ผันกริยาให้ถูกกับประธาน (2)

ภาษาอังกฤษต่างกับภาษาไทยตรงที่กริยาต้อง 1.ผันตามประธาน 2. ผันตามกาล tense ภาษาของเราไม่ว่า กูเดิน มึงเดิน นิติภูมิเดิน ประธานจะกี่ตัว ก็ใช้ “เดิน” ได้เหมือนกันหมด ไม่ต้องผัน

ภาษาไทยไม่ว่าประโยคไหนๆ ใช้กริยา “กิน” ได้หมด...ข้าพเจ้ากินข้าว ทุกวัน...ประเดกกินข้าวเป็นอาหารหลัก...ประเดกศรีกำลังกินข้าว...ประดวกกินข้าวแล้วเมื่อวานนี้...ประดุกกินข้าวตั้งแต่บ่ายสามจนบัดนี้ ยังไม่เสร็จ ต้องพรุ่งนี้ถึงประดุ๋ยจะกินข้าว ทั้งหมดนี่ใช้กริยา “กิน” หรือ to at ไม่เหมือน กันนะครับ ผมจะเรียงกริยากินตั้งแต่ประโยคแรกให้ ...eat...eats...is eating ...ate...has eaten...will eat... เห็นไหมครับ แค่ “กิน” คำเดียว ฝรั่งยังเรื่องมาก ใช้ภาษาแปลงไปได้หลายแบบ แต่ไม่ใช่นึกอยากแปลงได้ตามใจชอบ ต้องดูประธานด้วยการรู้ประธานที่แท้จริงของประโยคนี่เป็นเรื่องสำคัญมาก

เมื่อเจอประโยค One of ต้องตามด้วยนามพหูพจน์เสมอ แต่ใช้กริยาเอกพจน์... One of + N พหูพจน์ + v เอกพจน์ เช่น One of our students has been injured in a car accident. นร.คนหนึ่งของเราได้รับบาดเจ็บจากอุบัติเหตุรถยนต์

แต่ One of + N พหูพจน์ + who, that, which + v พหูพจน์ นะครับ Ruby is one of my students who are very clever. รูบี้เป็นหนึ่งใน นร.ของผมที่ฉลาด นร.ฉลาดๆ มีหลายคน กริยาก็ต้องใช้ are

ถ้ามี only ขยายหน้า one of ใช้ v เอกพจน์นะครับ Ruby is the only one of my students who is very clever. เป็นยังงี้เพราะ who แทน the only one คราวนี้มี นร. ฉลาดเพียงคนเดียวคือ รูบี้ กริยาจึงต้องใช้ is