โคลงกลอนธรรมกาย
เห็น ใดฤามาตรแม้น ธรรมกาย
จำ สนิทนิมิตหมาย มั่นแท้
คิด ทำเถิดหญิงชาย ชูช่วย ตนแฮ
รู้ ยิ่งเบญจขันธ์แท้ แต่ล้วน อจิรัง
รักษ์ร่างพอสร่างร้าย รอดตน
ยอดเยี่ยมธรรมกายผล ผ่องแผ้ว
เลอเลิศล่วงกุศล ใดอื่น
เชิญท่านถือเอาแก้ว ก่องหล้า เรืองสกล(พระมงคลเทพมุนี)
คุณพุทธเจ้าครอบฟ้า จักรวาล
ใดเล่าจักเปรียบปาน เทียบได้
แนะทางสู่นฤพาน บรมสุข
ตรึกเอกายนมรรคไว้ แน่แท้ เกษมศานต์อาภรณ์ชุดสุดท้าย กาสายะ
ชีพสุดท้ายคือพระ ผ่องแผ้ว
วิชชาสุดคือธรรมะ พุทธเจ้า
จารจดไว้ลูกแก้ว จักแคล้ว บ่วงมารชีวิตในโลกหล้า ลวงตา
เห็นทุกข์เป็นสุขพา โศกสิ้น
ดั่งเหยื่อที่ล่อปลา ติดเบ็ด
แสบเผ็ดเดือดร้อนดิ้น กว่าได้ เห็นธรรม(สุนทรพ่อ)
๐ เมื่อจะคิด คิดให้ดี ดีที่สุด
คิดตอนหยุด สุดจะดี มีกุศล
คิดในกลาง ความสำเร็จ จักบันดล
คิดแยบยล คิดหลุดพ้น มนต์แห่งมาร๐ สติควร กำหนดรู้ คู่ชีวิต
ในยามคิด อ่านเขียน เรียนศึกษา
ในหน้าที่ การงาน ชาญปัญญา
ในวิชชา ธรรมกาย หมายนิพพาน๐ จงเข้มแข็ง แกร่งกล้า อย่าท้อถอย
อย่าเหงาหงอย คอยหวัง ยังไม่สาย
เริ่มต้นใหม่ ก้าวต่อไป ไม่เสื่อมคลาย
ธรรมกาย เพื่อนคู่ใจ ใกล้ชิดเรา(สามเณร)
๐ โลกแห่งธรรมนำทางสว่างจิต
กัลยาณมิตรนำทางสว่างไสว
สู่ร่มเย็นธรรมกายสบายใจ
ดวงแก้วใสย่อมสถิตจิตเบิกบาน
๐ มาเถิดหนาเพื่อนเอ๋ยอย่ารอช้า
มาเถิดหนาเพื่อนใจเพื่อนวัยหวาน
มาเพื่อสร้างสันติสุขทุกวันวาร
มาเพื่อท่านจะได้พบประสบธรรม(จิตรา ศรีนางแย้ม)
๐ วันเวียนวนพ้นผ่านมานานเนิ่น
เรานั้นเดินอยู่จุดใหนในวิถี
อยากจะบอกออกจากใจในฤดี
มาทางนี้ซิสว่างทางธรรมกาย
๐ ทางอบายใครเดินจงเมินหนี
ทางสายกลางนี่สิ…มีความหมาย
ศูนย์เจ็ดสองวางใจให้สบาย
จะสุขกายไร้ทุกข์…สุขนิรันดร์(นก จรรยาวรรธน)์
๐ ใครจะรักใครจะชังช่างเขาเถิด
ผู้ประเสริฐทำใจไม่หวั่นไหว
ทำใจหยุดใจนิ่งมันเรื่อยไป
วันหนึ่งไซร้ได้ที่พึ่งเข้าถึงธรรม
(ขจร เทพวัชรการุณ)
๐ เกาะภายนอกแสนไกลเราไปถึง
มีเกาะหนึ่งอยู่ไม่ไกลควรใฝ่หา
เป็นที่พึ่งมวลมนุษย์ที่เกิดมา
เกาะที่ว่าอยู่ภายในกลางกายเรา
๐ ทำอย่างไรจึงจะถึงซึ่งเกาะนี้
มีวิธีง่ายง่ายอย่าได้เขลา
หยุดในหยุดวางใจไว้เบาเบา
แล้วจะเข้าถึงเกาะในใจเราเอง
๐ ถ้าเข้าถึงพึ่งได้สบายมาก
นี่ไม่ยากขอวอนอย่านอนเขลง
ใช่อื่นไกลทำให้ตัวเราเอง
ขอจบเพลงเกาะของเราเท่านี้เอย(สมชาย กลิ่นหอมรื่น)
๐ ความสุขใดใด…ในโลกนี้
ฤาจะมีเท่าสุขธรรมนำค้นหา
สุขทางโลกก็เป็นสุขเพียงกายา
เพียงเวลาไม่เกินรอก็มลาย
๐ แต่สุขธรรมนี้ช่างดีแท้
มีสุขแน่นานแค่ไหนก็ไม่หาย
กำหนดจิตจนได้รับธรรมกาย
ชีพวางวายกายธรรมสู่นิพพาน(พาฝัน)
๐ จะปิดตาเปิดใจให้ผ่องแผ้ว
นึกดวงแก้วที่กลางกายใสสว่าง
นึกให้ชัดให้มั่นคงไม่หลงทาง
มองที่กลางของกลางอย่างเบาสบาย
๐ มีทางนี้ทางเดียวเท่านั้นหนอ
ที่จะพอเชิดหน้าชูตาได้
แม้กายเนื้อจะแตกดับแหลกไป
แต่กายแก้วภายในสดใสแทนแจ้มแล้ม (ปรับปรุง)