Mr.Growth Stock

ถ้าจะให้ Vote กันว่าใครคือคนที่จะเรียกว่าเป็น "Father of Growth Stock" หรือ "บิดาแห่งการลงทุนในหุ้นโตเร็ว" คนที่จะได้รับคะแนนสูงสุด น่าจะเป็น T. Rowe Price เหตุผลก็คือ เขาเป็นคนแรกๆ ในตลาดหุ้นนิวยอร์ก ที่พูดถึงวิธีการลงทุนในหุ้นที่โตเร็ว ซึ่งคนยังไม่สนใจกัน เพราะก่อนหน้าที่เขาจะพูดนั้น นักลงทุนในวอลล์สตรีท ต่างมองว่า หุ้นทุกตัวนั้น เป็นหุ้น Cyclical หรือหุ้นวัฏจักร นั่นคือ มันจะขึ้นลงตามวัฏจักรของเศรษฐกิจ แต่ ที โรว์ ไพร้ซ์ มองต่างออกไป

ในปี 1939 เขาเขียนว่า "กำไรของบรรษัทส่วนใหญ่จะผ่านวัฏจักรของชีวิตซึ่งคล้ายๆ กับชีวิตของคนที่มีช่วงชีวิตสำคัญสามช่วง นั่นคือ เติบโต อิ่มตัว และเสื่อมถอย"

ดังนั้น เขาจึงกำหนดแผนการลงทุน ที่จะทำให้เขา สามารถเอาชนะตลาดได้ โดยการลงทุนในช่วงต้นของวัฏจักร ซึ่งวิธีการนี้และหลังจากการวิเคราะห์อย่างเข้มข้น เขาได้เข้าซื้อหุ้นในบริษัทที่คนยังไม่ค่อยรู้จักแต่กำลังเติบโตหลายบริษัทเช่น IBM โคคาโคลา P&G ดาวเคมิเคิล และถือไว้จนกระทั่งมันทำกำไรให้เขามหาศาล

การค้นหาและเลือกหุ้นโตเร็วของไพร้ซ์นั้น แตกต่างจากวิธีการของ Value Investor อย่าง เบน เกรแฮม ชัดเจน ไพร้ซ์มองว่า การใช้ข้อมูลทางด้านปริมาณเช่นกำไร หรือยอดขายในการเลือกหุ้นนั้น เป็นวิธีที่ไม่ยืดหยุ่น และไม่สามารถป้องกันข่าวร้ายที่ไม่คาดคิดได้

วิธีของไพร้ซ์นั้น เขาจะมองหาบริษัทอันดับหนึ่งหรือสองในอุตสาหกรรม หรือธุรกิจที่กำลังเริ่มต้นและ "มาแรง" ที่แสดงตัวเลขยอดขายที่เป็นหน่วยเติบโตอย่างมั่นคงและต่อเนื่อง เช่นเดียวกับกำไรที่เติบโตตามกันไป ถึงแม้ธุรกิจจะอยู่ในช่วงวัฏจักรที่ตกต่ำ และเมื่อเขาเจอบริษัทดังกล่าวแล้ว สิ่งที่ไพร้ซ์จะต้องวิเคราะห์ต่อ ก็คือ บริษัทนั้นจะต้องมีคุณสมบัติดังต่อไปนี้

ข้อหนึ่ง บริษัทจะต้องมีหน่วยงานวิจัยและพัฒนาทั้งทางด้านผลิตภัณฑ์ และการตลาดที่โดดเด่นเหนือกว่าคู่แข่ง

ข้อสอง ไม่มีการแข่งขันแบบเอาเป็นเอาตายเช่นการตัดราคาสินค้ากันในธุรกิจ

ข้อสาม ค่อนข้างจะถูกควบคุมโดยกฎหมายหรือรัฐบาลน้อยกว่าธุรกิจโดยทั่วไป

ข้อสี่ ต้นทุนทางด้านแรงงานต่ำ แต่บริษัทจ่ายค่าแรงพนักงานดีกว่าบริษัทอื่น

ข้อห้า บริษัทมีผลตอบแทนจากเม็ดเงินที่ลงทุนในธุรกิจไม่ต่ำกว่า 10% ต่อปี มีกำไรต่อยอดขายที่สูงและต่อเนื่อง และมีการเติบโตของกำไรต่อหุ้นที่โดดเด่น

หลังจากลงทุนไปแล้ว ไพร้ซ์จะขายหุ้นเมื่อบริษัทนั้น "อิ่มตัว" แล้ว ซึ่งปกติมักจะกินเวลาเป็นสิบปีขึ้นไป แต่สัญญาณที่แสดงว่า บริษัทเริ่มอิ่มตัวอย่างชัดเจนนั้น ก็คือ การลดลงของยอดขายต่อหน่วย กำไรต่อยอดขาย และผลตอบแทนต่อเม็ดเงินลงทุน นอกจากนั้น ไพร้ซ์ยังจับตาดูเหตุการณ์ดังต่อไปนี้ที่อาจทำให้เขาขายหุ้น

ข้อหนึ่ง การเปลี่ยนแปลงผู้บริหารที่แย่ลง

ข้อสอง ตลาดเริ่มอิ่มตัว

ข้อสาม ลิขสิทธิ์หมดอายุหรือการคิดค้นใหม่ทำให้สินค้าเดิมมีค่าน้อยลง

ข้อสี่ การแข่งขันรุนแรงขึ้น

ข้อห้า สภาพแวดล้อมทางด้านกฎหมายหรือข้อกำหนดของรัฐเป็นอุปสรรคมากขึ้น

ข้อหก ค่าแรง วัตถุดิบ หรือภาษี เพิ่มขึ้นอย่างก้าวกระโดด

ถึงช่วงกลางทศวรรษที่ 1960 ชื่อเสียงของไพร้ซ์ก็โด่งดัง และเขามีสาวกที่ติดตาม "แนวทางของ ที โรว์ ไพร้ซ์" จำนวนมาก และหุ้นที่ไพร้ซ์ชื่นชอบกลายเป็น "หุ้น ที โรว์ ไพร้ซ์" ที่ทุกคนอยากมีไว้ในพอร์ต พอถึงปลายทศวรรษหลังจากที่แนวความคิดของเขากลายเป็นกระแสหลักในตลาดหุ้น ไพร้ซ์ก็เริ่มคิดว่าหุ้นเติบโตเหล่านั้น เริ่มจะแพงเกินไปเขาจึงขายกิจการบริหารกองทุน T. Rowe Price & Associates ของเขาทิ้งและถอนการลงทุนในหุ้นโตเร็วที่แพงเกินไป

พอถึงปี 1974 เมื่อ "ฟองสบู่" ของหุ้นโตเร็วแตกและราคาหุ้นโตเร็วตกกันลงมาถึง 70-80% ชื่อของไพร้ซ์จึงดังเป็นพลุอีกครั้งหนึ่ง หลังจากตลาดหมีที่รุนแรงในปี 1973-1974 ราคาหุ้นโตเร็วตกลงมามาก ไพร้ซ์กลับเข้ามาซื้อหุ้นโตเร็วอีกครั้ง แม้หลายตัวจะไม่ใช่หุ้นตัวเดิม เช่น หุ้นของพวกเคเบิลทีวี

เหตุผลของไพร้ซ์ ก็คือ หุ้นโตเร็วหมดความนิยมลงและนั่นคือ เวลาซื้อหุ้นอีกครั้งหนึ่ง และนี่ก็เป็นนิสัยของไพร้ซ์ตลอดมาที่เป็น Contrarian หรือเป็นคนที่ชอบมองสวนกระแส หรือที่ในวงการหุ้นบ้านเราเรียกว่าเป็น "ชาวสวน" และก็เช่นเคย ไพร้ซ์ประสบความสำเร็จในการลงทุน

ชีวิตส่วนตัวของไพร้ซ์นั้น เขาเรียนจบทางด้านเคมี แต่ผันตัวเองเป็นนักบริหารการลงทุน เขาเป็นคนที่บ้างานการลงทุน เป็นชีวิตจิตใจ ดูเหมือนว่าการลงทุนอาจจะสำคัญกว่าครอบครัวด้วยซ้ำ เขาเป็นคนที่ทำงานหนัก และมีวินัยการทำงานสูงมาก เป็นคนที่ยืนหยัดในความคิดของตนเองสูงมาก ดังนั้นเขาจึงเป็นคนที่มีเพื่อนน้อย และก็เช่นเดียวกับนักลงทุนเอกของโลกทั้งหลาย เขาเป็นคนที่สมถะมาก แต่ก็แทบไม่บริจาคเงินกับสาธารณกุศลเลย เขาตายในปี 1983 ด้วยวัย 85 ปี

โลกจดจำไพร้ซ์ ในฐานะที่เป็นผู้บุกเบิกคนสำคัญในการลงทุนแบบ Growth Investment แต่คนที่มีเครดิตที่ไม่น้อยหน้ากัน ก็คือ ฟิลิป ฟิสเชอร์ ผู้เขียนหนังสือ Common Stock and Uncommon Profit ที่บางคนก็ถือว่าเป็น บิดาแห่งหุ้นโตเร็วเหมือนกัน

Growth Investment นั้น ไม่สามารถเปรียบเทียบกับ Value Investment ได้ในแง่ของการวิเคราะห์หุ้น ถ้าจะเปรียบเทียบก็อาจจะคล้ายกับศาสนา Growth อาจจะเป็นแค่นิกาย แต่ Value นั้นเปรียบเสมือนศาสนา เนื้อหานั้นต่างกัน บางที คุณอาจจะต้องเป็น Value ก่อนที่จะเป็น Growth Investor เพราะการเป็น Value นั้นเป็นเสมือนเบสิก หรือพื้นฐานในการเรียนรู้แนวทางอื่นต่อไป