ถอดเทปสัมภาษณ์ชีวิตคุณครูไม่ใหญ่ (ตอนที่ 2) หน้า 06

นั่งรถมา ขับรถให้เพื่อนเค้าขับรถมา ก็ราบเรียบเห็นเงียบมาตลอดทางก็ต่างคนต่างเงียบมา หลวงพ่อก็ตรึกอยู่ในบุญ ก็เงียบไม่มีการคุยกัน เอ๊ มาถึงแถวไหนน้า แถวขนส่งสายใต้หรือยังไงไม่ทราบ จำไม่ค่อยได้ แถวๆนั้น อยู่ๆได้ยินเสียงขึ้นมาเลย "หยุด จอดรถเดี๋ยวเนี้ย พ่อจะลง" อ้าว แล้วกันยังไม่ถึงพระอุปัชฌาย์เลย จะลงแล้ว จะลงกลางทางอย่างงั้นนะ ก็ถาม ลงทำไมน่ะ ร้องไห้ ร้องไห้เพราะปิติหรือยังไงก็ไม่ทราบ แต่จะลงไม่ยอมไป หลวงพ่อก็พาซื่อ ท่านให้จอดรถ อะ โยมลงวันนี้แล้ววันพรุ่งนี้ค่อยไปใหม่ ....[เทปตัด].... อายเค้า ก็เอ้อ วันนี้พระอุปัชฌาย์ท่านไม่ค่อยสะดวก ไว้วันหลังก็แล้วกัน กลับไปพาท่านกลับไป หลวงพ่อก็ไปพาโยมแม่มา เอ้อ การอยู่กันคนละบ้านของโยมแม่กับโยมพ่อมันก็ดีสำหรับการบวชของหลวงพ่อเหมือนกันเนอะ ถ้าท่านอยู่ด้วยกันท่านก็คงปรึกษาไม่ให้บวช พออยู่กับโยมแม่อุ๊ย โยมแม่ดีใจคืนนั้นโยมแม่ฝันก่อนจะไป... โอ้โห ไปเจอต้นชมพู่อยู่ต้นนึง ลูกทำไมมันเท่าตุ่ม มันสุกเป็นทองไปหมดเลย แม่เลยเก็บใหญ่เลยเยอะแยะ แหมเนี่ย คงจะเป็นบุญที่ได้บวชท่านนี่มั้ง ว่างั้น คนละเรื่องกันเลย (หัวเราะ) เออ..งั้นแม่พาไปฝากพระอุปัชฌาย์หน่อยสิ [โยมแม่]ดีอกดีใจ ไปเลย ไปฝากเอามอบให้ โยมแม่พูดเก่ง "เอามอบให้เป็นภาระท่านเจ้าคุณด้วย ให้อบรมดูแลสั่งสอน.." อะไรก็ว่าไป แล้วบุญที่โยมแม่บวชหลวงพ่อเนี่ย เคยช่วยชีวิตโยมแม่หลายครั้งแล้ว นี่โยมแม่เล่าให้ฟังนะ เพราะโยมแม่ประสบอุบ้ติเหตุ ๓ - ๔ ครั้ง และก็เคยถูกโจรจะปล้นด้วย ๒ ครั้งแต่มันไม่ปล้น มันก็แปลกเหมือนกันนะ โยมก็เล่าให้ฟัง อยากฟังมั้ย

บอกว่าไปต่างจังหวัด ขับๆรถไปเนี่ย โยมก็นั่งอยู่ มันจะตกถนน ไปถึงสะพานข้างหน้ามันจะตกถนน ท่านนึกอะไรไม่ออกเลยท่านนึกถึงบุญที่บวชพระลูกชาย ไอ้ชมพู่เท่าตุ่มนั่นมันคงจะช่วยท่าน ท่านบอกว่ามันอัศจรรย์อะไรก็ไม่ทราบ รถจะตกเนี่ย สะพานมันยืดออกไปรับอย่างงี้ เคลื่อนออกไปรับอย่างงี้ วื้ด แล้วก็ขึ้นสะพานไป นึกออกมั้ยนี่ สะพานมันอยู่ตรงนี้ รถมันจะตกถนนมันวิ่งเร็วๆงี้ พอรถจะหลุดออกไป สะพานมันเลื่อนไปรับไว้อย่างนี้ โยมบอก โอ้ย ขนลูกซู่เลยมันเป็นไปได้ยังไงก็ไม่ทราบ แล้วก็อีกทีนึงตกจริงๆ รถตกถนนแขนหัก รถสิบล้อมันจะถอยมาชนท่านนะ จะถอยหลังมาทับ ท่านก็นึกถึงบุญบวชพระลูกชาย เอ้อ แปลกเหมือนกันนะ เค้าก็มาช่วยเอาไปส่งโรงพยาบาล เจออุบัติเหตุอย่างนี้ ๒ - ๓ ครั้ง อันนี้ท่านเล่าให้ฟังนะ จริงเท็จยังไงก็ไม่ทราบเหมือนกันนะ อีกทีนึงไอ้โจรมันเอาขอนไม้ขวางถนน โอ้โห แล้วมันก็ถือปืนอยู่อย่างงั้นน่ะ ตายล่ะทำไงเนี่ย ก็ปรึกษากันกับคุณป๋า คุณป๋าท่านก็บอกให้โยมแม่ลงไปก่อนให้ไปพูดกับเค้า โยมแม่ก็เกี่ยงกันบอกว่าป๋าลงไปสิ และก็ในที่สุดโยมแม่ลง ก่อนลงก็นึกถึงบุญบวชพระลูกชาย แล้วท่านก็ลงเดินไป ไปคุยกับโจรดีๆนะ "คุณ ช่วยกันดึงเอาไอ้เสาขวางถนนนี่ออกไปหน่อยสิ รถจะได้ไป" โจรมันมองหน้ากันแล้วก็พยักหน้า แล้วก็ดึงเสาออกแล้วก็ไป มันพิลึกยังไงก็ไม่รู้ อีกครั้งนึง อีสานหรือใต้ก็ไม่ทราบ ท่านเห็นรถมันติดมาเลยนะ จากเนินน่ะยาวเหยียดไปเล้ย และเห็นคนถือปืนเป็นแถวไปเลย ท่านก็ไปท้ายสุด ก็ถามไอ้คนถือปืนว่า "เอ้ คุณ เค้าทำอะไรกันน่ะ มันรถติดจังน่ะ ตลอดเลยน่ะ เค้าทำอะไรกันหรอ" มันหัวเราะไม่ได้ว่าอะไร แล้วมันก็ไม่ได้ว่าอะไรนะ สุดท้ายเค้าไม่ตอบ ก็หัวเราะ โยมก็เลยหักรถกลับ วันรุ่งขึ้นหนังสือพิมพ์ลงว่าขบวนนั้นโดนโจรปล้นหมดทุกคันเลย ไอ้ที่ถือปืนออกจากป่ามาปล้น เออ กับโยมมันไม่ทำอะไร มันหัวเราะ แปลกเหมือนกัน นี่วันนั้นโยมปิติในบุญมากที่บวช วันนั้นร่าเริงเลย ไปจูงมือ นี่โยมแม่ "โอ๊ย คุณ มะ" ช่วยถือนั่นถือนี่ อย่าร้องให้เลย ปลอบเสร็จ คุณก็เลี้ยงเค้ามาก็เอามาบวชเอาบุญกัน ปลอบหมด โยมแม่เลยได้บุญบวชเต็มปริ่มล้านเปอเซนต์ และเป็นเหตุให้ช่วยทุกข์อะไรต่ออะไรได้เยอะแยะ นี่ตามที่ท่านว่านะ ท่านว่าไว้อย่างนั้น

และในที่สุดก็บวชได้ เพราะฉะนั้นก่อนหน้าบวชก็คงจะมีอย่างเงี้ย แต่หลังจากบวชก็ยังโดนตามบู๊มาอีก แต่อย่าไปเล่าให้ อย่าไปเขียน เขียนไม่ได้ ตอนนี้ใจท่านกำลังผ่องใส บางตอนต้องตัดทิ้งออกไป เขียนไม่ได้แต่เรื่องจริง แต่มันไม่มีประโยชน์ เพราะฉะนั้นเราตัดทิ้งออกไป

อ้า...หรือหมดแล้ว..[เสียงถามต่อ] อ้อไอ้นี่เป็นตั้งแต่รู้ว่าเกิดมาทำไม อะไรคือเป้าหมายของชีวิต ตอนที่มาเริ่มปฏิบัติธรรมใหม่ๆกับยาย พอความลึกซึ้งของใจละเอียดขึ้นไปถึงตรงนั้นแล้วเนี่ย ตั้งมโนปณิธาน ถึงได้อยากจะบวชไง ตอนนั้นน่ะ อยากจะรือสัตว์ขนสัตว์ไปให้หมดภพเลย ยกไปให้หมดเลย เกิดขึ้นตอนนั้น และก็อยากจะไปให้ถึงที่สุดของธรรมะของวิชชา ในตอนช่วงนั้นปลายปี ๐๖ หรือ ๐๗ แถวๆนั้น หลวงพ่อก็จำไม่ค่อยได้ อยู่แถวๆนี้ ประมาณนั้นนะ ดีมั้ย ... แล้วอะไรอีกหละ...อยากจะรู้อะไร..นี่มันจะ ๕ ทุ่มแล้ว เอ้าพักกันก่อนดีกว่า ไว้วันหลัง แล้วเขียนเป็นตอนๆไปนะ ตอนละ ๓ - ๔ แผ่นพอ แล้วค่อยมา....

.... จบไฟล์สอง ....

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

I miss you all กับ I miss all of you ต่างกันอย่างไร

ปัญหาและเฉลยวิชาธรรม นักธรรมชั้นตรี สอบในสนามหลวง วันอังคาร ที่ ๒๙ กันยายน พ.ศ.๒๕๕๒

ปัญหาและเฉลยวิชาอนุพุทธประวัติ นักธรรมชั้นโท สอบในสนามหลวง วันอาทิตย์ ที่ ๒๐ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๔๘