ลูกจ้างมืออาชีพ

วันนี้ดิฉันตัดสินใจเขียนใบลาออกจากการเป็นลูกจ้างมืออาชีพ จากที่อยู่ในวังวนนี้มากว่า 20 ปี โดยไม่ได้เปลี่ยนไป "อีกบริษัท" แต่ออกมายืนด้วยตัวเอง ต้องขอบคุณอาชีพ image coaching ที่เปิดทางใหม่นี้ให้กับดิฉัน

คำว่า "ลูกจ้าง" ทำให้ดิฉันคิดถึงปูเสฉวน ที่มันชอบซ่อนตัวอยู่ในเปลือกหอย แก่งแย่งกับปูตัวอื่นๆเพื่อให้ได้เปลือกหอยที่ต้องการ ซึ่งบางทีก็อยู่ได้ไม่นาน ก็เปลี่ยนอีกแล้ว อุตส่าห์หามาอย่างยากเย็น แต่ด้วยวัฏจักรที่ต้องหมุนเปลี่ยนไป ได้มาแล้วก็ทิ้งไป ได้มาแล้วก็ทิ้งไป มันก็ได้อยู่แต่ในวงจรนี้เท่านั้น ทั้งๆที่มันก็มีรูปร่างเป็นปู แต่กลับถูกมองเหมือนหอยไปซ่ะได้ เหตุเพราะไม่สามารถเผยตัวตนที่แท้ของความเป็นปูภายใต้เปลือกหอยนั้นได้ ฉันท์ใดก็ฉันท์นั้น

ความสุขสบายภายใต้เปลือกหอย มันให้ความรู้สึกว่าตัวเองปลอดภัย มีที่ให้ยึด ทำให้ปูเสฉวนทั้งหลาย ยอมถูกกลืนและไม่สนที่จะแสดงตัวตนของปู ขอเพียงให้รู้สึกคุ้นชิน. ให้รู้สึกปลอดภัยเท่านั้นพอ

ดิฉันก็เคยเป็นปูเสฉวนตัวหนึ่ง ที่คิดเองเออเองว่า เปลือกหอยเปล่าๆนี้คือโลกทั้งใบ ... ในท้ายที่สุด ขอบคุณความไม่จีรังที่ทำให้ตาสว่าง ... ปูเสฉวนตัวนี้ขอสละเปลือกหอย เพียงเพื่อขอให้ได้ยืนแบบตัวตนที่แท้ของปู

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

I miss you all กับ I miss all of you ต่างกันอย่างไร

ปัญหาและเฉลยวิชาธรรม นักธรรมชั้นตรี สอบในสนามหลวง วันอังคาร ที่ ๒๙ กันยายน พ.ศ.๒๕๕๒

ปัญหาและเฉลยวิชาอนุพุทธประวัติ นักธรรมชั้นโท สอบในสนามหลวง วันอาทิตย์ ที่ ๒๐ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๔๘