ความไม่ประมาทในการละทุจริต ๑๓๖
- ความไม่ประมาทในการประกอบสุจริต ๑๓๖
- ความไม่ประมาทในโลกธรรม ๑๓๗