๔. ปาปวรรค คือ หมวดบาป.
๑. มลา เว ปาปกา ธมมา อสมึ โลเก ปรมหิ จ.
บาปธรรมเป็นมลทินแท้ ทั้งในโลกนี้ ทั้งในโลกอื่น.
อง. อฏฺฐก. ๒๓ / ๑๙๘. ขุ. ธ. ๒๕ / ๔๗.
๒. ทุกโข ปาปสส อุจจโย.
ความสั่งสมบาป นำทุกข์มาให้.
ขุ. ธ. ๒๕ / ๓๐.
๓. ปาปานํ อกรณํ สุขํ.
การไม่ทำบาป นำสุขมาให้.
ขุ. ธ. ๒๕ / ๕๙.
๔. ปาปํ ปาเปน สุกรํ.
ความชั่วอันคนชั่วทำง่าย.
วิ. จุล. ๗ / ๑๙๕. ขุ. อุ. ๒๕ / ๑๖๘.
๕. ปาเป น รมตี สุจิ.
คนสะอาดไม่ยินดีในความชั่ว.
วิ. มหา. ๕ / ๓๔. ขุ. อุ. ๒๕ / ๑๖๖.
๖. สกมมุนา หญญติ ปาปธมโม.
คนมีสันดานชั่ว ย่อมลำบากเพราะกรรมของตน.
ม. ม. ๑๓ / ๔๑๓. ขุ. เถร. ๒๖ / ๓๗๙.
๗. ตปสา ปชหนติ ปาปกมมํ.
สาธุชนย่อมละบาปกรรมด้วยตปะ.
ขุ. ชา. อฏฺฐก. ๒๗ / ๒๔๕.
๘. ปาปานิ กมมานิ กโรนติ โมหา.
คนมักทำบาปกรรมเพราะความหลง.
ม. ม. ๑๓ / ๔๑๓. ขุ. ชา. ปกิณฺณก. ๒๗ / ๓๘๐.
๙. นตถิ ปาปํ อกุพพโต.
บาปไม่มีแก่ผู้ไม่ทำ.
ขุ. ธ. ๒๕ / ๓๑.
๑๐. ธมมํ เม ภณมานสส น ปาปมุปลิมปติ.
เมื่อเรากล่าวธรรมอยู่ บาปย่อมไม่แปดเปื้อน.
ขุ. ชา. สตตก. ๒๗ / ๒๒๔.ฺ
๑๑. นตถิ อการิยํ ปาปํ มุสาวาทิสส ชนตุโน.
คนมักพูดมุสา จะไม่พึงทำความชั่ว ย่อมไม่มี.
นัย- ขุ. ธ. ๒๕ / ๓๘. นัย - ขุ. อิติ. ๒๕ / ๒๔๓.
๑๒. ปาปานิ ปริวชชเย.
พึงละเว้นบาปทั้งหลาย.
ขุ. ธ. ๒๕ / ๓๑.
๑๓. น ฆาสเหตุปิ กเรยย ปาปํ.
ไม่ควรทำบาปเพราะเห็นแก่กิน.
นัย- ขุ. ชา. นวก. ๒๗ / ๒๖๒.